Job 21
1 Job progovori i reče:
Ayub menjawab, "Dengarkan apa yang akan kukatakan; hanya itu yang kuminta sebagai penghiburan.
2 “Slušajte, slušajte dobro što ću reći, utjehu mi takvu barem udijelite.
3 Otrpite da riječ jednu ja izrečem, kad završim, tad se rugajte slobodno.
Izinkanlah aku ganti bicara, setelah itu boleh lagi kamu menghina!
4 Zar protiv čovjeka dižem ja optužbu? Kako da strpljenje onda ne izgubim?
Bukan dengan manusia aku bertengkar, jadi tak mengapalah jika aku kurang sabar.
5 Pogledajte na me: užas će vas spopast', rukom ćete svoja zakloniti usta;
Pandanglah aku, maka kamu akan tercengang, kamu terpaku dan mulutmu bungkam.
6 pomislim li na to, prestravim se i sam i čitavim svojim tad protrnem tijelom.
Jika kupikirkan keadaanku ini gemetarlah aku karena ngeri.
7 Zašto na životu ostaju zlikovci i, što su stariji, moćniji bivaju?
Mengapa orang jahat diberi umur panjang oleh Allah, dan harta mereka terus bertambah?
8 Potomstvo njihovo s njima napreduje a izdanci im se množe pred očima.
Mereka hidup cukup lama sehingga melihat anak cucu mereka menjadi dewasa.
9 Strah nikakav kuće njihove ne mori i šiba ih Božja ostavlja na miru.
Rumah tangga mereka aman sentosa; Allah tidak mendatangkan bencana atas mereka.
10 Njihovi bikovi plode pouzdano, krave im se tele i ne jalove se.
Ternak mereka berkembang biak, dan tanpa kesulitan, beranak.
11 K'o jagnjad djeca im slobodno skakuću, veselo igraju njihovi sinovi.
Anak-anak orang jahat berlompatan dengan gembira, seperti domba muda yang bersukaria.
12 Oni pjevaju uz harfe i bubnjeve i vesele se uz zvukove svirale.
Diiringi bunyi rebana, seruling dan kecapi, mereka ramai bernyanyi dan menari-nari.
Hari-harinya dihabiskan dalam kebahagiaan, dan mereka meninggal penuh kedamaian. (Sheol h7585)
14 A govorili su Bogu: 'Ostavi nas, ne želimo znati za tvoje putove!
Padahal mereka telah berkata kepada Allah, "Jauhilah kami dan pergilah! Kami tak peduli dan tak ingin mengerti maksud dan kehendak-Mu bagi hidup kami."
15 TÓa tko je Svesilni da njemu služimo i kakva nam korist da ga zazivamo?'
Pikir mereka, "Melayani Allah tak ada gunanya, dan berdoa kepada-Nya tiada manfaatnya.
16 Zar svoju sreću u ruci ne imahu, makar do Njega ne drže ništa oni?
Bukankah karena kekuatan kita saja, tercapailah segala maksud dan tujuan kita?" Akan tetapi aku sama sekali tidak setuju dengan jalan pikiran dan pendapat begitu.
17 Zar se luč opakog kada ugasila? Zar se na njega oborila nesreća? Zar mu u gnjevu svom On skroji sudbinu?
Pernahkah pelita orang jahat dipadamkan, dan mereka ditimpa bencana dan kemalangan? Pernahkah Allah marah kepada mereka, sehingga mereka dihukum-Nya?
18 Zar je kao slama na vjetru postao, kao pljeva koju vihor svud raznosi?
Pernahkah mereka seperti jerami dan debu yang ditiup oleh badai dan oleh angin lalu?
19 Hoće l' ga kaznit' Bog u njegovoj djeci? Ne, njega nek' kazni da sam to osjeti!
Kamu berkata, "Anak dihukum Allah karena dosa ayahnya." Tapi kataku: Orang berdosa itulah yang harus dihukum Allah, agar mereka sadar bahwa karena dosa mereka, maka Allah mengirimkan hukuman-Nya.
20 Vlastitim očima nek' rasap svoj vidi, neka se napije srdžbe Svesilnoga!
Biarlah orang berdosa menanggung dosanya sendiri, biarlah dirasakannya murka Allah Yang Mahatinggi.
21 TÓa što poslije smrti on za dom svoj mari kad će se presjeć' niz njegovih mjeseci?
Jika manusia habis masanya di dunia, masih pedulikah ia entah keluarganya bahagia?
22 Ali tko će Boga učiti mudrosti, njega koji sudi najvišim bićima?
Dapatkah manusia mengajar Allah, sedangkan Allah sendiri yang menghakimi makhluk di surga?
23 Jedan umire u punom blagostanju, bez briga ikakvih, u potpunom miru,
Ada orang yang sehat selama hidupnya; ia meninggal dengan puas dan lega. Matinya tenang dengan rasa bahagia, sedang tubuhnya masih penuh tenaga.
24 bokova od pretiline otežalih i kostiju sočne moždine prepunih.
25 A drugi umire s gorčinom u duši, nikad nikakve ne okusivši sreće.
Tapi ada pula yang mati penuh kepahitan, tanpa pernah mengenyam kebahagiaan.
26 Obojica leže zajedno u prahu, crvi ih jednako prekrivaju oba.
Namun di kuburan, mereka sama-sama terbaring; dikerumuni oleh ulat dan cacing.
27 O, znam dobro kakve vaše su namjere, kakve zlosti protiv mene vi snujete.
Memang aku tahu apa yang kamu pikirkan dan segala kejahatan yang kamu rancangkan.
28 Jer pitate: 'Gdje je kuća plemićeva, šator u kojem stanovahu opaki?'
Tanyamu, "Di mana rumah penguasa yang melakukan perbuatan durhaka?"
29 Niste li na cesti putnike pitali, zar njihovo svjedočanstvo ne primate:
Belumkah kamu menanyai orang yang banyak bepergian? Tidak percayakah kamu berita yang mereka laporkan?
30 'Opaki je u dan nesreće pošteđen i u dan Božje jarosti veseo je.'
Kata mereka, "Pada hari Allah memberi hukuman, para penjahat akan diselamatkan."
31 Al' na postupcima tko će mu predbacit' i tko će mu vratit' što je počinio?
Tak ada yang menggugat kelakuannya; tak ada yang membalas kejahatannya.
32 A kad ga na kraju na groblje odnesu, na grobni mu humak postavljaju stražu.
Ia dibawa ke kuburan, dan dimasukkan ke dalam liang lahat; makamnya dijaga dan dirawat.
33 Lake su mu grude zemlje u dolini dok za njime ide čitavo pučanstvo.
Ribuan orang berjalan mengiringi jenazahnya; dengan lembut tanah pun menimbuninya.
34 O, kako su vaše utjehe isprazne! Kakva su prijevara vaši odgovori!”
Jadi, penghiburanmu itu kosong dan segala jawabanmu bohong!"
