Job 31
1 Sa svojim očima savez sam sklopio da pogledat neću nijednu djevicu.
| با چشمان خود عهد بستم که هرگز با نظر شهوت به دختری نگاه نکنم. |
2 A što mi je Bog odozgo dosudio, kakva mi je baština od Svesilnoga?
| خدای قادر مطلق که در بالاست برای ما چه تدارک دیده است؟ |
3 TÓa nije li nesreća za opakoga, a nevolja za one koji zlo čine?
| آیا مصیبت و بلا سرنوشت شریران و بدکاران نیست؟ |
4 Ne proniče li on sve moje putove, ne prebraja li on sve moje korake?
| آیا او هر کاری را که می‌کنم و هر قدمی را که برمی‌دارم نمی‌بیند. |
5 Zar sam ikad u društvu laži hodio, zar mi je noga k prijevari hitjela?
| من هرگز دروغ نگفته و کسی را فریب نداده‌ام. |
6 Nek' me na ispravnoj mjeri Bog izmjeri pa će uvidjeti neporočnost moju!
| بگذار خدا خودش مرا با ترازوی عدل بسنجد و ببیند که بی‌گناهم. |
7 Ako mi je korak s puta kad zašao, ako mi se srce za okom povelo, ako mi je ljaga ruke okaljala,
| اگر پایم را از راه خدا بیرون گذاشته‌ام، یا اگر دلم در طمع چیزهایی بوده که چشمانم دیده است، یا اگر دستهایم به گناه آلوده شده است، |
8 neka drugi jede što sam posijao, neka sve moje iskorijene izdanke!
| باشد که غله‌ای که کاشته‌ام از ریشه کنده شود و یا شخص دیگری آن را درو کند. |
9 Ako mi zavede srce žena neka, ako za vratima svog bližnjeg kad vrebah,
| اگر شیفتهٔ زن مرد دیگری شده، در کمین او نشسته‌ام، |
10 neka moja žena drugom mlin okreće, neka s drugim svoju podijeli postelju!
| باشد که همسرم را مرد دیگری تصاحب کند؛ |
11 Djelo bestidno time bih počinio, zločin kojem pravda treba da presudi,
| زیرا این کار زشت سزاوار مجازات است، |
12 užego vatru što žeže do Propasti i što bi svu moju sažgala ljetinu.
| و مانند آتشی جهنمی می‌تواند تمام هستی مرا بسوزاند و از بین ببرد. |
13 Ako kada prezreh pravo sluge svoga il' služavke, sa mnom kad su se parbili,
| اگر نسبت به غلام یا کنیز خود بی‌انصافی می‌کردم، وقتی که از من شکایت داشتند، |
14 što ću učiniti kada Bog ustane? Što ću odvratit' kad račun zatraži?
| چگونه می‌توانستم با خدا روبرو شوم؟ و هنگامی که در این باره از من سؤال می‌کرد، چه جوابی می‌دادم؟ |
15 Zar nas oba on ne stvori u utrobi i jednako sazda u krilu majčinu?
| چون هم من و هم خدمتگزارانم، به دست یک خدا سرشته شده‌ایم. |
16 Ogluših li se na molbe siromaha ili rasplakah oči udovičine?
| هرگز از کمک کردن به فقرا کوتاهی نکرده‌ام. هرگز نگذاشته‌ام بیوه‌زنی در ناامیدی بماند، |
17 Jesam li kada sam svoj jeo zalogaj a da ga nisam sa sirotom dijelio?
| یا یتیمی گرسنگی بکشد، بلکه خوراک خود را با آنها قسمت کرده‌ام |
18 TÓa od mladosti k'o otac sam mu bio, vodio sam ga od krila materina!
| و تمام عمر خود را صرف نگهداری از آنها نموده‌ام. |
19 Zar sam beskućnika vidio bez odjeće ili siromaha kog bez pokrivača
| اگر کسی را می‌دیدم که لباس ندارد و از سرما می‌لرزد، |
20 a da mu bedra ne blagosloviše mene kad se runom mojih ovaca ogrija?
| لباسی از پشم گوسفندانم به او می‌دادم تا از سرما در امان بماند و او با تمام وجود برای من دعای خیر می‌کرد. |
21 Ako sam ruku na nevina podigao znajuć' da mi je na vratima branitelj,
| اگر من با استفاده از نفوذی که در دادگاه داشته‌ام حق یتیمی را پایمال نموده باشم |
22 nek' se rame moje od pleća odvali i neka mi ruka od lakta otpadne!
| بازویم از کتفم بیفتد و دستم بشکند. |
23 Jer strahote Božje na mene bi pale, njegovu ne bih odolio veličanstvu.
| هرگز جرأت نمی‌کردم چنین کاری را انجام دهم، زیرا از مجازات و عظمت خدا می‌ترسیدم. |
24 Zar sam u zlato pouzdanje stavio i rekao zlatu: 'Sigurnosti moja!'
| هرگز به طلا و نقره تکیه نکرده‌ام |
25 Zar sam se veliku blagu radovao, bogatstvima koja su mi stekle ruke?
| و شادی من متکی به مال و ثروت نبوده است. |
26 Zar se, gledajući sunce kako blista i kako mjesec sjajni nebom putuje,
| هرگز فریفتهٔ خورشید تابان و ماه درخشان نشده‌ام و آنها را از دور نبوسیده و پرستش نکرده‌ام؛ |
27 moje srce dalo potajno zavesti da bih rukom njima poljubac poslao?
28 Grijeh bi to bio što za sudom vapije, jer Boga višnjega bih se odrekao.
| چون اگر مرتکب چنین کارهایی شده بودم مفهومش این بود که خدای متعال را انکار کرده‌ام، و چنین گناهی بی‌سزا نمی‌ماند. |
29 Zar se obradovah nevolji dušmana i likovah kad ga je zlo zadesilo,
| هرگز از مصیبت دشمن شادی نکرده‌ام، |
30 ja koji ne dadoh griješiti jeziku, proklinjući ga i želeći da umre?
| هرگز آنها را نفرین نکرده‌ام و زبانم را از این گناه باز داشته‌ام. |
31 Ne govorahu li ljudi mog šatora: 'TÓa koga nije on mesom nasitio'?
| هرگز نگذاشته‌ام خدمتگزارانم گرسنه بمانند. |
32 Nikad nije stranac vani noćivao, putniku sam svoja otvarao vrata.
| هرگز نگذاشته‌ام غریبه‌ای شب را در کوچه بخوابد، بلکه در خانهٔ خود را به روی او باز گذاشته‌ام. |
33 Zar sam grijehe svoje ljudima tajio, zar sam u grudima skrivao krivicu
| هرگز مانند دیگران به خاطر ترس از سرزنش مردم، سعی نکرده‌ام گناهانم را پنهان سازم و خاموش در داخل خانهٔ خود بنشینم. |
34 jer sam se plašio govorkanja mnoštva i strahovao od prezira plemenskog te sam mučao ne prelazeć' svoga praga?
35 O, kad bi koga bilo da mene sasluša! Posljednju sam svoju riječ ja izrekao: na Svesilnom je sad da mi odgovori! Nek' mi optužnicu napiše protivnik,
| ای کاش کسی پیدا می‌شد که به حرفهایم گوش بدهد! من دفاعیهٔ خود را تقدیم می‌کنم. بگذار قادر مطلق جواب مرا بدهد و اتهاماتی را که به من نسبت داده شده به من نشان دهد، |
36 i ja ću je nosit' na svome ramenu, čelo ću njome k'o krunom uresit'.
| و من آنها را مانند تاجی بر سر می‌گذارم! |
37 Dat ću mu račun o svojim koracima i poput kneza pred njega ću stupiti.”
| تمام کارهایی را که کرده‌ام برای او تعریف می‌کنم و سربلند در حضور او می‌ایستم. |
38 Ako je na me zemlja moja vikala, ako su s njom brazde njezine plakale;
| اگر زمینی که در آن کشت می‌کنم مرا متهم سازد به اینکه صاحبش را کشته‌ام و آن را تصاحب کرده‌ام تا از محصولش استفاده برم، |
39 ako sam plodove jeo ne plativši i ako sam joj ojadio ratare,
40 [40a] neka mjesto žita po njoj niče korov, a mjesto ječma nek' posvud kukolj raste! [40b] Konac riječi Jobovih.
| باشد که در آن زمین به جای گندم، خار و به عوض جو، علفهای هرز بروید. پایان سخنان ایوب. |
