Job 23

1 Job progovori i reče:

Wtedy Hiob odpowiedział:

2 “Zar mi je i danas tužaljka buntovna? Teška mu ruka iz mene vapaj budi:

Również dziś moja skarga jest gorzka, [choć] moje nieszczęście jest cięższe niż moje jęki.

3 o, kada bih znao kako ću ga naći, do njegova kako doprijeti prijestolja,

O gdybym wiedział, gdzie mógłbym go znaleźć, udałbym się aż do jego tronu.

4 pred njim parnicu bih svoju razložio, iz mojih bi usta navrli dokazi.

Przedstawiłbym mu [swoją] sprawę, a moje usta napełniłbym dowodami;

5 Rad bih znati što bi meni odvratio i razumjeti riječ što bi je rekao!

Poznałbym słowa jego odpowiedzi i zrozumiałbym, co chce mi powiedzieć.

6 Zar mu treba snage velike za raspru? Ne, dosta bi bilo da me on sasluša.

Czy w swojej wielkiej mocy będzie się spierał ze mną? Nie, raczej sam doda mi [siły].

7 U protivniku bi vidio pravedna, i parnica moja tad bi pobijedila.

Tam człowiek prawy rozprawiałby z nim, a ja na zawsze byłbym wolny od mojego sędziego.

8 Na istok krenem li, naći ga ne mogu; pođem li na zapad, ne razabirem ga.

[Ale] oto idę prosto, a jego nie ma; cofam się, a nie dostrzegam go.

9 Ištem na sjeveru, al' ga ne opažam; nevidljiv je ako se k jugu okrenem.

[Idę] w lewo, gdzie on działa, a nie oglądam go; idę na prawo, a nie widzę go.

10 Pa ipak, on dobro zna put kojim kročim! Neka me kuša: čist k'o zlato ću izići!

Gdyż on zna drogę, którą kroczę; kiedy mnie doświadczy, wyjdę jak złoto.

11 Noga mi se stopa njegovih držala, putem sam njegovim išao ne skrećuć';

Moja noga trzymała się jego śladu, przestrzegałem jego drogi i nie zbaczałem [z niej].

12 slušao sam nalog njegovih usana, pohranih mu riječi u grudima svojim.

Od przykazania jego ust nie odchodziłem; ceniłem słowa jego ust bardziej niż mój własny [pokarm].

13 Al' htjedne li štogod, tko će ga odvratit'? Što zaželi dušom, to će ispuniti.

Lecz on jest [niezmienny], któż go odwróci? Czego bowiem jego dusza zapragnie, to uczyni;

14 Izvršit će što je dosudio meni, kao i sve drugo što je odlučio!

Bo on wykona, co postanowił o mnie; u niego jest wiele takich [przykładów].

15 Zbog toga pred njime sav ustravljen ja sam, i što više mislim, jače strah me hvata.

Dlatego drżę przed jego obliczem; gdy to rozważam, lękam się go.

16 U komade Bog mi je srce smrvio, užasom me svega prožeo Svesilni,

Bóg osłabił moje serce, Wszechmocny mnie zatrwożył.

17 premda nisam ni u tminama propao, ni u mraku što je lice moje zastro.

O mało bowiem nie zginąłem od ciemności, [nie] zakrył mroku przed moim obliczem.