Job 10
1 Kad mi je duši život omrznuo, nek' mi tužaljka poteče slobodno, zborit ću u gorčini duše svoje.
Naumaakon iti biagko; iyebkasko ti ririk; agsaoak iti kinasaem ti kararuak.
2 Reću ću Bogu: Nemoj me osudit! Kaži mi zašto se na me obaraš.
Ibagak ti Dios, 'Saannak laeng nga ukomen; ipakitam kaniak no apay nga ak-akusarannak.
3 TÓa što od toga imaš da me tlačiš, da djelo ruku svojih zabacuješ, da pomažeš namjerama opakih?
Nasayaat kadi kenka a rumbeng nga idadanesnak, nga umsiem ti aramid dagiti imam kabayatan nga umis-isemka kadagiti panggep dagiti nadangkes?
4 Jesu li u tebe oči tjelesne? Zar ti vidiš kao što čovjek vidi?
Addaanka kadi kadagiti mata ti lasag? Makakitaka kadi a kas iti panagkita ti tao?
5 Zar su ti dani k'o dani smrtnika a kao ljudski vijek tvoje godine?
Dagiti aldawmo kadi ket kas iti al-aldaw dagiti sangkataoan wenno dagiti tawtawenmo kadi ket kas iti tawtawen dagiti tattao,
6 Zbog čega krivnju moju istražuješ i grijehe moje hoćeš razotkriti,
nga agsaludsodka maipapan kadagiti kinadakesko ken sukimatem ti basolko,
7 kad znadeš dobro da sam nedužan, da ruci tvojoj izmaknut ne mogu?
uray no ammom nga awan basolko ken awan ti siasinoman a makaispal kaniak manipud iti imam?
8 Tvoje me ruke sazdaše, stvoriše, zašto da me sada opet raščiniš!
Siaannadnak a binukel ken sinukog dagiti imam, ngem daddadaelennak.
9 Sjeti se, k'o glinu si me sazdao i u prah ćeš me ponovo vratiti.
Lagipem, agpakaasiak kenka, a binukelnak a kasla pitak, isublinak kadi manen iti tapok?
10 Nisi li mene k'o mlijeko ulio i učinio da se k'o sir zgrušam?
Saan kadi nga imbukbuknak a kasla gatas ken binokelnak a kasla keso?
11 Kožom si me i mesom odjenuo, kostima si me spleo i žilama.
Kinawesannak iti kudil ken lasag ket pinagkakamangnak babaen kadagiti tulang ken piskel.
12 S milošću si mi život darovao, brižljivo si nad mojim bdio dahom.
Inikkannak iti biag ken napudnoka iti tulagmo; binantayan ti tulongmo ti espirituk.
13 Al' u svom srcu ovo si sakrio, znam da je tvoja to bila namjera:
Ngem inlemmengmo dagitoy a banbanag iti pusom—ammok a daytoy ti panpanunotem:
14 da paziš budno hoću li zgriješiti i da mi grijeh ne prođe nekažnjeno.
a no nagbasolak, maammoam daytoy; saannak a pakawanen iti kinadakesko.
15 Ako sam grešan, onda teško meni, ako li sam prav, glavu ne smijem dići - shrvan sramotom, nesrećom napojen!
No nadangkesak, asiak pay; uray no nalintegak, saanko a maitangad ti ulok, agsipud ta napnoak iti pannakaibabain ken kumitkitaak iti bukodko a panagsagaba.
16 Ispravim li se, k'o lav me nagoniš, snagu svoju okušavaš na meni,
No itangad ti ulok ti bukodna, anupennak a kasla leon; maminsan pay ipakitam kaniak a mannakabalinka unay.
17 optužbe nove na mene podižeš, jarošću većom na mene usplamtiš i sa svježim se četama obaraš.
Mangiy-iyegka kadagiti baro a saksi a maibusor kaniak ket nayunam ti pungtotmo a maibusor kaniak; darupennak babaen kadagiti baro nga armada.
18 Iz utrobe što si me izvukao? O, što ne umrijeh: vidjeli me ne bi,
Apay ngarud nga inruarnak manipud iti aanakan? Intedko la koman ti espirituk ket awan pulos ti mata a nakakita kaniak.
19 bio bih k'o da me ni bilo nije, iz utrobe u grob bi me stavili.
Agbalinak koman a kasla saan nga imadda; naawitak la koman manipud iti tiyan agingga iti tanem.
20 Mog su života dani tako kratki! Pusti me da se još malo veselim
Saan kadi a bassit laeng dagiti aldawko? Isardengmo ngaruden, bay-annak nga agmaymaysa, tapno makainanaak bassit
21 prije nego ću na put bez povratka, u zemlju tame, zemlju sjene smrtne,
sakbay a mapanak iti lugar a saanakton nga agsubli, iti daga ti kinasipnget ken iti aniniwan ni patay,
22 u zemlju tmine guste i meteža, gdje je svjetlost slična noći najcrnjoj.”
ti daga a nasipnget a kas iti kasipnget ti tengnga ti rabii, ti daga ti aniniwan ni patay, nga awan ti aniaman a urnosna, a ti lawag ket kasla tengnga ti rabii.”'
