Job 31
1 Sa svojim očima savez sam sklopio da pogledat neću nijednu djevicu.
Ako nakigsaad sa akong mga mata; Nan unsaon ko man ang pagsud-ong sa usa ka ulay?
2 A što mi je Bog odozgo dosudio, kakva mi je baština od Svesilnoga?
Kay unsaon man ang bahin nga gikan sa Dios sa kahitas-an, Ug ang panulondon gikan sa Makagagahum nga atua sa itaas?
3 TÓa nije li nesreća za opakoga, a nevolja za one koji zlo čine?
Dili ba kagul-anan alang sa mga dili matarung, Ug kadautan alang sa mga malinapason?
4 Ne proniče li on sve moje putove, ne prebraja li on sve moje korake?
Wala ba siya magasud-ong sa Ug magaihap sa akong tanan nga mga lakang?
5 Zar sam ikad u društvu laži hodio, zar mi je noga k prijevari hitjela?
Kong ako naglakaw sa kabakakan, Ug ang akong tiil nahamalintak sa limbong
6 Nek' me na ispravnoj mjeri Bog izmjeri pa će uvidjeti neporočnost moju!
(Ipatimbang ako sa usa ka maayong timbangan, Aron ang Dios masayud sa katul-id sa akong kasingkasing);
7 Ako mi je korak s puta kad zašao, ako mi se srce za okom povelo, ako mi je ljaga ruke okaljala,
Kong ang akong lakang mingtipas sa dalan, Ug ang akong kasingkasing nagasunod sa akong mga mata, Ug kong aniay buling nga nahitapot sa akong mga kamot:
8 neka drugi jede što sam posijao, neka sve moje iskorijene izdanke!
Nan papugasa ako, ug lain ang pakan-a, Oo, ipaibut ang abut sa akong uma.
9 Ako mi zavede srce žena neka, ako za vratima svog bližnjeg kad vrebah,
Kong ang akong kasingkasing nahaylo sa lain nga babaye, Ug ako nakaghulat sa pultahan sa akong isigkatawo;
10 neka moja žena drugom mlin okreće, neka s drugim svoju podijeli postelju!
Nan ang akong asawa pagalinga ngadto sa uban, Ug pasagdi nga ang uban managyukbo kaniya.
11 Djelo bestidno time bih počinio, zločin kojem pravda treba da presudi,
Kay kana usa ka sala nga makalilisang; Oo, usa ka paglapas nga angayng pagasilotan sa mga maghuhukom:
12 užego vatru što žeže do Propasti i što bi svu moju sažgala ljetinu.
Kay mao kanay usa ka kalayo nga magasunog hangtud sa Pagkalaglag, Ug arang makag-ibut sa tibook nakong abut.
13 Ako kada prezreh pravo sluge svoga il' služavke, sa mnom kad su se parbili,
Kong ako nakagtamay sa katungod sa akong binatonang lalake ug binatonang babaye, Sa diha nga sila mingsupak kanako;
14 što ću učiniti kada Bog ustane? Što ću odvratit' kad račun zatraži?
Unsa man unya ang akong buhaton sa diha nga mobangon ang Dios? Ug sa diha nga siya modu-aw, unsa man ang akong itubag kaniya?
15 Zar nas oba on ne stvori u utrobi i jednako sazda u krilu majčinu?
Wala ba magbuhat usab kaniya ang nagbuhat kanako diha sa tagoangkan? Wala ba kaming duha himoa sa sulod sa tagoangkan?
16 Ogluših li se na molbe siromaha ili rasplakah oči udovičine?
Kong ang kabus gidid-an ko sa ilang gikinahanglan, Kun gikawang ko ang mga mata sa balo nga babaye,
17 Jesam li kada sam svoj jeo zalogaj a da ga nisam sa sirotom dijelio?
Kun ako lamang usara ang nagakaon sa akong hungit, Ug ang mga ilo wala makatilaw niana
18 TÓa od mladosti k'o otac sam mu bio, vodio sam ga od krila materina!
(Dili, sukad sa akong pagkabatan-on siya nagatubo uban kanako nga ingon ako sa amahan niya, Ug ako nagmatoto sa balong babaye sukad pa sa tagoangkan sa akong inahan);
19 Zar sam beskućnika vidio bez odjeće ili siromaha kog bez pokrivača
Kong dinhay bisan kinsa nga nakit-an nako nga namatay tungod sa pagkawalay bisti, Kun ang hangul walay saput;
20 a da mu bedra ne blagosloviše mene kad se runom mojih ovaca ogrija?
Kong ang iyang hawak wala magpanalangin kanako, Ug kong siya wala kainiti tungod sa balhibo sa akong carnero;
21 Ako sam ruku na nevina podigao znajuć' da mi je na vratima branitelj,
Kong gibakyaw ko ang akong kamot batok sa mga ilo, Tungod kay nakita ko ang akong magtatabang diha sa ganghaan:
22 nek' se rame moje od pleća odvali i neka mi ruka od lakta otpadne!
Nan ipatagak ang akong abaga gikan sa balikhaw, Ug ang akong bukton maputol unta gikan sa bukog.
23 Jer strahote Božje na mene bi pale, njegovu ne bih odolio veličanstvu.
Kay ang kagul-anan gikan sa Dios makapahadlok kanako, Ug tungod sa iyang pagkahalangdon ako dili makabuhat bisan unsa.
24 Zar sam u zlato pouzdanje stavio i rekao zlatu: 'Sigurnosti moja!'
Kong ang bulawan maoy gihimo ko nga akong paglaum, Ug giingon ko ang bulawang lunsay: Ikaw mao man ang akong pagsalig;
25 Zar sam se veliku blagu radovao, bogatstvima koja su mi stekle ruke?
Kong ako nagkasadya tungod kay daghan ang akong bahandi, Ug tungod kay daku ang natigum sa akong kamot;
26 Zar se, gledajući sunce kako blista i kako mjesec sjajni nebom putuje,
Kong nakita ko ang adlaw sa diha nga kana minghayag, Kun ang bulan nga nagpanaw sa kadan-ag,
27 moje srce dalo potajno zavesti da bih rukom njima poljubac poslao?
Ug ang akong kasingkasing nahaylo sa tago, Ug ang akong baba mihalok sa akong kamot:
28 Grijeh bi to bio što za sudom vapije, jer Boga višnjega bih se odrekao.
Kini usab maoy usa ka sala nga pagasilotan sa mga maghuhukom; Kay igalimod ko unta ang Dios nga atua sa itaas.
29 Zar se obradovah nevolji dušmana i likovah kad ga je zlo zadesilo,
Kong gikalipay ko ang pagkalaglag niadtong nagdumot kanako, Kun nagpahataas ako sa akong kaugalingon sa diha nga siya hingkaplagan sa kadautan:
30 ja koji ne dadoh griješiti jeziku, proklinjući ga i želeći da umre?
(Oo, wala ko pasagdi ang akong baba nga makasala Sa pagpangayo sa iyang kinabuhi uban ang usa ka panghimaraut);
31 Ne govorahu li ljudi mog šatora: 'TÓa koga nije on mesom nasitio'?
Kong ang mga tawo sa akong balong-balong wala manag-ingon: Kinsay makakita ug mausa nga wala mabusog sa iyang makaon?
32 Nikad nije stranac vani noćivao, putniku sam svoja otvarao vrata.
(Ang dumuloong wala makapuyo sa dalan; Apan gibuksan ko ang akong mga pultahan alang sa lumalangyaw);
33 Zar sam grijehe svoje ljudima tajio, zar sam u grudima skrivao krivicu
Kong ingon kang Adam ako nagtabon sa akong mga kalapasan, Sa pagtago sa akong sala sulod sa akong dughan,
34 jer sam se plašio govorkanja mnoštva i strahovao od prezira plemenskog te sam mučao ne prelazeć' svoga praga?
Tungod kay nahadlok ako sa daku nga panon sa katawohan, Ug kay nakapalisang kanako ang pagtamay sa mga kabanayan, Busa ako naghilum ug wala gumala sa akong pultahan,
35 O, kad bi koga bilo da mene sasluša! Posljednju sam svoju riječ ja izrekao: na Svesilnom je sad da mi odgovori! Nek' mi optužnicu napiše protivnik,
Oh, nga ania untay usa nga magpatalinghug kanako? (Ania karon, ania ang akong timaan, patubaga kanako ang Makagagahum) Ug nga ania unta kanako ang sumbong nga gisulat sa akong kabatok!
36 i ja ću je nosit' na svome ramenu, čelo ću njome k'o krunom uresit'.
Sa pagkamatuod akong pas-anon kana unta sa akong abaga; Ibugkos ko kana kanako ingon sa usa ka purongpurong:
37 Dat ću mu račun o svojim koracima i poput kneza pred njega ću stupiti.”
Kaniya akong ipahayag unta ang gidaghanon sa akong mga lakang; Ingon sa usa ka principe, siya pagaduolon ko.
38 Ako je na me zemlja moja vikala, ako su s njom brazde njezine plakale;
Kong ang akong yuta nagasinggit batok kanako, Ug ang mga tudling niana managdungan sa pagpanghilak;
39 ako sam plodove jeo ne plativši i ako sam joj ojadio ratare,
Kong gikaon ko ang mga bunga niana sa walay bayad, Kun gipildi ko ang kinabuhi sa mga tag-iya niana:
40 [40a] neka mjesto žita po njoj niče korov, a mjesto ječma nek' posvud kukolj raste! [40b] Konac riječi Jobovih.
Kasampinitan ang patugka ilis sa trigo, Ug kogon ilis sa cebada. Natapus ang mga pulong ni Job.
