Job 20
1 Sofar iz Naamata progovori tad i reče:
Então respondeu Sofar, o naamathita, e disse:
2 “Misli me tjeraju da ti odgovorim, i zato u meni vri to uzbuđenje
Por isso é que os meus pensamentos me fazem responder, e portanto me apresso.
3 dok slušam ukore koji me sramote, al' odgovor mudar um će moj već naći.
Eu ouvi a reprehensão, que me envergonha, mas o espirito do meu entendimento responderá por mim.
4 Zar tebi nije od davnine poznato, otkad je čovjek na zemlju stavljen bio,
Porventura não sabes isto, que foi desde todo o tempo, desde que o homem foi posto sobre a terra?
5 da je kratka vijeka radost opakoga, da kao tren prođe sreća bezbožnička.
A saber: que o jubilo dos impios é breve, e a alegria dos hypocritas como d'um momento?
6 Pa ako stasom i do neba naraste, ako mu se glava dotakne oblaka,
Ainda que a sua altura subisse até ao céu, e a sua cabeça chegasse até ás nuvens,
7 poput utvare on zauvijek nestaje; koji ga vidješe kažu: 'Gdje je sad on?'
Comtudo como o seu proprio esterco perecerá para sempre: e os que o viam dirão: Onde está?
8 Kao san bez traga on se rasplinjuje, nestaje ga kao priviđenja noćnog.
Como um sonho vôa, e não será achado, e será afugentado como uma visão da noite.
9 Nijedno ga oko više gledat neće, niti će ga mjesto njegovo vidjeti
O olho que já o viu jamais o verá, nem olhará mais para elle o seu logar.
10 Njegovu će djecu gonit' siromasi: rukama će svojim vraćati oteto.
Os seus filhos procurarão agradar aos pobres, e as suas mãos restaurarão a sua fazenda.
11 Kosti su njegove bujale mladošću; gle, zajedno s njome pokošen je sada.
Os seus ossos se encherão dos seus peccados occultos, e juntamente se deitarão com elle no pó.
12 Zlo bijaše slatko njegovim ustima te ga je pod svojim jezikom skrivao;
Ainda que o mal lhe seja doce na bocca, e elle o esconda debaixo da sua lingua,
13 sladio se pazeć' da ga ne proguta i pod nepcem svojim zadržavao ga.
E o guarde, e o não deixe, antes o retenha no seu paladar,
14 Ali hrana ta mu trune u utrobi, otrovom zmijskim u crijevima postaje.
Comtudo a sua comida se mudará nas suas entranhas; fel d'aspides será interiormente.
15 Blago progutano mora izbljuvati. Bog će ga istjerat' njemu iz utrobe.
Enguliu fazendas, porém vomitalas-ha; do seu ventre Deus as lançará.
16 Iz zmijine glave otrov je sisao: sada umire od jezika gujina.
Veneno d'aspides sorverá; lingua de vibora o matará.
17 Potoke ulja on gledat' više neće, ni vidjet' gdje rijekom med i mlijeko teku.
Não verá as correntes, os rios e os ribeiros de mel e manteiga.
18 Vratit će dobitak ne okusivši ga, neće uživat' u plodu trgovine.
Restituirá do seu trabalho, e não o engulirá: conforme ao poder de sua mudança, e não saltará de gozo.
19 Jer je sirotinju gnjeo i tlačio, otimao kuće koje ne sazida,
Porquanto opprimiu, desamparou os pobres, e roubou a casa que não edificou.
20 jer ne bješe kraja požudi njegovoj, njegova ga blaga neće izbaviti.
Porquanto não sentiu socego no seu ventre; da sua tão desejada fazenda coisa nenhuma reterá.
21 Jer mu proždrljivost ništa ne poštedi, ni sreća njegova dugo trajat neće.
Nada lhe sobejará do que coma; pelo que a sua fazenda não será duravel.
22 Sred izobilja u škripcu će se naći, svom će snagom na nj se oboriti bijeda.
Estando já cheia a sua abastança, estará angustiado: toda a mão dos miseraveis virá sobre elle
23 I dok hranom bude trbuh svoj punio, Bog će na nj pustiti jarost svoga gnjeva, sasut' dažd strelica na meso njegovo.
Haja porém ainda de que possa encher o seu ventre; comtudo Deus mandará sobre elle o ardor da sua ira, e a fará chover sobre elle quando elle fôr a comer.
24 Ako i izmakne gvozdenom oružju, luk će mjedeni njega prostrijeliti.
Ainda que fuja das armas de ferro, o arco d'aço o atravessará.
25 Strijelu bi izvuk'o, al' mu probi leđa, a šiljak blistavi viri mu iz žuči. Kamo god krenuo, strepnje ga vrebaju,
Desembainhada a espada, sairá do seu corpo, e resplandecendo virá do seu fel: e haverá sobre elle assombros.
26 na njega tmine sve tajom očekuju. Vatra ga ništi, ni od kog zapaljena, i proždire sve pod njegovim šatorom.
Toda a escuridão se occultará nos seus esconderijos: um fogo não assoprado o consumirá: e com o que ficar na sua tenda irá mal.
27 Gle, nebo krivicu njegovu otkriva i čitava zemlja na njega se diže.
Os céus manifestarão a sua iniquidade: e a terra se levantará contra elle.
28 Njegovu će kuću raznijeti poplava, otplaviti je u dan Božje jarosti.
As rendas de sua casa serão transportadas: no dia da sua ira todas se derramarão.
29 Takvu sudbinu Bog priprema zlikovcu i takvu baštinu on mu dosuđuje.”
Esta, da parte de Deus, é a porção do homem impio: e, da parte de Deus, a herança dos seus ditos.
