Job 20
1 Sofar iz Naamata progovori tad i reče:
Entonces Sofar naamatita respondió:
2 “Misli me tjeraju da ti odgovorim, i zato u meni vri to uzbuđenje
Ciertamente mis pensamientos me impulsan a responder, a causa de mi agitación interna.
3 dok slušam ukore koji me sramote, al' odgovor mudar um će moj već naći.
Oí una reprensión que me afrenta, y el espíritu de mi entendimiento hace que responda.
4 Zar tebi nije od davnine poznato, otkad je čovjek na zemlju stavljen bio,
¿No sabes que desde la antigüedad, desde cuando el hombre fue puesto en la tierra,
5 da je kratka vijeka radost opakoga, da kao tren prođe sreća bezbožnička.
el triunfo de los perversos es efímero, y la alegría del impío es momentánea?
6 Pa ako stasom i do neba naraste, ako mu se glava dotakne oblaka,
Aunque su altivez suba hasta el cielo, y su cabeza toque las nubes,
7 poput utvare on zauvijek nestaje; koji ga vidješe kažu: 'Gdje je sad on?'
como su estiércol perecerá para siempre. Los que lo veían preguntarán: ¿Dónde está?
8 Kao san bez traga on se rasplinjuje, nestaje ga kao priviđenja noćnog.
Se esfumará como un sueño, y no será hallado. Se disipará como visión nocturna.
9 Nijedno ga oko više gledat neće, niti će ga mjesto njegovo vidjeti
El ojo que lo miraba ya no lo verá, ni su lugar volverá a contemplarlo.
10 Njegovu će djecu gonit' siromasi: rukama će svojim vraćati oteto.
Tendrá que devolver sus riquezas. Sus hijos pedirán el favor de los pobres.
11 Kosti su njegove bujale mladošću; gle, zajedno s njome pokošen je sada.
Sus huesos aún llenos de vigor juvenil se acostarán con él en el polvo.
12 Zlo bijaše slatko njegovim ustima te ga je pod svojim jezikom skrivao;
Aunque la maldad sea dulce en su boca, la oculte debajo de su lengua,
13 sladio se pazeć' da ga ne proguta i pod nepcem svojim zadržavao ga.
la retenga y no la quiera soltar, y la mantenga en su paladar,
14 Ali hrana ta mu trune u utrobi, otrovom zmijskim u crijevima postaje.
su comida se pudrirá en sus intestinos. Veneno de víboras hay dentro de él.
15 Blago progutano mora izbljuvati. Bog će ga istjerat' njemu iz utrobe.
Devoró riquezas, pero las vomitará. ʼElohim las sacará de su sistema digestivo.
16 Iz zmijine glave otrov je sisao: sada umire od jezika gujina.
Chupará el veneno de la víbora, y la lengua de la serpiente lo matará.
17 Potoke ulja on gledat' više neće, ni vidjet' gdje rijekom med i mlijeko teku.
No verá los arroyos que fluyen, los torrentes que fluyen leche y miel.
18 Vratit će dobitak ne okusivši ga, neće uživat' u plodu trgovine.
Devolverá el fruto de su labor sin tragarlo, y no disfrutará el lucro de su negocio,
19 Jer je sirotinju gnjeo i tlačio, otimao kuće koje ne sazida,
porque oprimió y desamparó al pobre, y se apoderó de casas que no construyó.
20 jer ne bješe kraja požudi njegovoj, njegova ga blaga neće izbaviti.
Porque su sistema digestivo no conoció la tranquilidad, nada retendrá de lo que más codiciaba.
21 Jer mu proždrljivost ništa ne poštedi, ni sreća njegova dugo trajat neće.
Por cuanto nada escapó a su rapacidad, su prosperidad no será duradera.
22 Sred izobilja u škripcu će se naći, svom će snagom na nj se oboriti bijeda.
En la plenitud de su abundancia sufrirá estrechez. La mano de todo el que sufre se levantará contra él.
23 I dok hranom bude trbuh svoj punio, Bog će na nj pustiti jarost svoga gnjeva, sasut' dažd strelica na meso njegovo.
Cuando en su estómago ya no entre más, ʼElohim enviará sobre él el furor de su ira, y la hará llover sobre él mientras come.
24 Ako i izmakne gvozdenom oružju, luk će mjedeni njega prostrijeliti.
Huirá de las armas de hierro, pero lo traspasará una flecha de bronce.
25 Strijelu bi izvuk'o, al' mu probi leđa, a šiljak blistavi viri mu iz žuči. Kamo god krenuo, strepnje ga vrebaju,
Si logra sacarse la flecha, ciertamente le sale por la espalda. ¡Ciertamente, la punta reluciente sale de su hiel! Sobre él se vienen terrores.
26 na njega tmine sve tajom očekuju. Vatra ga ništi, ni od kog zapaljena, i proždire sve pod njegovim šatorom.
Toda la tenebrosidad está reservada para sus tesoros. Un fuego no atizado los devorará, y consumirá lo que quede en su vivienda.
27 Gle, nebo krivicu njegovu otkriva i čitava zemlja na njega se diže.
El cielo revelará su iniquidad, y la tierra se levantará contra él.
28 Njegovu će kuću raznijeti poplava, otplaviti je u dan Božje jarosti.
Las riquezas de su casa se perderán. Serán arrasadas en el día de su furor.
29 Takvu sudbinu Bog priprema zlikovcu i takvu baštinu on mu dosuđuje.”
