< Job 31 >
1 Sa svojim očima savez sam sklopio da pogledat neću nijednu djevicu.
Hice un pacto con mis ojos. ¿Cómo podría entonces fijar mi mirada en una doncella?
2 A što mi je Bog odozgo dosudio, kakva mi je baština od Svesilnoga?
¿Cuál sería la recompensa de ʼEloah desde arriba o la herencia de ʼEL-Shadday desde las alturas?
3 TÓa nije li nesreća za opakoga, a nevolja za one koji zlo čine?
¿No es la calamidad para el perverso, y el desastre para los que obran iniquidad?
4 Ne proniče li on sve moje putove, ne prebraja li on sve moje korake?
¿No observa Él mis caminos y cuenta todos mis pasos?
5 Zar sam ikad u društvu laži hodio, zar mi je noga k prijevari hitjela?
Si anduve con vanidad y mi pie se apresuró al engaño,
6 Nek' me na ispravnoj mjeri Bog izmjeri pa će uvidjeti neporočnost moju!
sea yo pesado en balanza justa, y conozca ʼEloah a mi integridad.
7 Ako mi je korak s puta kad zašao, ako mi se srce za okom povelo, ako mi je ljaga ruke okaljala,
Si mi paso se apartó del camino, mi corazón se fue tras mis ojos o si alguna mancha se pegó a mis manos,
8 neka drugi jede što sam posijao, neka sve moje iskorijene izdanke!
siembre yo y coma otro. Sea arrancada mi cosecha.
9 Ako mi zavede srce žena neka, ako za vratima svog bližnjeg kad vrebah,
Si mi corazón fue seducido por una mujer y aceché a la puerta de mi prójimo,
10 neka moja žena drugom mlin okreće, neka s drugim svoju podijeli postelju!
muela mi esposa para otro y sobre ella se encorven otros.
11 Djelo bestidno time bih počinio, zločin kojem pravda treba da presudi,
Porque eso sería una lujuriosa perversidad y una iniquidad castigada por los jueces,
12 užego vatru što žeže do Propasti i što bi svu moju sažgala ljetinu.
un fuego que consume hasta el Abadón, que arrancaría toda mi hacienda.
13 Ako kada prezreh pravo sluge svoga il' služavke, sa mnom kad su se parbili,
Si menosprecié el derecho de mi esclavo o de mi esclava, cuando ellos tenían una queja contra mí,
14 što ću učiniti kada Bog ustane? Što ću odvratit' kad račun zatraži?
¿qué haré cuando ʼEL me levante? ¿Qué le responderé cuando me llame a cuentas?
15 Zar nas oba on ne stvori u utrobi i jednako sazda u krilu majčinu?
El que me formó en el vientre, ¿no lo formó también a él? ¿No nos formó el mismo en la matriz?
16 Ogluših li se na molbe siromaha ili rasplakah oči udovičine?
Si estorbé el anhelo de los pobres o hice desfallecer los ojos de la viuda,
17 Jesam li kada sam svoj jeo zalogaj a da ga nisam sa sirotom dijelio?
o comí mi bocado a solas y el huérfano no comió de él,
18 TÓa od mladosti k'o otac sam mu bio, vodio sam ga od krila materina!
aunque desde mi juventud creció conmigo como con un padre y lo guié desde el seno materno,
19 Zar sam beskućnika vidio bez odjeće ili siromaha kog bez pokrivača
si vi a algún vagabundo sin ropas o algún menesteroso sin algo con lo cual cubrirse,
20 a da mu bedra ne blagosloviše mene kad se runom mojih ovaca ogrija?
y sus órganos internos no me bendijeron al calentarse con el vellón de mis ovejas,
21 Ako sam ruku na nevina podigao znajuć' da mi je na vratima branitelj,
si alcé mi mano contra el huérfano cuando me vi apoyado en la puerta,
22 nek' se rame moje od pleća odvali i neka mi ruka od lakta otpadne!
despréndase mi brazo del hombro y descoyúntese mi brazo de su hueso.
23 Jer strahote Božje na mene bi pale, njegovu ne bih odolio veličanstvu.
Porque temo el castigo de ʼEL, pues ante su majestad nada puedo hacer.
24 Zar sam u zlato pouzdanje stavio i rekao zlatu: 'Sigurnosti moja!'
Si fijé mi confianza en el oro y al metal precioso dije: Tú eres mi esperanza,
25 Zar sam se veliku blagu radovao, bogatstvima koja su mi stekle ruke?
si me complací por mis grandes riquezas y porque mi mano ganó mucho,
26 Zar se, gledajući sunce kako blista i kako mjesec sjajni nebom putuje,
si miré al sol resplandeciente o a la luna que se desplazaba en su esplendor,
27 moje srce dalo potajno zavesti da bih rukom njima poljubac poslao?
si mi corazón fue seducido en secreto y mi boca les envió un beso con la mano,
28 Grijeh bi to bio što za sudom vapije, jer Boga višnjega bih se odrekao.
también sería iniquidad digna de castigo, por negar al ʼEL que está en lo alto.
29 Zar se obradovah nevolji dušmana i likovah kad ga je zlo zadesilo,
¿Me alegré de la ruina del que me aborrecía o salté de júbilo porque el mal cayó sobre él?
30 ja koji ne dadoh griješiti jeziku, proklinjući ga i želeći da umre?
¡No! Nunca dejé que mi boca pecara, ni al maldecir al enemigo, ni al hacer una imprecación para que muriera.
31 Ne govorahu li ljudi mog šatora: 'TÓa koga nije on mesom nasitio'?
Decían los esclavos de mi casa: ¿Quién no se sació con su carne?
32 Nikad nije stranac vani noćivao, putniku sam svoja otvarao vrata.
El forastero no pasaba la noche en la calle. Yo abría mis puertas al viajero.
33 Zar sam grijehe svoje ljudima tajio, zar sam u grudima skrivao krivicu
Si encubrí mis transgresiones como Adán y oculté la iniquidad en mi seno
34 jer sam se plašio govorkanja mnoštva i strahovao od prezira plemenskog te sam mučao ne prelazeć' svoga praga?
por temor a la muchedumbre, o porque el desprecio de la gente me intimidó y no salí a la puerta.
35 O, kad bi koga bilo da mene sasluša! Posljednju sam svoju riječ ja izrekao: na Svesilnom je sad da mi odgovori! Nek' mi optužnicu napiše protivnik,
¡Ojalá me escuchara! ¡Ciertamente aquí está mi firma! ¡Que ʼEL-Shadday me responda!
36 i ja ću je nosit' na svome ramenu, čelo ću njome k'o krunom uresit'.
Ciertamente lo llevaría sobre mi hombro y me lo ataría a la cabeza como una corona.
37 Dat ću mu račun o svojim koracima i poput kneza pred njega ću stupiti.”
Le rendiría cuenta de todos mis pasos, y como a un príncipe me acercaría ante Él.
38 Ako je na me zemlja moja vikala, ako su s njom brazde njezine plakale;
Si mi tierra clama contra mí y lloran sus surcos junto a ella,
39 ako sam plodove jeo ne plativši i ako sam joj ojadio ratare,
si comí su fruto sin pagar o afligí a sus labradores,
40 [40a] neka mjesto žita po njoj niče korov, a mjesto ječma nek' posvud kukolj raste! [40b] Konac riječi Jobovih.
crezcan abrojos en lugar de trigo y cizaña en vez de cebada. Aquí terminan las palabras de Job.