< Job 27 >
1 Job nastavi svoju besjedu i reče:
Hiob toaa nʼasɛm so sɛ,
2 “Živoga mi Boga što mi pravdu krati i Svesilnog koji dušu mi zagorča:
“Sɛ Onyankopɔn te ase yi, ɔno a wammu me atɛntenenee, Otumfoɔ a wama madi me kra mu awerɛhoɔ;
3 sve dok duha moga bude još u meni, dok mi dah Božji u nosnicama bude,
mmerɛ dodoɔ a nkwa wɔ me mu, na Onyankopɔn homeɛ wɔ me mu yi,
4 usne moje neće izustiti zloću niti će laž kakva doći na moj jezik.
mʼano renka amumuyɛsɛm, na me tɛkrɛma rentwa nkontompo.
5 Daleko od mene da vam dadem pravo, nedužnost svoju do zadnjeg daha branim.
Merennye nto mu da sɛ deɛ woka no yɛ nokorɛ; merenka me mudie nhyɛ, kɔsi sɛ mɛwuo.
6 Pravde svoje ja se držim, ne puštam je; zbog mojih me dana srce korit' neće.
Mɛkura me tenenee mu. Merennyaa mu; sɛ mete ase yi, me tiboa remmu me fɔ.
7 Neka mi dušmana kob opakog snađe, a mog protivnika udes bezbožnikov!
“Ma mʼatamfoɔ nyɛ sɛ amumuyɛfoɔ, na wɔn a wɔkyiri me nyɛ sɛ atorofoɔ.
8 Čemu se nadati može kad vapije i kada uzdiže k Bogu dušu svoju?
Anidasoɔ bɛn na deɛ ɔnni nyamesu no wɔ wɔ ne wuo akyi, ɛberɛ a Onyankopɔn agye ne nkwa afiri ne nsam?
9 Hoće li čuti Bog njegove krikove kada se na njega obori nevolja?
Onyankopɔn tie ne sufrɛ ɛberɛ a amanehunu aba ne so anaa?
10 Zar će se radovat' on u Svesilnome, zar će Boga svakog časa zazivati?
Nʼani bɛgye wɔ Otumfoɔ mu? Ɔbɛsu afrɛ Onyankopɔn ɛberɛ biara anaa?
11 Ali Božju ruku ja ću vam pokazat' i neću vam sakrit namjere Svesilnog.
“Mɛma mo Onyankopɔn tumi ho nkyerɛkyerɛ; meremfa Otumfoɔ no akwan nhinta.
12 Eto, sve ste sami mogli to vidjeti, što se onda u ispraznosti gubite?”
Mo ankasa moahunu yeinom nyinaa. Afei nsɛnhunu yi ase ne sɛn?
13 “Ovu sudbu Bog dosuđuje opakom, ovo baštini silnik od Svemogućeg.
“Yei ne deɛ Onyankopɔn ahyɛ ato hɔ ama omumuyɛfoɔ, agyapadeɛ a otirimuɔdenfoɔ nya firi Otumfoɔ nkyɛn:
14 Ima li sinova mnogo, mač ih čeka, a porod mu neće imat' dosta kruha.
Sɛ ɔwɔ mma dodoɔ sɛn ara, wɔn hyɛberɛ ne akofena; na nʼasefoɔ rennidi mmee da.
15 Smrt će sahranit' preživjele njegove i udovice ih oplakivat neće.
Ɔyaredɔm bɛsie wɔn a wɔbɛka wɔ nʼakyi, na wɔn akunafoɔ rensu wɔn.
16 Ako i srebra k'o praha nagomila, ako i nakupi haljina k'o blata,
Ɛwom sɛ ɔhɔre dwetɛ te sɛ mfuturo na ɔboa ntoma ano sɛ dɔteɛ deɛ,
17 nek' ih skuplja, odjenut će ih pravednik, ljudi će nedužni podijeliti srebro.
nanso deɛ ɔpɛ gu hɔ no, ateneneefoɔ na wɔbɛfira na pɛpɛfoɔ no nso akyekyɛ dwetɛ no.
18 Od paučine je kuću sagradio, kolibicu kakvu sebi diže čuvar:
Efie a ɔsi no te sɛ ananse afafa, ɛte sɛ pata bi a ɔwɛmfoɔ abɔ.
19 bogat je legao, al' po posljednji put; kad oči otvori, ničeg više nema.
Ɔda hɔ te sɛ ɔdefoɔ, nanso ɔrenna saa bio; ɔbɛte nʼani no na ne nyinaa atu ayera.
20 Usred bijela dana strava ga spopada, noću ga oluja zgrabi i odnese.
Ahunahuna ba ne so sɛ nsuyire; ahum hwim no kɔ anadwo.
21 Istočni ga vjetar digne i odvuče, daleko ga baca od njegova mjesta.
Apueeɛ mframa soa no kɔ, na ɔnni hɔ bio; ɛtwe no firi ne teberɛ.
22 Bez milosti njime vitla on posvuda, dok mu ovaj kuša umaći iz ruke.
Ɛbɔ no a ahummɔborɔ nni mu ɛberɛ a ɔredwane afiri ne tumi ase.
23 Rukama plješću nad njegovom propašću i zvižde na njega kamo god došao.
Ɔde fɛ bɔ ne nsam na ɔpamoo no firi ne teberɛ.”