Job 23
1 Job progovori i reče:
Και απεκρίθη ο Ιώβ και είπε·
2 “Zar mi je i danas tužaljka buntovna? Teška mu ruka iz mene vapaj budi:
Και την σήμερον το παράπονόν μου είναι πικρόν· η πληγή μου είναι βαρυτέρα του στεναγμού μου.
3 o, kada bih znao kako ću ga naći, do njegova kako doprijeti prijestolja,
Είθε να ήξευρον που να εύρω αυτόν· ήθελον υπάγει έως του θρόνου αυτού·
4 pred njim parnicu bih svoju razložio, iz mojih bi usta navrli dokazi.
ήθελον εκθέσει κρίσιν ενώπιον αυτού, και ήθελον εμπλήσει το στόμα μου αποδείξεων·
5 Rad bih znati što bi meni odvratio i razumjeti riječ što bi je rekao!
ήθελον γνωρίσει τους λόγους τους οποίους ήθελε μοι αποκριθή, και ήθελον νοήσει τι ήθελε μοι ειπεί.
6 Zar mu treba snage velike za raspru? Ne, dosta bi bilo da me on sasluša.
Μη εν πλήθει δυνάμεως θέλει διαμάχεσθαι μετ' εμού; ουχί· αλλ' ήθελε βάλει εις εμέ προσοχήν.
7 U protivniku bi vidio pravedna, i parnica moja tad bi pobijedila.
Τότε ηδύνατο ο δίκαιος να διαλεχθή μετ' αυτού· και ήθελον ελευθερωθή διαπαντός από του κριτού μου.
8 Na istok krenem li, naći ga ne mogu; pođem li na zapad, ne razabirem ga.
Ιδού, υπάγω εμπρός, αλλά δεν είναι· και οπίσω, αλλά δεν βλέπω αυτόν·
9 Ištem na sjeveru, al' ga ne opažam; nevidljiv je ako se k jugu okrenem.
εις τα αριστερά, όταν εργάζηται, αλλά δεν δύναμαι να ίδω αυτόν. Κρύπτεται εις τα δεξιά, και δεν βλέπω αυτόν.
10 Pa ipak, on dobro zna put kojim kročim! Neka me kuša: čist k'o zlato ću izići!
Γνωρίζει όμως την οδόν μου· με εδοκίμασε· θέλω εξέλθει ως χρυσίον.
11 Noga mi se stopa njegovih držala, putem sam njegovim išao ne skrećuć';
Ο πους μου ενέμεινεν εις τα βήματα αυτού· εφύλαξα την οδόν αυτού και δεν εξέκλινα·
12 slušao sam nalog njegovih usana, pohranih mu riječi u grudima svojim.
την εντολήν των χειλέων αυτού, και δεν ωπισθοδρόμησα· διετήρησα τους λόγους του στόματος αυτού, μάλλον παρά την αναγκαίαν μου τροφήν.
13 Al' htjedne li štogod, tko će ga odvratit'? Što zaželi dušom, to će ispuniti.
Διότι αυτός είναι εν μιά βουλή· και τις δύναται να αποστρέψη αυτόν; και ό, τι επιθυμεί η ψυχή αυτού, κάμνει.
14 Izvršit će što je dosudio meni, kao i sve drugo što je odlučio!
Διότι εκτελεί το ορισθέν εις εμέ· και πολλά τοιαύτα είναι μετ' αυτού.
15 Zbog toga pred njime sav ustravljen ja sam, i što više mislim, jače strah me hvata.
Διά τούτο καταπλήττομαι από προσώπου αυτού· συλλογίζομαι και φρίττω απ' αυτού·
16 U komade Bog mi je srce smrvio, užasom me svega prožeo Svesilni,
διότι ο Θεός εμαλάκωσε την καρδίαν μου, και ο Παντοδύναμος με κατέπληξεν·
17 premda nisam ni u tminama propao, ni u mraku što je lice moje zastro.
επειδή δεν απεκόπην προ του σκότους, και δεν έκρυψε τον γνόφον από του προσώπου μου.
