Job 23
1 Job progovori i reče:
Tete Hiob ɖo eŋu be,
2 “Zar mi je i danas tužaljka buntovna? Teška mu ruka iz mene vapaj budi:
“Egbe gɔ̃ hã nye konyifafa do gã ɖe edzi, eƒe asi sẽ ɖe dzinye, evɔ mele hũu ɖem hafi.
3 o, kada bih znao kako ću ga naći, do njegova kako doprijeti prijestolja,
Nenye ɖe manya afi si makpɔe le, nenye ɖe mayi enɔƒe la, anyo ŋutɔ!
4 pred njim parnicu bih svoju razložio, iz mojih bi usta navrli dokazi.
Matsɔ nye nya aɖo eŋkume eye nye nu me ayɔ fũu kple nya siwo matsɔ aɖe ɖokuinye nu
5 Rad bih znati što bi meni odvratio i razumjeti riječ što bi je rekao!
Ne makpɔ ale si wòaɖo eŋu nam eye mabu nya si wòagblɔ la ŋuti.
6 Zar mu treba snage velike za raspru? Ne, dosta bi bilo da me on sasluša.
Ɖe wòatsi tsitre ɖe ŋunye kple ŋusẽ gã aɖea? Ao, ke boŋ aɖo tom
7 U protivniku bi vidio pravedna, i parnica moja tad bi pobijedila.
Afi ma ame dzɔdzɔe ate ŋu atsɔ eƒe nyawo aɖo eŋkume le eye woaɖem tegbee tso nye ʋɔnudrɔ̃la ƒe asi me.
8 Na istok krenem li, naći ga ne mogu; pođem li na zapad, ne razabirem ga.
“Gake ne meyi ɣedzeƒe la, mele afi ma o, ne meyi ɣetoɖoƒe la, nyemekpɔe le afi ma hã o.
9 Ištem na sjeveru, al' ga ne opažam; nevidljiv je ako se k jugu okrenem.
Ne ele dɔ wɔm le anyiehe la, nyemekpɔnɛ o, ne etrɔ ɖe dziehe hã la, nye ŋku melɔnɛ o.
10 Pa ipak, on dobro zna put kojim kročim! Neka me kuša: čist k'o zlato ću izići!
Gake enya mɔ si dzi mele, ne edom kpɔ la, mato eme abe sika ene.
11 Noga mi se stopa njegovih držala, putem sam njegovim išao ne skrećuć';
Nye afɔwo le eƒe afɔtoƒewo yome kplikplikpli, melé eƒe mɔ tsɔ eye nyemedze ɖe aga o.
12 slušao sam nalog njegovih usana, pohranih mu riječi u grudima svojim.
Nyemete ɖe aga tso eƒe nuyiwo ƒe sededewo gbɔ o, mede asixɔxɔ eƒe nyawo ŋu wu nye gbe sia gbe ƒe nuɖuɖu.
13 Al' htjedne li štogod, tko će ga odvratit'? Što zaželi dušom, to će ispuniti.
“Ke eya ɖekae li, ame ka ate ŋu axe mɔ nɛ? Nu sia nu si dze eŋu lae wòwɔna.
14 Izvršit će što je dosudio meni, kao i sve drugo što je odlučio!
Ena se siwo wòde ɖi la va eme ɖe ŋutinye eye ɖoɖo siawo tɔgbi gale esi ɖe ŋunye.
15 Zbog toga pred njime sav ustravljen ja sam, i što više mislim, jače strah me hvata.
Esia ta ŋɔ dzim le eŋkume eye ne mebu esiawo katã ŋuti la, mevɔ̃na nɛ.
16 U komade Bog mi je srce smrvio, užasom me svega prožeo Svesilni,
Mawu na dzi ɖe le ƒonye, Ŋusẽkatãtɔ la do ŋɔdzi nam.
17 premda nisam ni u tminama propao, ni u mraku što je lice moje zastro.
Ke hã la, viviti la alo blukɔ tsiɖitsiɖi si tsyɔ mo nam la mena ɖoɖoe zi le nunye o.
