< Job 17 >

1 Daha mi nestaje, gasnu moji dani i za mene već se skupljaju grobari.
Mi aliento está corrompido, mis días son cortados, y me está aparejado el sepulcro.
2 Rugači su evo mene dohvatili, od uvreda oka sklopiti ne mogu.
Ya no hay conmigo sino escarnecedores, en cuyas amarguras se detienen mis ojos.
3 Stoga me zaštiti i budi mi jamcem kad mi nitko u dlan neće da udari.
Pon ahora, dame fianzas contigo; ¿quién tocará ahora mi mano?
4 Jer, srca si njina lišio razuma i dopustiti im nećeš da opstanu.
Porque a éstos has tú escondido su corazón de entendimiento; por tanto, no los ensalzarás.
5 K'o taj što imanje dijeli drugovima, a djeci njegovoj dotle oči gasnu,
El que denuncia lisonjas a su prójimo, los ojos de sus hijos desfallezcan.
6 narodima svim sam na ruglo postao, onaj kom u lice svatko pljunut' može.
El me ha puesto por parábola de pueblos, y delante de ellos he sido como tamboril.
7 Od tuge vid mi se muti u očima, poput sjene moji udovi postaju.
Y mis ojos se oscurecieron de desabrimiento, y todos mis pensamientos han sido como sombra.
8 Začudit će se zbog toga pravednici, na bezbožnika će planuti čestiti;
Los rectos se maravillarán de esto, y el inocente se despertará contra el hipócrita.
9 neporočni će na svom ustrajat' putu, čovjek čistih ruku ojačat će još više.
El justo retendrá su carrera, y el limpio de manos aumentará la fuerza.
10 Hajde, svi vi, nećete li opet počet', tÓa među vama ja mudra ne nalazim!
Pero volved todos vosotros, y venid ahora, que no hallaré entre vosotros sabio.
11 Minuli su dani, propale zamisli, želje srca moga izjalovile se.
Mis días se pasaron, y mis pensamientos fueron arrancados, los designios de mi corazón.
12 'U noći najcrnjoj, dan se približava; blizu je već svjetlo što tminu izgoni.'
Me pusieron la noche por día, y la luz se acorta delante de las tinieblas.
13 A meni je nada otići u Šeol i prostrijeti sebi ležaj u mrklini. (Sheol h7585)
Si yo espero, el sepulcro es mi casa; en las tinieblas hice mi cama. (Sheol h7585)
14 Dovikujem grobu: 'Oče moj rođeni!' a crve pozdravljam: 'Mati moja, sestro!'
A la huesa tengo dicho: Mi padre eres tú; a los gusanos: Mi madre y mi hermano.
15 Ali gdje za mene ima jošte nade? Sreću moju tko će ikada vidjeti?
¿Dónde pues estará ahora mi esperanza? Y mi esperanza ¿quién la verá?
16 Hoće li u Šeol ona sa mnom sići da u prahu zajedno otpočinemo?” (Sheol h7585)
A los rincones de la huesa descenderán, y juntamente descansarán en el polvo. (Sheol h7585)

< Job 17 >