Job 31
1 Sa svojim očima savez sam sklopio da pogledat neću nijednu djevicu.
Hice pacto con mis ojos; ¿cómo, pues, había yo de mirar a una virgen?
2 A što mi je Bog odozgo dosudio, kakva mi je baština od Svesilnoga?
Porque ¿qué galardón me daría de arriba Dios, y qué heredad el Omnipotente de las alturas?
3 TÓa nije li nesreća za opakoga, a nevolja za one koji zlo čine?
¿Por ventura no hay quebrantamiento para el impío, y extrañamiento para los que obran iniquidad?
4 Ne proniče li on sve moje putove, ne prebraja li on sve moje korake?
¿Por ventura no ve él mis caminos, y cuenta todos mis pasos?
5 Zar sam ikad u društvu laži hodio, zar mi je noga k prijevari hitjela?
Si anduve con mentira, y si mi pie se apresuró a engaño,
6 Nek' me na ispravnoj mjeri Bog izmjeri pa će uvidjeti neporočnost moju!
péseme Dios en balanzas de justicia, y conocerá mi perfección.
7 Ako mi je korak s puta kad zašao, ako mi se srce za okom povelo, ako mi je ljaga ruke okaljala,
Si mis pasos se apartaron del camino, y si mi corazón se fue tras mis ojos, y si algo se apegó a mis manos,
8 neka drugi jede što sam posijao, neka sve moje iskorijene izdanke!
siembre yo, y otro coma, y mis verduras sean arrancadas.
9 Ako mi zavede srce žena neka, ako za vratima svog bližnjeg kad vrebah,
Si fue mi corazón engañado acerca de mujer, y si estuve acechando a la puerta de mi prójimo,
10 neka moja žena drugom mlin okreće, neka s drugim svoju podijeli postelju!
muela para otro mi mujer, y sobre ella otros se encorven.
11 Djelo bestidno time bih počinio, zločin kojem pravda treba da presudi,
Porque es maldad e iniquidad, comprobada.
12 užego vatru što žeže do Propasti i što bi svu moju sažgala ljetinu.
Porque es fuego que devoraría hasta el sepulcro, y desarraigaría toda mi hacienda.
13 Ako kada prezreh pravo sluge svoga il' služavke, sa mnom kad su se parbili,
Si hubiera tenido en poco el derecho de mi siervo y de mi sierva, cuando ellos pleitearan conmigo,
14 što ću učiniti kada Bog ustane? Što ću odvratit' kad račun zatraži?
¿qué haría yo cuando Dios se levantase? Y cuando él visitara, ¿qué le respondería yo?
15 Zar nas oba on ne stvori u utrobi i jednako sazda u krilu majčinu?
¿Por ventura el que en el vientre me hizo a mí, no lo hizo a él? ¿Y no nos dispuso un mismo autor en la matriz?
16 Ogluših li se na molbe siromaha ili rasplakah oči udovičine?
Si estorbé el contento de los pobres, e hice desfallecer los ojos de la viuda;
17 Jesam li kada sam svoj jeo zalogaj a da ga nisam sa sirotom dijelio?
y si comí mi bocado solo, y no comió de él el huérfano;
18 TÓa od mladosti k'o otac sam mu bio, vodio sam ga od krila materina!
(porque desde mi juventud creció conmigo el huérfano como con padre, y desde el vientre de mi madre fui guía de la viuda);
19 Zar sam beskućnika vidio bez odjeće ili siromaha kog bez pokrivača
si he visto que pereciera alguno sin vestido, y al menesteroso sin cobertura;
20 a da mu bedra ne blagosloviše mene kad se runom mojih ovaca ogrija?
si no me bendijeron sus lomos, y del vellón de mis ovejas se calentaron;
21 Ako sam ruku na nevina podigao znajuć' da mi je na vratima branitelj,
si alcé contra el huérfano mi mano, aunque viese que me ayudarían en la puerta;
22 nek' se rame moje od pleća odvali i neka mi ruka od lakta otpadne!
mi espalda se caiga de mi hombro, y mi brazo sea quebrado de mi canilla.
23 Jer strahote Božje na mene bi pale, njegovu ne bih odolio veličanstvu.
Porque temí el castigo de Dios, contra cuya alteza yo no tendría poder.
24 Zar sam u zlato pouzdanje stavio i rekao zlatu: 'Sigurnosti moja!'
Si puse en el oro mi esperanza, y dije al oro: Mi confianza eres tú;
25 Zar sam se veliku blagu radovao, bogatstvima koja su mi stekle ruke?
si me alegré de que mi hacienda se multiplicase, y de que mi mano hallase mucho;
26 Zar se, gledajući sunce kako blista i kako mjesec sjajni nebom putuje,
si he mirado al sol cuando resplandecía, y a la luna cuando iba hermosa,
27 moje srce dalo potajno zavesti da bih rukom njima poljubac poslao?
y mi corazón se engañó en secreto, y mi boca besó mi mano,
28 Grijeh bi to bio što za sudom vapije, jer Boga višnjega bih se odrekao.
esto también fuera maldad comprobada; porque habría negado al Dios soberano.
29 Zar se obradovah nevolji dušmana i likovah kad ga je zlo zadesilo,
Si me alegré en el quebrantamiento del que me aborrecía, y me regocijé cuando le halló el mal;
30 ja koji ne dadoh griješiti jeziku, proklinjući ga i želeći da umre?
que ni aun entregué al pecado mi paladar, pidiendo maldición para su alma;
31 Ne govorahu li ljudi mog šatora: 'TÓa koga nije on mesom nasitio'?
cuando mis domésticos decían: ¡Quién nos diese de su carne! Nunca nos hartaríamos.
32 Nikad nije stranac vani noćivao, putniku sam svoja otvarao vrata.
El extranjero no tenía fuera la noche; mis puertas abría al caminante.
33 Zar sam grijehe svoje ljudima tajio, zar sam u grudima skrivao krivicu
Si encubrí, como los hombres mis prevaricaciones, escondiendo en mi seno mi iniquidad;
34 jer sam se plašio govorkanja mnoštva i strahovao od prezira plemenskog te sam mučao ne prelazeć' svoga praga?
si temí a la gran multitud, y el menosprecio de las familias me atemorizó, y callé, y no salí de mi puerta,
35 O, kad bi koga bilo da mene sasluša! Posljednju sam svoju riječ ja izrekao: na Svesilnom je sad da mi odgovori! Nek' mi optužnicu napiše protivnik,
¡quién me diera quien me oyese! He aquí mi señal es que el Omnipotente testificará por mí, aunque mi adversario me hiciera el proceso.
36 i ja ću je nosit' na svome ramenu, čelo ću njome k'o krunom uresit'.
Ciertamente yo lo llevaría sobre mi hombro, y me lo ataría en lugar de coronas.
37 Dat ću mu račun o svojim koracima i poput kneza pred njega ću stupiti.”
Yo le contaría el número de mis pasos, y como príncipe me llegaría a él.
38 Ako je na me zemlja moja vikala, ako su s njom brazde njezine plakale;
Si mi tierra clamara contra mí, y llorarán todos sus surcos;
39 ako sam plodove jeo ne plativši i ako sam joj ojadio ratare,
si comí su sustancia sin dinero, o afligí el alma de sus dueños;
40 [40a] neka mjesto žita po njoj niče korov, a mjesto ječma nek' posvud kukolj raste! [40b] Konac riječi Jobovih.
en lugar de trigo me nazcan espinos, y abrojos en lugar de cebada. Se acaban las palabras de Job.
