Postanak 48

1 Poslije nekog vremena jave Josipu: “Eno ti je otac obolio.” Nato on uzme sa sobom svoja dva sina, Manašea i Efrajima.

A MAHOPE iho o keia mau mea, hai aku la kekahi ia Iosepa, Ua mai kou makuakane. Lawe ae la ia i kana mau keikikane, ia Manase laua o Eperaima.

2 Kad Jakovu rekoše: “Evo ti je došao sin Josip”, Izrael skupi svoje snage i sjede na postelju.

A hai ae la kekahi ia Iakoba, i ae la, Eia ae kau keiki o Iosepa, ke hele mai la iou nei. Hooikaika ae la o Iseraela, a noho iho la ma kahi moe.

3 Reče Jakov Josipu: “Bog Svemožni, El Šadaj, objavi mi se u Luzu, u zemlji kanaanskoj; blagoslov mi dade,

Olelo aku la o Iakoba ia Iosepa, Ikea mai la ke Akua mana ia'u ma Luza, ma ka aina o Kanaana, a hoomaikai mai la ia ia'u.

4 a potom mi reče: 'Učinit ću te rodnim i mnogobrojnim, učinit ću da postaneš skup naroda, a tvome potomstvu poslije tebe dat ću ovu zemlju u posjed zauvijek.'

I mai la, E hoomahuahua aku au ia oe; a e hoonui aku ia oe, a e hoolilo ia oe i lahuikanaka nui loa, a e haawi aku i keia aina, no kau poe mamo mahope ou, i hooilina mau loa.

5 Sad, oba tvoja sina što su ti se rodila u zemlji egipatskoj, prije nego sam ja stigao k tebi u Egipat, neka budu moji - Efrajim i Manaše neka budu moji kao i Ruben i Šimun!

A o na keiki au elua, i hanauia mai nau ma ka aiua i Aigupita nei, i ka wa mamua aku o ko'u hele ana mai ia oe i Aigupita nei, na'u no laua. O Eperaima a o Manase, e like me Reubena a me Simeona, pela no laua na'u.

6 A djeca što su ti se rodila poslije njih neka ostanu tvoja; a u svom nasljedstvu neka se zovu po imenu svoje braće.

A o kau mau keiki i hanauia mai nau, mahope mai o laua e kapaia lakou ma ka inoa o ko lakou mau kaikuaana ma ko lakou noho ana.

7 Kad sam se, naime, vraćao iz Padana, na moju žalost, tvoja majka Rahela umrije na putovanju u kanaansku zemlju, tek u maloj udaljenosti od Efrate. Sahranio sam je ondje uz put u Efratu, sadašnji Betlehem.”

I ko'u hele ana mai, mai Padana mai, make ae la o Rahela ma ko'u aoao, ma ka aina o Kanaana, ma ke ala, kokoke e hiki aku i Eperata, a kanu iho la au ia ia malaila ma ke ala ma Eperata, oia hoi o Betelehema.

8 Opazivši Izrael Josipove sinove, zapita: “Tko su ovi?”

A ike aku la o Iseraela i na keiki a Iosepa, ninau aku la ia, Owai laua nei?

9 Josip odgovori svome ocu: “Sinovi su to moji koje mi je Bog dao ovdje.” “Dovedi mi ih da ih blagoslovim”, reče.

I mai la o Iosepa i kona makuakane, O laua nei na keiki a'u, a ke Akua i haawi mai ai na'u ma keia wahi. I mai la kela, E hoonoho oe ia laua imua o'u, a e hoomaikai aku au ia laua.

10 Izraelu oči oslabile od starosti, nije vidio. Zato mu privede sinove, a on ih poljubi i zagrli.

Kaumaha no na maka o Iseraela, no ka elemakule, aole hiki ia ia ke nana; a hoonoho mai kela ia laua imua ona, a honi aku la oia ia laua, a puliki iho la.

11 Potom Izrael reče Josipu: “Nisam očekivao da ću još ikada vidjeti tvoje lice; kad, evo, Bog mi dade da vidim i tvoje potomke.”

I ae la o Iseraela ia Iosepa, Aole au i manao e ike aku i kou maka, aia hoi, ua hoike mai ke Akua ia'u i kau mau keiki.

12 Josip ih tada skine s njegovih koljena i duboko se, sve do zemlje, nakloni.

A lawe mai la o Iosepa ia laua mawaena mai o kona mau kuli, a kulou iho la ia me ka maka ilalo i ka honua.

13 Nato ih uze Josip obojicu - Efrajima svojom desnicom, Izraelu nalijevo, a Manašea svojom ljevicom, Izraelu nadesno - te ih k njemu primače.

Lawe iho la o Iosepa ia laua a elua, ia Eperaima i kona lima akau, ma ka lima hema o Iseraela, a ia Manase, i kona lima hema ma ka lima akau o Iseraela, a hoonoho iho la ia laua imua ona.

14 Ali Izrael ispruži svoju desnicu i stavi je na Efrajimovu glavu, premda je bio mlađi, a svoju ljevicu na glavu Manašeovu - tako je držao ruke unakrst - iako je Manaše bio prvorođenac.

Hohola aku la o Iseraela i kona lima akau, a kau iho la ma ke poo o Eperaima, oia hoi ke kaikaina, a i kona lima hema hoi, ma ke poo o Manase: kau akamai no ia i kona lima; no ka mea, o Manase ka hanau mua.

15 Tako je davao svoj blagoslov Josipu govoreći: “Bog, čijim su putovima hodili oci moji Abraham i Izak, Bog, koji mi je pastir bio otkako postah pa do danas,

Hoomaikai mai la oia ia Iosepa, i mai la, Na ke Akua, ka mea a ko'u mau makua o Aberahama a me Isaaka i hele ae imua ona, na ke Akua nana wau i malama mai, mai ko'u wa uuku a hiki loa mai i neia la;

16 anđeo koji me od svakog zla izbavljao - djecu ovu neka blagoslovi! Neka se ime moje i mojih pređa Abrahama i Izaka po njima spominje! U mnoštva se mnogobrojna po zemlji razmnožili!”

Na ka Anela i hoopakele mai ia'u mai loko mai o ka hewa a pau, e hoomaikai ia mau keiki, a e heaia ko'u inoa maluna o laua, a me ka inoa o ko'u makua o Aberahama, a me Isaaka, a e laha loa laua i poe nui iwaena o ka honua.

17 Kad je Josip vidio da je njegov otac položio desnicu na Efrajimovu glavu, njegovim se očima to učini krivo; zato posegne za rukom svoga oca da je pomakne s Efrajimove glave na glavu Manašeovu.

A ike aku la o Iosepa, ua kau aku kona makuakane i kona lima akau ma ke poo o Eperaima, ua hewa ia i kona maka; hapai ae la ia i ka lima o kona makuakane e hoihoi ae, mai ke poe ae o Eperaima a i ke poo o Manase.

18 “Ne tako, oče moj,” reče Josip svome ocu, “jer ovo je prvorođenac; zato stavi desnicu na njegovu glavu!”

I aku la o Iosepa i kona makuakane, Aole pela, e ko'u makuakane, o ke kaikuaana keia, e kau oe i kou lima akau maluna o kona poe.

19 Ali njegov otac to odbije rekavši: “Znam ja, sine moj, znam; i od njega će postati narod i bit će velik. Ali njegov mlađi brat bit će veći od njega, a njegovo će potomstvo biti mnoštvo.”

Hoole mai la kona makuakane, i mai la, Ua ike au, e kuu keiki, ua ike au, e lilo no hoi ia i lahuikanaka a e nui no ia, aka, o kona kaikaina, e kela aku kona nui mamua o keia, a e lilo ana ia i lahuikanaka nui loa.

20 Onoga ih, dakle, dana blagoslovi rekavši: “Vama nek' se Izrael blagoslivlja govoreći: Kao što je Efrajimu i Manašeu, nek' i tebi Bog učini!” Tako stavi Efrajima pred Manašea.

Hoomaikai aku la oia ia laua ia la, i aku la, iloko ou e hoomaikai aku ka Iseraela, me ka i ana aku, E hoohalike mai ke Akua ia oe me Eperaima a me Manase. Hoonoho no oia ia Eperaima mamua o Manase.

21 Poslije Izrael reče Josipu: “Ja ću, evo, naskoro umrijeti; no Bog će biti s vama i opet vas dovesti u zemlju vaših otaca.

I mai la o Iseraela ia Iosepa, Eia hoi, na kokoke au e make, a e noho ana no ke Akua me oukou, a e hoihoi aku no ia ia oukou i ka aina o ko oukou poe makua.

22 A tebi ostavljam Šekem, nešto više nego tvojoj braći, što sam ga svojim mačem i lukom osvojio od Amorejaca.”

Ua haawi hoi au in oe i kekahi puu waiwai maluna o kou poe hanauna, i ka mea a'u i loaa ai ma ka lima o ka Amora, me kuu pahikaua a me kuu kakaka.