Job 20
1 Sofar iz Naamata progovori tad i reče:
Wtedy Sofar z Naama odpowiedział:
2 “Misli me tjeraju da ti odgovorim, i zato u meni vri to uzbuđenje
Dlatego moje myśli skłaniają mnie do odpowiedzi i z tego powodu [mówię] pośpiesznie.
3 dok slušam ukore koji me sramote, al' odgovor mudar um će moj već naći.
Słuchałem obraźliwego upomnienia i duch mojego zrozumienia podsuwa mi odpowiedź:
4 Zar tebi nije od davnine poznato, otkad je čovjek na zemlju stavljen bio,
Czy nie wiesz, że od wieków, odkąd człowieka postawiono na ziemi;
5 da je kratka vijeka radost opakoga, da kao tren prođe sreća bezbožnička.
Radość niegodziwych [jest] krótka, a wesołość obłudnika [trwa] okamgnienie?
6 Pa ako stasom i do neba naraste, ako mu se glava dotakne oblaka,
Choćby jego wyniosłość sięgała aż do niebios, a jego głowa – do obłoków;
7 poput utvare on zauvijek nestaje; koji ga vidješe kažu: 'Gdje je sad on?'
[To jednak] zginie on na wieki jak jego własny gnój, [a] ci, którzy go widzieli, powiedzą: Gdzie [on] się podział?
8 Kao san bez traga on se rasplinjuje, nestaje ga kao priviđenja noćnog.
Uleci jak sen i nie znajdą go; ucieknie jak nocne widzenie.
9 Nijedno ga oko više gledat neće, niti će ga mjesto njegovo vidjeti
Oko, które go widziało, nie zobaczy go więcej, i już nie ujrzy go jego miejsce.
10 Njegovu će djecu gonit' siromasi: rukama će svojim vraćati oteto.
Jego synowie będą się korzyć przed ubogim, jego ręce zwrócą swe bogactwo.
11 Kosti su njegove bujale mladošću; gle, zajedno s njome pokošen je sada.
Jego kości są pełne [grzechów] jego młodości, razem z nim spoczną w prochu.
12 Zlo bijaše slatko njegovim ustima te ga je pod svojim jezikom skrivao;
A choć zło jest słodkie w jego ustach i zataja je pod swoim językiem;
13 sladio se pazeć' da ga ne proguta i pod nepcem svojim zadržavao ga.
Chociaż rozkoszuje się nim i nie opuszcza go, zatrzymując je na swoim podniebieniu;
14 Ali hrana ta mu trune u utrobi, otrovom zmijskim u crijevima postaje.
[To jednak] jego pokarm we wnętrznościach przemienia się, [staje się] żółcią żmii w jego wnętrzu.
15 Blago progutano mora izbljuvati. Bog će ga istjerat' njemu iz utrobe.
Połknął bogactwa i zwróci je; Bóg je wyrzuci z jego brzucha.
16 Iz zmijine glave otrov je sisao: sada umire od jezika gujina.
Będzie ssał jad żmii, zabije go język węża.
17 Potoke ulja on gledat' više neće, ni vidjet' gdje rijekom med i mlijeko teku.
Nie zobaczy rzek, potoków, strumieni miodu ani masła.
18 Vratit će dobitak ne okusivši ga, neće uživat' u plodu trgovine.
Zwróci swój zysk i nie połknie go; i choć znowu zdobędzie wielki majątek, nie ucieszy się [z niego].
19 Jer je sirotinju gnjeo i tlačio, otimao kuće koje ne sazida,
Bo uciskał [i] opuszczał ubogich, przemocą zabrał dom, którego nie zbudował.
20 jer ne bješe kraja požudi njegovoj, njegova ga blaga neće izbaviti.
Dlatego nie zazna pokoju w swoim wnętrzu, nie zatrzyma tego, czego pragnął.
21 Jer mu proždrljivost ništa ne poštedi, ni sreća njegova dugo trajat neće.
Z jego pokarmów nic nie zostanie, nie rozmnożą się jego dobra.
22 Sred izobilja u škripcu će se naći, svom će snagom na nj se oboriti bijeda.
Mimo obfitości jego dostatku dosięgnie go bieda. Wszelka ręka nikczemnych uderzy na niego.
23 I dok hranom bude trbuh svoj punio, Bog će na nj pustiti jarost svoga gnjeva, sasut' dažd strelica na meso njegovo.
Gdy będzie miał czym napełnić swój brzuch, [Bóg] ześle na niego zapalczywość swego gniewu, wyleje na niego [i] na jego pokarmy.
24 Ako i izmakne gvozdenom oružju, luk će mjedeni njega prostrijeliti.
[Gdy] będzie uciekał przed żelazną bronią, przebije go łuk spiżowy.
25 Strijelu bi izvuk'o, al' mu probi leđa, a šiljak blistavi viri mu iz žuči. Kamo god krenuo, strepnje ga vrebaju,
Wyjęta będzie [strzała] z grzbietu, a grot przeszyje jego wątrobę; ogarnie go strach.
26 na njega tmine sve tajom očekuju. Vatra ga ništi, ni od kog zapaljena, i proždire sve pod njegovim šatorom.
Wszelka ciemność zaczai się w jego kryjówkach. Pożre go ogień niewzniecony, a ten, kto pozostał w jego przybytku, będzie udręczony.
27 Gle, nebo krivicu njegovu otkriva i čitava zemlja na njega se diže.
Niebo odkryje jego nieprawość, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
28 Njegovu će kuću raznijeti poplava, otplaviti je u dan Božje jarosti.
Dobytek jego domu przepadnie, [jego dobra] rozpłyną się w dniu [Bożego] gniewu.
29 Takvu sudbinu Bog priprema zlikovcu i takvu baštinu on mu dosuđuje.”
Taki [jest] dział Boga dla niegodziwego i dziedzictwo przeznaczone mu przez Boga.
