Job 13
1 Očima svojim sve to ja vidjeh, ušima svojim čuh i razumjeh.
| من آنچه را که شما می‌گویید به چشم خود دیده و به گوش خود شنیده‌ام. من حرفهای شما را می‌فهمم. آنچه را که شما می‌دانید من نیز می‌دانم و کمتر از شما نیستم. |
2 Sve što vi znate znadem to i ja, ni u čemu od vas gori nisam.
3 Zato, zborit' moram sa Svesilnim, pred Bogom svoj razlog izložiti.
| ای کاش می‌توانستم مستقیم با خدای قادر مطلق سخن گویم و با خود او بحث کنم. |
4 Jer, kovači laži vi ste pravi, i svi ste vi zaludni liječnici!
| و اما شما، درد مرا با دروغهایتان می‌پوشانید. شما طبیبان کاذب هستید. |
5 Kada biste bar znali šutjeti, mudrost biste svoju pokazali!
| اگر حکمت داشتید حرف نمی‌زدید. |
6 Dokaze mi ipak poslušajte, razlog mojih usana počujte.
| حال به من گوش بدهید و به دلایلم توجه نمایید. |
7 Zar zbog Boga govorite laži, zar zbog njega riječi te prijevarne?
| آیا مجبورید به جای خدا حرف بزنید و چیزهایی را که او هرگز نگفته است از قول او بیان کنید؟ |
8 Zar biste pristrano branit' htjeli Boga, zar biste mu htjeli biti odvjetnici?
| می‌خواهید به طرفداری از او حقیقت را وارونه جلوه دهید؟ آیا فکر می‌کنید او نمی‌داند شما چه می‌کنید؟ خیال می‌کنید می‌توانید خدا را هم مثل انسان گول بزنید؟ |
9 Zar bi dobro bilo da vas on ispita? Zar biste ga obmanuli k'o čovjeka?
10 Kaznom preteškom on bi vas pokarao poradi potajne vaše pristranosti.
| بدانید شما را توبیخ خواهد کرد، اگر پنهانی طرفداری کنید. |
11 Zar vas veličanstvo njegovo ne plaši i zar vas od njega užas ne spopada?
| آیا عظمت و هیبت خدا، ترسی به دل شما نمی‌اندازد؟ |
12 Razlozi su vam od pepela izreke, obrana je vaša obrana od blata.
| بیانات شما پشیزی ارزش ندارد. استدلال‌هایتان چون دیوار گلی، سست و بی‌پایه است. |
13 Umuknite sada! Dajte da govorim, pa neka me poslije snađe što mu drago.
| حال ساکت باشید و بگذارید من سخن بگویم. هر چه می‌خواهد بشود! |
14 Zar da meso svoje sam kidam zubima? Da svojom rukom život upropašćujem?
| بله، جانم را در کف می‌نهم و هر چه در دل دارم می‌گویم. |
15 On me ubit' može: nade druge nemam već da pred njim svoje držanje opravdam.
| اگر خدا برای این کار مرا بکشد، باز به او امیدوار خواهم بود و حرفهای خود را به او خواهم زد. |
16 I to je već zalog mojega spasenja, jer bezbožnik preda nj ne može stupiti.
| من آدم شروری نیستم، پس با جرأت به حضور خدا می‌روم شاید این باعث نجاتم گردد. |
17 Pažljivo mi riječi poslušajte, nek' vam prodre u uši besjeda.
| حال به دقت به آنچه که می‌گویم گوش دهید و حرفهایم را بشنوید. |
18 Gle: ja sam pripremio parnicu, jer u svoje sam pravo uvjeren.
| دعوی من این است: «من می‌دانم که بی‌تقصیرم.» |
19 Tko se sa mnom hoće parničiti? - Umuknut ću potom te izdahnut'.
| کیست که در این مورد بتواند با من بحث کند؟ اگر بتوانید ثابت نمایید که من اشتباه می‌کنم، آنگاه از دفاع خود دست می‌کشم و می‌میرم. |
20 Dvije mi molbe samo ne uskrati da se od tvog lica ne sakrivam:
| ای خدا، اگر این دو درخواست مرا اجابت فرمایی در آن صورت خواهم توانست با تو روبرو شوم: |
21 digni s mene tešku svoju ruku i užasom svojim ne straši me.
| مرا تنبیه نکن و مرا با حضور مهیب خود به وحشت نیانداز. |
22 Tada me pitaj, a ja ću odgovarat'; ili ja da pitam, ti da odgovaraš.
| آنگاه وقتی مرا بخوانی جواب خواهم داد و با هم گفتگو خواهیم نمود. |
23 Koliko počinih prijestupa i grijeha? Prekršaj mi moj pokaži i krivicu.
| حال، به من بگو که چه خطایی کرده‌ام؟ گناهم را به من نشان بده. |
24 Zašto lice svoje kriješ sad od mene, zašto u meni vidiš neprijatelja?
| چرا روی خود را از من برمی‌گردانی و مرا دشمن خود می‌شماری؟ |
25 Zašto strahom mučiš list vjetrom progonjen, zašto se na suhu obaraš slamčicu?
| آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌ترسانی؟ آیا پر کاه را مورد هجوم قرار می‌دهی؟ |
26 O ti, koji mi gorke pišeš presude i teretiš mene grijesima mladosti,
| تو اتهامات تلخی بر من وارد می‌آوری و حماقت‌های جوانی‌ام را به رخ من می‌کشی. |
27 koji si mi noge u klade sapeo i koji bdiš nad svakim mojim korakom i tragove stopa mojih ispituješ!
| مرا محبوس می‌کنی و تمام درها را به رویم می‌بندی. در نتیجه مانند درختی افتاده و لباسی بید خورده، می‌پوسم و از بین می‌روم. |
28 Život mi se k'o trulo drvo raspada, k'o haljina što je moljci izjedaju!
