Job 10
1 Kad mi je duši život omrznuo, nek' mi tužaljka poteče slobodno, zborit ću u gorčini duše svoje.
Gikapuyan na ako sa akong kinabuhi; ipadayag ko na ang akong sumbong; mosulti na ako sa kapaitan sa akong kalag.
2 Reću ću Bogu: Nemoj me osudit! Kaži mi zašto se na me obaraš.
Mosulti ako sa Dios, 'Ayaw dayon ako hukmi; ipakita una kanako nganong gipasanginlan mo ako.
3 TÓa što od toga imaš da me tlačiš, da djelo ruku svojih zabacuješ, da pomažeš namjerama opakih?
Maayo ba kini alang kanimo nga makapanlupig kanako, aron tamayon ang buhat sa imong mga kamot samtang mipahiyom ikaw sa mga laraw sa mga daotan?
4 Jesu li u tebe oči tjelesne? Zar ti vidiš kao što čovjek vidi?
Aduna ka bay mga mata nga unodnon? Makita mo ba ang sama sa nakita sa tawo?
5 Zar su ti dani k'o dani smrtnika a kao ljudski vijek tvoje godine?
Ang imong mga adlaw sama ba sa mga adlaw sa katawhan o ang imong mga katuigan sama ba sa katuigan sa mga tawo,
6 Zbog čega krivnju moju istražuješ i grijehe moje hoćeš razotkriti,
nga nagpangita ka man sa akong kalapasan ug nagsusi sa akong mga sala,
7 kad znadeš dobro da sam nedužan, da ruci tvojoj izmaknut ne mogu?
bisan tuod nasayod ka nga ako dili sad-an ug walay usa nga makaluwas kanako gikan sa imong kamot?
8 Tvoje me ruke sazdaše, stvoriše, zašto da me sada opet raščiniš!
Ang imong mga kamot naghulma ug nag-umol kanako, apan nagalaglag ka man kanako.
9 Sjeti se, k'o glinu si me sazdao i u prah ćeš me ponovo vratiti.
Hinumdumi, ipakilooy ko kanimo nga giumol mo ako sama sa lapok; dad-on mo ba ako pag-usab sa abug?
10 Nisi li mene k'o mlijeko ulio i učinio da se k'o sir zgrušam?
Dili ba gibubo mo man ako sama sa gatas ug gipagahi daw sama sa keso?
11 Kožom si me i mesom odjenuo, kostima si me spleo i žilama.
Giputos mo ako sa panit ug sa unod ug gisumpay mo ang akong kabukogan uban ang kaugatan.
12 S milošću si mi život darovao, brižljivo si nad mojim bdio dahom.
Gihatagan mo ako sa kinabuhi ug matinud-anong kasabotan; ang imong pagtabang nagbantay sa akong espiritu.
13 Al' u svom srcu ovo si sakrio, znam da je tvoja to bila namjera:
Apan kining mga butanga gitagoan mo sa imong kasingkasing— nasayod ako nga mao kini ang imong gihunahuna:
14 da paziš budno hoću li zgriješiti i da mi grijeh ne prođe nekažnjeno.
nga kung makasala ako, timan-an mo kini; dili mo ako ipalingkawas sa akong kasaypanan.
15 Ako sam grešan, onda teško meni, ako li sam prav, glavu ne smijem dići - shrvan sramotom, nesrećom napojen!
Kung daotan man ako, alaot ako; bisan kung ako matarong pa, dili ko mahangad ang akong ulo, sanglit kay puno man ako sa kaulawan ug nagtan-aw sa akong kaugalingong pag-antos.
16 Ispravim li se, k'o lav me nagoniš, snagu svoju okušavaš na meni,
Kung ang akong ulo mohangad lamang sa iyang kaugalingon, mogukod ka kanako sama sa usa ka liyon; ikaw nagpadayag na usab kanako sa imong pagkagamhanan.
17 optužbe nove na mene podižeš, jarošću većom na mene usplamtiš i sa svježim se četama obaraš.
May bag-o kang mga saksi batok kanako ug misamot ang imong kasuko batok kanako; gigubat mo ako uban sa mga bag-ong kasundalohan.
18 Iz utrobe što si me izvukao? O, što ne umrijeh: vidjeli me ne bi,
Nan, nganong gipagawas mo pa man ako sa tagoangkan? Namatay na lamang unta ako ug wala na untay mata nga nakakita kanako.
19 bio bih k'o da me ni bilo nije, iz utrobe u grob bi me stavili.
Wala na lamang unta ako gipakatawo; Gihatod na lamang unta ako gikan sa tagoangkan paingon sa lubnganan.
20 Mog su života dani tako kratki! Pusti me da se još malo veselim
Dili ba hamubo na lamang ang akong mga adlaw? Nan undanga na, pasagdi ako nga mag-inusara, aron nga makapahulay ako sa makadiyut,
21 prije nego ću na put bez povratka, u zemlju tame, zemlju sjene smrtne,
sa dili pa ako molakaw sa dapit ug dili na mobalik, ngadto sa yuta sa kangitngit ug sa anino sa kamatayon,
22 u zemlju tmine guste i meteža, gdje je svjetlost slična noći najcrnjoj.”
ang yuta mangitngit ingon sa tungang gabii, sa yuta sa anino sa kamatayon, walay kahapsayan diin ang kahayag sama sa tungang gabii.”'
