< Galačanima 4 >

1 Hoću reći: sve dok je baštinik maloljetan, ništa se ne razlikuje od roba premda je gospodar svega:
Dopóki spadkobierca jest nieletni, prawie nie różni się od sługi, chociaż jest właścicielem wszystkiego.
2 pod skrbnicima je i upraviteljima sve do dana koji je odredio otac.
Podlega bowiem swoim opiekunom i wychowawcom—aż minie czas wyznaczony przez ojca.
3 Tako i mi: dok bijasmo maloljetni, robovasmo počelima svijeta.
Podobnie było z nami. Byliśmy jak dzieci, poddane prawom tego świata.
4 A kada dođe punina vremena, odasla Bog Sina svoga: od žene bi rođen, Zakonu podložan
Ale gdy nadszedł wyznaczony czas, Bóg posłał swojego Syna, urodzonego przez kobietę i podlegającego Prawu Mojżesza.
5 da podložnike Zakona otkupi te primimo posinstvo.
Posłał Go, aby wykupił tych, którzy żyli w niewoli Prawa. Dzięki temu zostaliśmy adoptowani przez Boga i staliśmy się Jego dziećmi.
6 A budući da ste sinovi, odasla Bog u srca vaša Duha Sina svoga koji kliče: “Abba! Oče!”
A ponieważ jesteśmy Jego dziećmi, Bóg posłał do naszych serc Ducha swojego Syna, dzięki któremu możemy zwracać się do Boga: „Abba, Tato!”.
7 Tako više nisi rob nego sin; ako pak sin, onda i baštinik po Bogu.
Odtąd nie jesteś już niewolnikiem, ale wolnym dzieckiem Boga—a tym samym Jego spadkobiercą.
8 Onda dok još niste poznavali Boga, služili ste bogovima koji po naravi to nisu.
Zanim poznaliście Boga, byliście niewolnikami nieprawdziwych bożków.
9 Ali sada kad ste spoznali Boga - zapravo, kad je Bog spoznao vas - kako se sad opet vraćate k nemoćnim i bijednim počelima i opet im, ponovno, hoćete robovati?
A teraz, gdy już Go poznaliście—choć właściwie to On poznał was—jak możecie wracać do rzeczy, które nie mają mocy ani wartości? Znowu chcecie stać się ich niewolnikami?
10 Dane pomno opslužujete, i mjesece, i vremena, i godine!
Przestrzegacie świętych dni, miesięcy, specjalnych okresów i lat.
11 Sve se bojim za vas! Da se možda nisam uzalud trudio oko vas!
Martwię się o was! Czy cała moja mozolna praca nad wami poszła na marne?
12 Postanite, braćo, molim vas, kao ja jer i ja postadoh kao vi. Ničim me niste povrijedili.
Przyjaciele, błagam was, bierzcie ze mnie przykład, podobnie jak wcześniej ja wziąłem przykład z was. Nie doznałem od was krzywdy,
13 Znate: prvi sam vam put za bolesti navješćivao evanđelje.
chociaż na pewno pamiętacie, w jakim byłem stanie, gdy przyniosłem wam dobrą nowinę.
14 Svoju kušnju, moje tijelo, niste ni prezreli ni odbacili, nego ste me primili kao anđela Božjega, kao Krista Isusa.
Pomimo mojej choroby, nie zlekceważyliście mnie ani nie odrzuciliście. Wręcz przeciwnie, przyjęliście mnie jak Bożego anioła lub samego Jezusa Chrystusa.
15 Gdje je sada ono vaše blaženstvo? Svjedočim vam doista: kad bi bilo moguće, oči biste svoje bili iskopali i dali mi ih.
Gdzie się więc podziała wasza radość? Przypomnę wam, że byliście wtedy gotowi zrobić dla mnie wszystko, nawet oddać mi swoje oczy, gdyby to mogło ulżyć moim cierpieniom.
16 Tako? Postadoh li vam neprijateljem propovijedajući vam istinu?
Czy teraz stałem się waszym wrogiem, dlatego że mówię wam prawdę?
17 Oni revnuju za vas, ne časno, nego - odvojiti vas hoće da onda vi za njih revnujete.
Ci, którzy narzucają wam zbędne przykazania, starają się zdobyć waszą przychylność, ale nie czynią tego dla waszego dobra! Usiłują bowiem oderwać was ode mnie i pociągnąć za sobą.
18 Dobro je da se za vas revnuje u dobru uvijek, a ne samo kad sam nazočan kod vas,
Dobrze jest jednak podążać za tym, co dobre, i to nie tylko wtedy, gdy jestem wśród was.
19 dječice moja, koju ponovno u trudovima rađam dok se Krist ne oblikuje u vama.
Moje dzieci! Czuję się, jakbym ponownie w bólach wydawał was na świat, czekając aż Chrystus w pełni ukształtuje wasze życie.
20 Htio bih sada biti kod vas, pa i jezik promijeniti, jer ne znam što bih s vama.
Chciałbym teraz być wśród was i móc inaczej, łagodniej porozmawiać z wami. Tak bardzo się o was niepokoję!
21 Recite mi vi, koji želite biti pod Zakonom, zar ne čujete Zakona?
Odpowiedzcie mi wy, którzy chcecie poddać się Prawu Mojżesza: Czy w ogóle rozumiecie to Prawo?
22 Ta pisano je da je Abraham imao dva sina, jednoga od ropkinje i jednoga od slobodne.
Napisane jest w nim, że Abraham miał dwóch synów. Jeden był synem niewolnicy, drugi—wolnej kobiety.
23 Ali onaj od ropkinje rođen je po tijelu, a onaj od slobodne snagom obećanja.
Syn niewolnicy urodził się dzięki ludzkiemu planowi, ale syn wolnej—dzięki obietnicy Boga.
24 To je slika. Doista, te žene dva su Saveza: jedan s brda Sinaja, koji rađa za ropstvo - to je Hagara.
Kobiety te stanowią symbol dwóch przymierzy. Hagar, niewolnica, symbolizuje przymierze zawarte na górze Synaj, które poddało ludzi w niewolę Prawa.
25 Jer Hagara znači brdo Sinaj u Arabiji i odgovara sadašnjem Jeruzalemu jer robuje zajedno sa svojom djecom.
Hagar jest również symbolem góry Synaj w Arabii, której odpowiednikiem jest obecnie Jerozolima. Ona bowiem, wraz ze swoimi mieszkańcami, nadal znajduje się w niewoli Prawa.
26 Onaj pak Jeruzalem gore slobodan je; on je majka naša.
Sara, która była wolna, symbolizuje natomiast Jerozolimę w niebie—naszą „matkę”.
27 Pisano je doista: Kliči, nerotkinjo, koja ne rađaš, podvikuj od radosti, ti što ne znaš za trudove! Jer osamljena više djece ima negoli udana.
O tym właśnie czytamy w Piśmie: „Raduj się, kobieto, która nigdy nie rodziłaś dzieci. Krzycz i wołaj, choć nie doznałaś bólów rodzenia. Samotna będzie bowiem miała więcej dzieci niż ta, która ma męża”.
28 Vi ste, braćo, kao Izak, djeca obećanja.
Przyjaciele! Tak jak Izaak—syn Sary—jesteście dziećmi urodzonymi zgodnie z obietnicą Boga.
29 I kao što je onda onaj po tijelu rođeni progonio onoga po duhu rođenoga, tako je i sada.
A wiemy, że Izmael—syn Hagar—który urodził się dzięki ludzkim planom, prześladował Izaaka, urodzonego dzięki Duchowi Świętemu. Podobnie jest z wami—wy również jesteście prześladowani.
30 Nego, što veli Pismo? Otjeraj sluškinju i sina njezina jer sin sluškinje ne smije biti baštinik sa sinom slobodne.
Co na ten temat mówi Pismo? „Odeślij niewolnicę i jej syna, gdyż syn niewolnicy nie będzie spadkobiercą razem z synem wolnej”.
31 Zato, braćo, nismo djeca ropkinje nego slobodne.
Przyjaciele! Nie jesteśmy niewolnikami, ale ludźmi wolnymi!

< Galačanima 4 >