Job 17
1 Daha mi nestaje, gasnu moji dani i za mene već se skupljaju grobari.
Semangatku patah, umurku telah habis, dan bagiku tersedia kuburan.
2 Rugači su evo mene dohvatili, od uvreda oka sklopiti ne mogu.
Sesungguhnya, aku menjadi ejekan; mataku terpaksa menyaksikan tantangan mereka.
3 Stoga me zaštiti i budi mi jamcem kad mi nitko u dlan neće da udari.
Biarlah Engkau menjadi jaminanku bagi-Mu sendiri! Siapa lagi yang dapat membuat persetujuan bagiku?
4 Jer, srca si njina lišio razuma i dopustiti im nećeš da opstanu.
Karena hati mereka telah Kaukatupkan bagi pengertian; itulah sebabnya Engkau mencegah mereka untuk menang.
5 K'o taj što imanje dijeli drugovima, a djeci njegovoj dotle oči gasnu,
Barangsiapa mengadukan sahabatnya untuk mencari keuntungan, mata anak-anaknya akan menjadi rabun.
6 narodima svim sam na ruglo postao, onaj kom u lice svatko pljunut' može.
Aku telah dijadikan sindiran di antara bangsa-bangsa, dan aku menjadi orang yang diludahi mukanya.
7 Od tuge vid mi se muti u očima, poput sjene moji udovi postaju.
Mataku menjadi kabur karena pedih hati, segala anggota tubuhku seperti bayang-bayang.
8 Začudit će se zbog toga pravednici, na bezbožnika će planuti čestiti;
Orang-orang yang jujur tercengang karena hal itu, dan orang yang tidak bersalah naik pitam terhadap orang fasik.
9 neporočni će na svom ustrajat' putu, čovjek čistih ruku ojačat će još više.
Meskipun begitu orang yang benar tetap pada jalannya, dan orang yang bersih tangannya bertambah-tambah kuat.
10 Hajde, svi vi, nećete li opet počet', tÓa među vama ja mudra ne nalazim!
Tetapi kamu sekalian, silakan datang kembali! Seorang yang mempunyai hikmat takkan kudapati di antara kamu!
11 Minuli su dani, propale zamisli, želje srca moga izjalovile se.
Umurku telah lalu, telah gagal rencana-rencanaku, cita-citaku.
12 'U noći najcrnjoj, dan se približava; blizu je već svjetlo što tminu izgoni.'
Malam hendak dijadikan mereka siang: terang segera muncul dari gelap, kata mereka.
Apabila aku mengharapkan dunia orang mati sebagai rumahku, menyediakan tempat tidurku di dalam kegelapan, (Sheol h7585)
14 Dovikujem grobu: 'Oče moj rođeni!' a crve pozdravljam: 'Mati moja, sestro!'
dan berkata kepada liang kubur: Engkau ayahku, kepada berenga: Ibuku dan saudara perempuanku,
15 Ali gdje za mene ima jošte nade? Sreću moju tko će ikada vidjeti?
maka di manakah harapanku? Siapakah yang melihat adanya harapan bagiku?
