< Izaija 25 >
1 Jahve, ti si Bog moj, uznosim te, tvoje ime slavim, jer si proveo čudesan naum, smišljen od davnine, istinit i vjeran,
Oh Jehova, ikaw mao ang akong Dios; ituboy ko ikaw, pagadayegon ko ang imong ngalan; kay nakahimo ka ug mga butang nga katingalahan, ang imong mga pagtambag sa karaang panahon, sa pagkamatinumanon ug sa kamatuoran.
2 jer grad si pretvorio u hrpu kamenja, a mjesto utvrđeno u ruševine. Tvrđa neprijateljska više nije grad, dovijeka se više obnoviti neće.
Kay ang usa ka ciudad gihimo mo nga usa ka pundok nga sagbut, ang usa ka linig-onang ciudad gihimo mo nga nagun-ob, ang usa ka palacio sa mga lumalangyaw aron dili na mahimong ciudad: kini dili na gayud pagatukoron.
3 Zato te slavi narod snažan, grad moćnih plemena tebe se boji;
Tungod niini usa ka mabaskog nga katawohan magahimaya kanimo; ang usa ka ciudad sa makalilisang nga mga nasud mahadlok kanimo.
4 jer ti si utočište nevoljnom, utočište ubogom u nevolji; ti si skrovište od pljuska i od žege zaklon, jer ćud je silnička kao pljusak zimski;
Kay ikaw nahimong usa ka malig-ong dalangpanan sa tawong kabus, usa ka malig-ong saliganan sa tawong hangul diha sa iyang kagul-anan, usa ka dalangpanan gikan sa bagyo, usa ka landong gikan sa kainit, sa diha nga mohuyop ang makalilisang nga hangin sama sa bagyo batok sa malig-on nga bungbong.
5 kao žega nad zemljom sušnom ti gušiš graju neprijatelja; kao žega sjenom oblaka prekinu se silniku pjesma pobjednička.
Ingon sa kainit sa usa ka dapit nga mamala imong pagapahilumon ang kasaba sa mga lumalangyaw; ingon sa kainit ubay sa landong sa usa ka panganod, ang awit sa mga mabangis pagapahinayon.
6 I Jahve nad Vojskama spremit će svim narodima na ovoj gori gozbu od pretiline, gozbu od izvrsna vina, od pretiline sočne, od vina staložena.
Ug niining bukira si Jehova sa mga panon magahimo alang sa tanang mga katawohan ug usa ka kombira sa matambok nga mga butang, usa ka kombira sa mga vino nga pinalugdang, sa mga butang nga matambok nga puno sa utok, sa mga vino nga pinalugdang nga maayong pagkaitus.
7 Na ovoj gori on će raskinuti zastor što zastiraše sve narode, pokrivač koji sva plemena pokrivaše
Ug iyang pagagub-on niining bukira ang takuban nga nagatabon sa tanan nga mga katawohan, ug ang pandong nga nabuklad ibabaw sa tanan nga mga nasud.
8 i uništit će smrt zasvagda. I suzu će sa svakog lica Jahve, Gospod, otrti - sramotu će svog naroda na svoj zemlji skinuti: tako Jahve reče.
Gilamoy niya ang kamatayon hangtud sa walay katapusan; ug ang Ginoo nga si Jehova mopahid sa mga luha gikan sa tanang mga nawong; ug ang kaulaw sa iyang katawohan pagakuhaon niya gikan sa halayo sa tibook nga yuta: kay si Jehova maoy nagsulti niini.
9 I reći će se u onaj dan: “Gle, ovo je Bog naš, u njega se uzdasmo, on nas je spasio; ovo je Jahve u koga se uzdasmo! Kličimo i veselimo se spasenju njegovu,
Ug pagaingnon niadtong adlawa: Ania karon, kini mao ang atong Dios; kita nanaghulat kaniya ug siya magaluwas kanato: kini mao si Jehova; kita nanaghulat kaniya, mangalipay kita ug managmaya diha sa iyang kaluwasan.
10 jer ruka Jahvina na ovoj gori počiva!” Moab je izgažen na svome mjestu kao što se gazi slama na buništu;
Kay niining bukira ang kamot ni Jehova mopahulay; ug ang Moab pa gayatakan diha sa iyang dapit, ingon sa uhot nga ginatumban didto sa tubig sa pinundok nga kinalibang.
11 ondje on razmahuje rukama kao što ih razmahuje plivač kada pliva. Ali Jahve obara njegovu ponositost i propinjanja ruku njegovih.
Ug iyang pagabuklaron ang iyang mga kamot sa taliwala niini, ingon sa nagalangoy nga magabuklad sa iyang mga kamot aron sa paglangoy; apan pagapaubson ni Jehova ang iyang pagpalabilabi uban sa lalang sa iyang mga kamot.
12 Visoku tvrđu tvojih zidina on razvaljuje, na zemlju baca, u prah ruši.
Ug ang hatag-as nga bantayan sa imong mga kuta iyang gipaubos, gilumpag, ug gipatag ngadto sa yuta, bisan pa ngadto sa abug.