Djela apostolska 12
1 U to vrijeme uze Herod zlostavljati neke od Crkve.
ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਹੇਰੋਦ੍ਰਾਜੋ ਮਣ੍ਡਲ੍ਯਾਃ ਕਿਯੱਜਨੇਭ੍ਯੋ ਦੁਃਖੰ ਦਾਤੁੰ ਪ੍ਰਾਰਭਤ੍|
2 Mačem pogubi Jakova, brata Ivanova.
ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤੋ ਯੋਹਨਃ ਸੋਦਰੰ ਯਾਕੂਬੰ ਕਰਵਾਲਾਘਾਤੇਨ੍ ਹਤਵਾਨ੍|
3 Kad vidje da je to drago Židovima, uhvati i Petra (bijahu upravo Dani beskvasnih kruhova).
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਾਃ ਸਨ੍ਤੁਸ਼਼੍ਟਾ ਅਭਵਨ੍ ਇਤਿ ਵਿਜ੍ਞਾਯ ਸ ਪਿਤਰਮਪਿ ਧਰ੍ੱਤੁੰ ਗਤਵਾਨ੍|
4 Uhiti ga, baci u tamnicu i dade da ga čuvaju četiri vojničke četverostraže, nakan izvesti ga nakon Pashe pred narod.
ਤਦਾ ਕਿਣ੍ਵਸ਼ੂਨ੍ਯਪੂਪੋਤ੍ਸਵਸਮਯ ਉਪਾਤਿਸ਼਼੍ਟਤ੍; ਅਤ ਉਤ੍ਸਵੇ ਗਤੇ ਸਤਿ ਲੋਕਾਨਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਤੰ ਬਹਿਰਾਨੇੱਯਾਮੀਤਿ ਮਨਸਿ ਸ੍ਥਿਰੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਸ ਤੰ ਧਾਰਯਿਤ੍ਵਾ ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਣਾਰ੍ਥਮ੍ ਯੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਏਕੈਕਸੰਘੇ ਚਤ੍ਵਾਰੋ ਜਨਾਃ ਸਨ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਚਤੁਰ੍ਣਾਂ ਰਕ੍ਸ਼਼ਕਸੰਘਾਨਾਂ ਸਮੀਪੇ ਤੰ ਸਮਰ੍ਪ੍ਯ ਕਾਰਾਯਾਂ ਸ੍ਥਾਪਿਤਵਾਨ੍|
5 Petra su dakle čuvali u tamnici, a Crkva se svesrdno moljaše Bogu za njega.
ਕਿਨ੍ਤੁੰ ਪਿਤਰਸ੍ਯ ਕਾਰਾਸ੍ਥਿਤਿਕਾਰਣਾਤ੍ ਮਣ੍ਡਲ੍ਯਾ ਲੋਕਾ ਅਵਿਸ਼੍ਰਾਮਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਨ੍ਤ|
6 One noći kad ga je Herod kanio privesti, spavao je Petar između dva vojnika, okovan dvojim verigama, a stražari pred vratima čuvahu stražu.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਹੇਰੋਦਿ ਤੰ ਬਹਿਰਾਨਾਯਿਤੁੰ ਉਦ੍ਯਤੇ ਸਤਿ ਤਸ੍ਯਾਂ ਰਾਤ੍ਰੌ ਪਿਤਰੋ ਰਕ੍ਸ਼਼ਕਦ੍ਵਯਮਧ੍ਯਸ੍ਥਾਨੇ ਸ਼੍ਰੁʼਙ੍ਖਲਦ੍ਵਯੇਨ ਬੱਧ੍ਵਃ ਸਨ੍ ਨਿਦ੍ਰਿਤ ਆਸੀਤ੍, ਦੌਵਾਰਿਕਾਸ਼੍ਚ ਕਾਰਾਯਾਃ ਸੰਮੁਖੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨਤੋ ਦ੍ਵਾਰਮ੍ ਅਰਕ੍ਸ਼਼ਿਸ਼਼ੁਃ|
7 Kad eto: pojavi se anđeo Gospodnji te svjetlost obasja ćeliju. Anđeo udari Petra u rebra, probudi ga i reče: “Ustaj brzo!” I spadoše mu verige s ruku.
ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦੂਤੇ ਸਮੁਪਸ੍ਥਿਤੇ ਕਾਰਾ ਦੀਪ੍ਤਿਮਤੀ ਜਾਤਾ; ਤਤਃ ਸ ਦੂਤਃ ਪਿਤਰਸ੍ਯ ਕੁਕ੍ਸ਼਼ਾਵਾਵਾਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤੰ ਜਾਗਰਯਿਤ੍ਵਾ ਭਾਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍ ਤੂਰ੍ਣਮੁੱਤਿਸ਼਼੍ਠ; ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਹਸ੍ਤਸ੍ਥਸ਼੍ਰੁʼਙ੍ਖਲਦ੍ਵਯੰ ਗਲਤ੍ ਪਤਿਤੰ|
8 Anđeo mu reče: “Opaši se i priveži obuću!” On učini tako. Onda će mu anđeo: “Zaogrni se i hajde za mnom!”
ਸ ਦੂਤਸ੍ਤਮਵਦਤ੍, ਬੱਧਕਟਿਃ ਸਨ੍ ਪਾਦਯੋਃ ਪਾਦੁਕੇ ਅਰ੍ਪਯ; ਤੇਨ ਤਥਾ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਸਤਿ ਦੂਤਸ੍ਤਮ੍ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਗਾਤ੍ਰੀਯਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਗਾਤ੍ਰੇ ਨਿਧਾਯ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਏਹਿ|
9 Petar izađe, pođe za njim, a nije znao da je zbilja što se događa po anđelu: činilo mu se da gleda viđenje.
ਤਤਃ ਪਿਤਰਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਵ੍ਰਜਨ ਬਹਿਰਗੱਛਤ੍, ਕਿਨ੍ਤੁ ਦੂਤੇਨ ਕਰ੍ੰਮੈਤਤ੍ ਕ੍ਰੁʼਤਮਿਤਿ ਸਤ੍ਯਮਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਪ੍ਨਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਜ੍ਞਾਤਵਾਨ੍|
10 Prošavši prvu stražu, i drugu, dođoše do željeznih vrata koja vode u grad. Ona im se sama otvore te oni izađu, prođu jednu ulicu, a onda anđeo odjednom odstupi od njega.
ਇੱਥੰ ਤੌ ਪ੍ਰਥਮਾਂ ਦ੍ਵਿਤੀਯਾਞ੍ਚ ਕਾਰਾਂ ਲਙ੍ਘਿਤ੍ਵਾ ਯੇਨ ਲੌਹਨਿਰ੍ੰਮਿਤਦ੍ਵਾਰੇਣ ਨਗਰੰ ਗਮ੍ਯਤੇ ਤਤ੍ਸਮੀਪੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਤਾਂ; ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਕਵਾਟੰ ਸ੍ਵਯੰ ਮੁਕ੍ਤਮਭਵਤ੍ ਤਤਸ੍ਤੌ ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨਾਦ੍ ਬਹਿ ਰ੍ਭੂਤ੍ਵਾ ਮਾਰ੍ਗੈਕਸ੍ਯ ਸੀਮਾਂ ਯਾਵਦ੍ ਗਤੌ; ਤਤੋ(ਅ)ਕਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਦੂਤਃ ਪਿਤਰੰ ਤ੍ਯਕ੍ਤਵਾਨ੍|
11 Petar pak, došavši k sebi, reče: “Sad uistinu znam da je Gospodin poslao anđela svoga i izbavio me iz Herodove ruke i od svega što je očekivao židovski narod.”
ਤਦਾ ਸ ਚੇਤਨਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਨਿਜਦੂਤੰ ਪ੍ਰਹਿਤ੍ਯ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੋ ਹੇਰੋਦੋ ਹਸ੍ਤਾਦ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਸਰ੍ੱਵਾਸ਼ਾਯਾਸ਼੍ਚ ਮਾਂ ਸਮੁੱਧ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਇਤ੍ਯਹੰ ਨਿਸ਼੍ਚਯੰ ਜ੍ਞਾਤਵਾਨ੍|
12 Kad je to uočio, zaputi se kući Marije, majke Ivana nazvanog Marko. Ondje se mnogi bijahu sabrali i molili.
ਸ ਵਿਵਿਚ੍ਯ ਮਾਰ੍ਕਨਾਮ੍ਰਾ ਵਿਖ੍ਯਾਤਸ੍ਯ ਯੋਹਨੋ ਮਾਤੁ ਰ੍ਮਰਿਯਮੋ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਬਹਵਃ ਸਮ੍ਭੂਯ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਨ੍ਤ ਤੰਨਿਵੇਸ਼ਨੰ ਗਤਃ|
13 Kad Petar pokuca na dvorišna vrata, dođe prisluhnuti sluškinja imenom Ruža.
ਪਿਤਰੇਣ ਬਹਿਰ੍ਦ੍ਵਾਰ ਆਹਤੇ ਸਤਿ ਰੋਦਾਨਾਮਾ ਬਾਲਿਕਾ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਗਤਾ|
14 Kad prepozna Petrov glas, od radosti i ne otvori vrata, nego utrča i javi da je Petar pred vratima.
ਤਤਃ ਪਿਤਰਸ੍ਯ ਸ੍ਵਰੰ ਸ਼੍ਰੁਵਾ ਸਾ ਹਰ੍ਸ਼਼ਯੁਕ੍ਤਾ ਸਤੀ ਦ੍ਵਾਰੰ ਨ ਮੋਚਯਿਤ੍ਵਾ ਪਿਤਰੋ ਦ੍ਵਾਰੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤੀਤਿ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਵਕ੍ਤੁਮ੍ ਅਭ੍ਯਨ੍ਤਰੰ ਧਾਵਿਤ੍ਵਾ ਗਤਵਤੀ|
15 Oni joj rekoše: “Mahnitaš!” Ali je ona uporno tvrdila da je tako. Nato će oni: “Bit će njegov anđeo!”
ਤੇ ਪ੍ਰਾਵੋਚਨ੍ ਤ੍ਵਮੁਨ੍ਮੱਤਾ ਜਾਤਾਸਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਾ ਮੁਹੁਰ੍ਮੁਹੁਰੁਕ੍ਤਵਤੀ ਸਤ੍ਯਮੇਵੈਤਤ੍|
16 Petar nastavi kucati. Kad napokon otvoriše i ugledaše ga, ostadoše izvan sebe.
ਤਦਾ ਤੇ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਯ ਦੂਤੋ ਭਵੇਤ੍|
17 On im rukom mahnu neka šute pa im pripovjedi kako ga Gospodin izvede iz tamnice te dometnu: “Javite to Jakovu i braći!” Onda izađe i ode u drugo mjesto.
ਪਿਤਰੋ ਦ੍ਵਾਰਮਾਹਤਵਾਨ੍ ਏਤਸ੍ਮਿੰਨਨ੍ਤਰੇ ਦ੍ਵਾਰੰ ਮੋਚਯਿਤ੍ਵਾ ਪਿਤਰੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਵਿਸ੍ਮਯੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਃ|
18 Kad se razdani, nasta među vojnicima uzbuna nemalena što li se s Petrom dogodilo.
ਤਤਃ ਪਿਤਰੋ ਨਿਃਸ਼ਬ੍ਦੰ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਹਸ੍ਤੇਨ ਸਙ੍ਕੇਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੋ ਯੇਨ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਤੰ ਕਾਰਾਯਾ ਉੱਧ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾਨੀਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਤਾਨਜ੍ਞਾਪਯਤ੍, ਯੂਯੰ ਗਤ੍ਵਾ ਯਾਕੁਬੰ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣਞ੍ਚ ਵਾਰ੍ੱਤਾਮੇਤਾਂ ਵਦਤੇਤ੍ਯੁਕ੍ਤਾ ਸ੍ਥਾਨਾਨ੍ਤਰੰ ਪ੍ਰਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|
19 Herod ga stade tražiti, a kad ga ne nađe, sasluša stražare i naredi da se smaknu. Onda siđe iz Judeje u Cezareju i ondje osta.
ਪ੍ਰਭਾਤੇ ਸਤਿ ਪਿਤਰਃ ਕ੍ਵ ਗਤ ਇਤ੍ਯਤ੍ਰ ਰਕ੍ਸ਼਼ਕਾਣਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਮਹਾਨ੍ ਕਲਹੋ ਜਾਤਃ|
20 A bio je u žestoku sukobu s Tircima i Sidoncima. Oni zajednički dođoše k njemu i pošto pridobiše kraljevskoga komornika Blasta, zaiskaše mir, jer je njihova zemlja dobivala živež od kraljeve.
ਹੇਰੋਦ੍ ਬਹੁ ਮ੍ਰੁʼਗਯਿਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯੋੱਦੇਸ਼ੇ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੇ ਸਤਿ ਰਕ੍ਸ਼਼ਕਾਨ੍ ਸੰਪ੍ਰੁʼੱਛ੍ਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਹਨ੍ਤੁਮ੍ ਆਦਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
21 U određeni dan sjede Herod odjeven u kraljevsko ruho na prijestol i stade im govoriti.
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਯਿਹੂਦੀਯਪ੍ਰਦੇਸ਼ਾਤ੍ ਕੈਸਰਿਯਾਨਗਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਰਾਵਾਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍|
22 Narod izvikivaše: “Božji glas, a ne ljudski!”
ਸੋਰਸੀਦੋਨਦੇਸ਼ਯੋ ਰ੍ਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਹੇਰੋਦਿ ਯੁਯੁਤ੍ਸੌ ਸਤਿ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵ ਏਕਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾਃ ਸਨ੍ਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਲ੍ਵਾਸ੍ਤਨਾਮਾਨੰ ਤਸ੍ਯ ਵਸ੍ਤ੍ਰਗ੍ਰੁʼਹਾਧੀਸ਼ੰ ਸਹਾਯੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਹੇਰੋਦਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਸਨ੍ਧਿੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਨ੍ਤ ਯਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਞੋ ਦੇਸ਼ੇਨ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਭਰਣਮ੍ ਅਭਵਤ੍ਂ
23 Umah ga, zbog toga što ne dade slavu Bogu, udari anđeo Gospodnji te on rascrvotočen izdahnu.
ਅਤਃ ਕੁਤ੍ਰਚਿਨ੍ ਨਿਰੁਪਿਤਦਿਨੇ ਹੇਰੋਦ੍ ਰਾਜਕੀਯੰ ਪਰਿੱਛਦੰ ਪਰਿਧਾਯ ਸਿੰਹਾਸਨੇ ਸਮੁਪਵਿਸ਼੍ਯ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਕਥਾਮ੍ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍|
24 Riječ je pak Božja rasla i širila se.
ਤਤੋ ਲੋਕਾ ਉੱਚੈਃਕਾਰੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਨ੍, ਏਸ਼਼ ਮਨੁਜਰਵੋ ਨ ਹਿ, ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਰਵਃ|
25 Barnaba i Savao, pošto obaviše služenje u Jeruzalemu, vratiše se uzevši sa sobom Ivana zvanog Marko.
ਤਦਾ ਹੇਰੋਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸੰਮਾਨੰ ਨਾਕਰੋਤ੍; ਤਸ੍ਮਾੱਧੇਤੋਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦੂਤੋ ਹਠਾਤ੍ ਤੰ ਪ੍ਰਾਹਰਤ੍ ਤੇਨੈਵ ਸ ਕੀਟੈਃ ਕ੍ਸ਼਼ੀਣਃ ਸਨ੍ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਅਜਹਾਤ੍| ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕਥਾ ਦੇਸ਼ੰ ਵ੍ਯਾਪ੍ਯ ਪ੍ਰਬਲਾਭਵਤ੍| ਤਤਃ ਪਰੰ ਬਰ੍ਣੱਬਾਸ਼ੌਲੌ ਯਸ੍ਯ ਕਰ੍ੰਮਣੋ ਭਾਰੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਤਾਂ ਤਾਭ੍ਯਾਂ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮ੍ਪਾਦਿਤੇ ਸਤਿ ਮਾਰ੍ਕਨਾਮ੍ਨਾ ਵਿਖ੍ਯਾਤੋ ਯੋ ਯੋਹਨ੍ ਤੰ ਸਙ੍ਗਿਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰਾਤ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਗਤੌ|
