Job 30
1 “A sada, gle, podruguju se mnome ljudi po ljetima mlađi od mene kojih oce ne bih bio metnuo ni s ovčarskim psima stada svojega.
“Amma garuu warri umuriidhaan naa gadii, kanneen ani abbootii isaanii saroota hoolota koo tiksitu wajjin iyyuu madaaluu tuffadhe, kunoo natti qoosu.
2 Ta što će mi jakost ruku njihovih kad im muževna ponestane snaga ispijena glađu i oskudicom.
Warra humna dhaban, jabinni irree isaanii maal na fayyada?
3 Glodali su u pustinji korijenje i čestar opustjelih ruševina.
Isaan rakkinaa fi beelaan laafan; lafa gogaa keessa, gammoojjii namni keessa hin jiraanne keessa halkaniin jooran.
4 Lobodu su i s grmlja lišće brali, kao kruh jeli korijenje žukino.
Daggala keessaa biqiltuu soogiddaa funaannatan; nyaanni isaaniis hidda mukaa kan hin miʼoofne ture.
5 Od društva ljudskog oni su prognani, za njima viču k'o za lopovima.
Isaan namoota gidduudhaa ariʼaman; namoonnis akkuma waan hattuutti iyyaniitti itti iyyan.
6 Živjeli su po strašnim jarugama, po spiljama i u raspuklinama.
Isaan akka laga gogaa keessa, kattaa gidduu fi boolla lafaa keessa jiraataniif dirqamaman.
7 Urlik im se iz šikarja dizao; po trnjacima ležahu stisnuti.
Bosona keessatti ni halaaku; daggala keessattis walitti tuutaʼu.
8 Sinovi bezvrijednih, soj bezimenih, bičevima su iz zemlje prognani.
Isaan gowwoota maqaa hin qabne, kanneen biyyaa ariʼaman turan.
9 Rugalicom sam postao takvima i njima sada služim kao priča!
“Amma ilmaan isaanii sirba natti baafatan; ani isaan gidduutti waan kolfaa taʼeera.
10 Gnušaju me se i bježe od mene, ne ustežu se pljunut' mi u lice.
Isaan xireeffatanii narraa fagaatan; fuula kootti tufuu irraas duubatti hin deebiʼan.
11 I jer On luk mi slomi i satrije me, iz usta svojih izbaciše uzdu.
Sababii Waaqni iddaa koo laafisee gad na deebiseef, isaan fuula koo duratti luugama baafatan.
12 S desne moje strane rulja ustaje, noge moje u bijeg oni tjeraju, put propasti prema meni nasiplju.
Karaa mirga kootiin addaggeewwan kaʼaniiru; miilla kootiif kiyyoo kaaʼaniiru; biyyoos akka dallaa natti naannessan.
13 Stazu mi ruše da bi me satrli, napadaju i ne brani im nitko,
Isaan karaa koo natti cufu; na galaafachuufis ni milkaaʼu; namni isaan dhowwu tokko iyyuu hin jiru.
14 prolomom oni širokim naviru i kotrljaju se poput oluje.
Akkuma nama qaawwa balʼaan dhufuutti, ona diigamaa keessa gangalachaa natti dhufu.
15 Strahote sve se okreću na mene, mojeg ugleda kao vjetra nesta, poput oblaka iščeznu spasenje.
Sodaan na liqimseera; ulfinni koo akkuma waan bubbeedhaan fudhatamuutti narraa fudhatameera; badhaadhummaan koos akkuma duumessaa bada.
16 Duša se moja rasipa u meni, dani nevolje na me se srušili.
“Amma lubbuun koo na keessatti dhumteerti; barri rakkinaas na qabateera.
17 Noću probada bolest kosti moje, ne počivaju boli što me glođu.
Halkan keessa lafeen koo ni waraanama; dhukkubbiin na nyaatus natti hin furu.
18 Muka mi je i halju nagrdila i stegla me k'o ovratnik odjeće.
Waaqni humna jabaadhaan uffata koo qabeera; akkuma morma wayyaa kootti hudhee na qabeera.
19 U blato me je oborila dolje, gle, postao sam k'o prah i pepeo.
Inni darbatee dhoqqee keessa na buusa; anis akkuma biyyoo fi daaraa taʼeera.
20 K Tebi vičem, al' Ti ne odgovaraš; pred Tobom stojim, al' Ti i ne mariš.
“Yaa Waaqi, ani sitti nan iyyadha; ati garuu deebii naa hin kennitu; ani nan dhaabadha; ati garuu calʼistee na ilaalta.
21 Prema meni postao si okrutan; rukom preteškom na me se obaraš.
Ati gara jabinaan natti garagalta; irree kee jabaadhaanis na dhoofta.
22 U vihor me dižeš, nosiš me njime, u vrtlogu me olujnom kovitlaš.
Ol na buttee fuula bubbee dura na oofta; bubbee hamaa keessas asii fi achi na aata.
23 Da, znadem da si me smrti predao, saborištu zajedničkom svih živih.
Ani akka ati gara duʼaatti, gara mana warra lubbuun jiraatan hundaaf ramadameetti na geessitu nan beeka.
24 Al' ne pruža li ruku utopljenik, ne viče li kad padne u nevolju?
“Dhuguma iyyuu yeroo inni rakkatee gargaarsa barbaachaaf iyyutti, namni harka isaa isa irra kaaʼu tokko iyyuu hin jiru.
25 Ne zaplakah li nad nevoljnicima, ne sažalje mi duša siromaha?
Ani warra rakkina keessa jiraniif hin boonyee? Lubbuun koos hiyyeeyyiif hin gaddinee?
26 Sreći se nadah, a dođe nesreća; svjetlost čekah, a gle, zavi me tama.
Garuu utuu ani waan gaarii abdadhuu, wanni hamaan natti dhufe; utuu ani ifa eeggadhuus, dukkanni natti dhufe.
27 Utroba vri u meni bez prestanka, svaki dan nove patnje mi donosi.
Keessi koo jeeqamaa jira; gonkumaa hin qabbanoofne; barri gidiraas natti dhufeera.
28 Smrknut idem, al' nitko me ne tješi; ustajem u zboru - da bih kriknuo.
Ani jajjabina dhabee asii fi achi deemee nan booʼa; waldaa keessa dhaabadhees gargaarsaaf nan iyya.
29 Sa šakalima sam se zbratimio i nojevima postao sam drugom.
Ani obboleessa waangoo, michuu urunguus taʼeera.
30 Na meni sva je koža pocrnjela, i kosti mi je sažgala ognjica.
Gogaan koo gurraachaʼee qolli irraa kaʼeera; dhagni koos hoʼaan bobaʼeera.
31 Tužaljka mi je ugodila harfu, svirala mi glas narikača ima.
Baganaan koo booʼichaaf, ululleen koo immoo sagalee iyyaatiif qopheeffameera.
