Job 17
1 Daha mi nestaje, gasnu moji dani i za mene već se skupljaju grobari.
| רוחי חבלה ימי נזעכו קברים לי |
2 Rugači su evo mene dohvatili, od uvreda oka sklopiti ne mogu.
| אם-לא התלים עמדי ובהמרותם תלן עיני |
3 Stoga me zaštiti i budi mi jamcem kad mi nitko u dlan neće da udari.
| שימה-נא ערבני עמך מי הוא לידי יתקע |
4 Jer, srca si njina lišio razuma i dopustiti im nećeš da opstanu.
| כי-לבם צפנת משכל על-כן לא תרמם |
5 K'o taj što imanje dijeli drugovima, a djeci njegovoj dotle oči gasnu,
| לחלק יגיד רעים ועיני בניו תכלנה |
6 narodima svim sam na ruglo postao, onaj kom u lice svatko pljunut' može.
| והציגני למשל עמים ותפת לפנים אהיה |
7 Od tuge vid mi se muti u očima, poput sjene moji udovi postaju.
| ותכה מכעש עיני ויצרי כצל כלם |
8 Začudit će se zbog toga pravednici, na bezbožnika će planuti čestiti;
| ישמו ישרים על-זאת ונקי על-חנף יתערר |
9 neporočni će na svom ustrajat' putu, čovjek čistih ruku ojačat će još više.
| ויאחז צדיק דרכו וטהר-ידים יסיף אמץ |
10 Hajde, svi vi, nećete li opet počet', tÓa među vama ja mudra ne nalazim!
| ואולם--כלם תשבו ובאו נא ולא-אמצא בכם חכם |
11 Minuli su dani, propale zamisli, želje srca moga izjalovile se.
| ימי עברו זמתי נתקו-- מורשי לבבי |
12 'U noći najcrnjoj, dan se približava; blizu je već svjetlo što tminu izgoni.'
| לילה ליום ישימו אור קרוב מפני-חשך |
| אם-אקוה שאול ביתי בחשך רפדתי יצועי (Sheol h7585) |
14 Dovikujem grobu: 'Oče moj rođeni!' a crve pozdravljam: 'Mati moja, sestro!'
| לשחת קראתי אבי אתה אמי ואחתי לרמה |
15 Ali gdje za mene ima jošte nade? Sreću moju tko će ikada vidjeti?
| ואיה אפו תקותי ותקותי מי ישורנה |
