ⳘⲀⲢⲔⲞⲚ 2
Gdy po kilku dniach powrócił do Kafarnaum, wieść o Jego przybyciu szybko obiegła całe miasto.
Wkrótce w domu, w którym się zatrzymał, zebrało się tak wielu ludzi, że nawet przed drzwiami nie było wolnego miejsca. A Jezus głosił im słowo Boże.
Wtedy właśnie czterej mężczyźni przynieśli na noszach sparaliżowanego.
4 ⲇ̅ ⲁⲩⲱ ⲙ̅ⲡⲟⲩϣⲃⲱⲕʾ ⲛⲁϥ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲧⲃⲉⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲁⲩϭⲉⲗⲡⲧⲟⲩⲉϩⲥⲟⲓ̈ ⲉⲃⲟⲗ ⲙ̅ⲡⲙⲁ ⲉⲧϥ̅ⲛ̅ϩⲏⲧϥ̅ ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲟⲩϣⲟϫⲧ ⲁⲩⲭⲁⲗⲁ ⲙ̅ⲡⲉϭⲗⲟϭ ⲉⲡⲉⲥⲏⲧ ⲡⲉⲧⲉⲣⲉⲡⲉⲧⲥⲏϭ ⲛⲏϫ ϩⲓϫⲱϥ.
Nie mogąc przecisnąć się do Jezusa, zrobili otwór w dachu i spuścili w dół nosze z chorym.
Gdy Jezus ujrzał ich zdecydowaną wiarę, powiedział do chorego: —Synu, odpuszczam ci grzechy!
Lecz kilku obecnych tam przywódców religijnych pomyślało z oburzeniem:
„Dlaczego on tak mówi?! To jawne bluźnierstwo! Przecież tylko Bóg może odpuszczać grzechy”.
8 ⲏ̅ ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉϥⲉ͡ⲓⲙⲉ ϩⲙ̅ⲡⲉϥⲡ̅ⲛ̅ⲁ̅ ϫⲉ ⲥⲉⲙⲟⲕⲙⲉⲕ ϩⲣⲁⲓ̈ ⲛ̅ϩⲏⲧⲟⲩ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲉⲧⲃⲉⲟⲩ ⲧⲉⲧⲛ̅ⲙⲉⲩⲉ ⲉⲛⲁⲓ̈ ϩⲛ̅ⲛⲉⲧⲛ̅ϩⲏⲧ
Jezus, znając ich myśli, odpowiedział: —Dlaczego was to oburza?
9 ⲑ̅ ⲁϣ ⲅⲁⲣ ⲡⲉⲧⲙⲟⲧⲛ̅ ⲉϫⲟⲟⲥ ⲙ̅ⲡⲉⲧⲥⲏϭ ϫⲉ ⲧⲱⲟⲩⲛ ⲛⲅ̅ϥⲓⲡⲉⲕϭⲗⲟϭ ⲛⲅ̅ⲙⲟⲟϣⲉ ϫⲛ̅ⲉϫⲟⲟⲥ ϫⲉ ⲥⲉⲛⲁⲕⲁⲛⲉⲕⲛⲟⲃⲉ ⲛⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ
Co jest łatwiej powiedzieć: „Odpuszczam ci grzechy” czy „Wstań, zabierz swoje nosze i chodź!”?
10 ⲓ̅ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲇⲉ ⲉⲧⲉⲧⲛⲉⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲟⲩⲛⲧϥ̅ⲉⲝⲟⲩⲥⲓⲁ ⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲛ̅ϭⲓⲡϣⲏⲣⲉ ⲙ̅ⲡⲣⲱⲙⲉ ⲉⲕⲁⲛⲟⲃⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓϫⲙ̅ⲡⲕⲁϩ ⲡⲉϫⲁϥ ⲙ̅ⲡⲉⲧⲥⲏϭ
Udowodnię wam, że Ja, Syn Człowieczy, mogę odpuszczać grzechy.
I zwrócił się do sparaliżowanego: —Jesteś uzdrowiony! Zabierz swoje nosze i idź do domu!
12 ⲓ̅ⲃ̅ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲧⲱⲟⲩⲛ ⲛ̅ⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲁϥⲧⲁⲗⲉⲡⲉϥϭⲗⲟϭ ⲉϫⲱϥ ⲁϥⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲑⲏ ⲙ̅ⲙⲟⲟⲩ ⲧⲏⲣⲟⲩ ϩⲱⲥⲧⲉ ⲛ̅ⲥⲉⲣ̅ϣⲡⲏⲣⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲛ̅ⲥⲉϯⲉⲟⲟⲩ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲩϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲙ̅ⲡⲛ̅ⲛⲁⲩ ⲉⲟⲩⲟⲛ ⲉⲛⲉϩ ϩⲓⲛⲁⲓ̈.
A chory wstał, wziął nosze i na oczach zebranych odszedł do domu. Wszyscy byli poruszeni tym do głębi i wielbili Boga, mówiąc: —Nigdy nie widzieliśmy czegoś podobnego!
Wkrótce po tym wydarzeniu Jezus znowu udał się nad jezioro, by nauczać zgromadzone tam tłumy.
14 ⲓ̅ⲇ̅ ⲁⲩⲱ ⲉϥⲡⲁⲣⲁⲅⲉ ⲁϥⲛⲁⲩ ⲉⲗⲉⲟⲩⲉⲓ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲛ̅ⲁⲗⲫⲁⲓⲟⲥ ⲉϥϩⲙⲟⲟⲥ ϩⲓⲡⲉϥⲧⲉⲗⲱⲛⲓⲟⲛ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲟⲩⲁϩⲕ̅ ⲛ̅ⲥⲱⲉ͡ⲓ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲧⲱⲟⲩⲛ ⲁϥⲟⲩⲁϩϥ̅ ⲛ̅ⲥⲱϥ.
Idąc brzegiem, zobaczył Lewiego—syna Alfeusza, poborcę podatkowego, który właśnie tam pracował. —Chodź ze Mną—zwrócił się do niego. A on natychmiast wstał i poszedł z Jezusem.
15 ⲓ̅ⲉ̅ ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ⲉϥⲛⲏϫ ϩⲙ̅ⲡⲉϥⲏⲉⲓ ⲁϩⲁϩ ⲛ̅ⲧⲉⲗⲱⲛⲏⲥ ϩⲓⲣⲉϥⲣ̅ⲛⲟⲃⲉ ⲛⲟϫⲟⲩ ⲛⲙ̅ⲓ̅ⲥ̅ ⲛⲙ̅ⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲛⲉⲩⲟϣ ⲅⲁⲣ. ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲁϩⲟⲩ ⲛ̅ⲥⲱϥ
Później, gdy Jezus i Jego uczniowie byli u niego w domu, zebrało się wokół stołu wielu nieuczciwych poborców podatkowych i innych ludzi, uważanych za grzeszników. Wiele takich osób znajdowało się bowiem w tłumie, który podążał za Jezusem.
16 ⲓ̅ⲋ̅ ⲛⲉⲅⲣⲁⲙⲙⲁⲧⲉⲩⲥ ⲛⲙ̅ⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲁⲓⲟⲥ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲟⲩⲛⲁⲩ ϫⲉ ϥⲟⲩⲱⲙ ⲛⲙ̅ⲛ̅ⲣⲉϥⲣ̅ⲛⲟⲃⲉ ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲗⲱⲛⲏⲥ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛ̅ⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ϫⲉ ⲉⲧⲃⲉⲟⲩ ϥⲟⲩⲱⲙ ⲁⲩⲱ ϥⲥⲱ ⲛⲙ̅ⲛ̅ⲣⲉϥⲣ̅ⲛⲟⲃⲉ ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲗⲱⲛⲏⲥ
Niektórzy przywódcy religijni z ugrupowania faryzeuszy—widząc, że Jezus zasiada do stołu z ludźmi o złej reputacji—pytali uczniów: —Dlaczego wasz nauczyciel zadaje się z takimi ludźmi?
17 ⲓ̅ⲍ̅ ⲁⲩⲱ ⲓ̅ⲥ̅ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉϥⲥⲱⲧⲙ̅ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲛ̅ⲥⲉⲣ̅ⲭⲣⲓⲁ ⲁⲛ ⲛ̅ϭⲓⲛⲉⲧⲧⲏⲕ ⲙ̅ⲡⲥⲁⲓ̈ⲛ ⲁⲗⲗⲁ ⲛⲉⲧϣⲟⲟⲡ ⲕⲁⲕⲱⲥ ⲛ̅ⲧⲁⲉ͡ⲓ ⲁⲛ ⲉⲧⲉϩⲙ̅ⲛⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥ ⲁⲗⲗⲁ ⲣ̅ⲣⲉϥⲣ̅ⲛⲟⲃⲉ.
Jezus usłyszał to i odpowiedział: —To chorzy potrzebują lekarza, a nie zdrowi! Nie przyszedłem wzywać do opamiętania tych, którzy uważają się za dobrych, ale właśnie grzeszników.
18 ⲓ̅ⲏ̅ ⲁⲩⲱ ⲙ̅ⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲛ̅ⲓ̈ⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲛⲙ̅ⲛⲁⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲁⲓⲟⲥ ⲛⲉⲩⲛⲏⲥⲧⲉⲩⲉ. ⲁⲩⲉⲓ ⲇⲉ ⲛⲁϥ ⲉⲩϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲉⲧⲃⲉⲟⲩ ⲙ̅ⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲛ̅ⲓ̈ⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲁⲩⲱ ⲙ̅ⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲛ̅ⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲁⲓⲟⲥ ⲥⲉⲛⲏⲥⲧⲉⲩⲉ ⲛⲉⲕⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲇⲉ ⲛ̅ⲥⲉⲛⲏⲥⲧⲉⲩⲉ ⲁⲛ
Uczniowie Jana i faryzeusze, stosując się do religijnych zaleceń, często powstrzymywali się od posiłków. Pewnego dnia kilku z nich przyszło do Jezusa, pytając: —Uczniowie Jana i faryzeusze powstrzymują się od posiłków. Dlaczego Twoi uczniowie tego nie czynią?
19 ⲓ̅ⲑ̅ ⲡⲉϫⲉⲓ̅ⲥ̅ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲙⲏ ⲟⲩⲛϭⲟⲙ ⲉⲧⲣⲉⲩⲛⲏⲥⲧⲉⲩⲉ ⲛ̅ϭⲓⲛ̅ϣⲏⲣⲉ ⲙ̅ⲡⲙⲁ ⲛ̅ϣⲉⲗⲉⲉⲧ ϩⲟⲥⲟⲛ ⲉⲣⲉⲡⲁⲧϣⲉⲗⲉⲉⲧ ⲛⲙ̅ⲙⲁⲩ. ϩⲟⲥⲟⲛ ⲡⲁⲧϣⲉⲗⲉⲉⲧ ⲛⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲛ̅ⲥⲉⲛⲁϣⲛⲏⲥⲧⲉⲩⲉ ⲁⲛ.
—Przecież goście na weselu, będąc z panem młodym, nie mogą odmawiać spożywania potraw!—odrzekł Jezus. —Czy mają powód do smutku, skoro on jest z nimi?
Ale nadejdzie czas, gdy zabiorą im pana młodego. Wtedy będą pościć.
21 ⲕ̅ⲁ̅ ⲙⲉⲣⲉⲗⲁⲁⲩ ⲛⲉϫⲧⲟⲉⲓⲥ ⲛ̅ϣⲁⲉ͡ⲓ ⲉⲣⲛ̅ϣⲧⲏⲛ ⲙ̅ⲡⲗϭⲉ ⲉϣⲱⲡⲉ ⲙ̅ⲙⲟⲛ ⲧⲧⲟⲉⲓⲥ ⲛ̅ϣⲁⲓ̈ ⲛⲁϥⲓⲡⲕⲱⲧⲉ ⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲛ̅ⲧⲉϣⲧⲏⲛ ⲙ̅ⲡⲗ̅ϭⲉ ⲛⲥⲡⲱϩ ⲛ̅ϩⲟⲩⲟ.
Nikt nie używa nowego materiału do łatania starego ubrania, bo nowa łata się kurczy i jeszcze bardziej rozdziera ubranie.
22 ⲕ̅ⲃ̅ ⲁⲩⲱ ⲙⲉⲣⲉⲗⲁⲁⲩ ⲛⲉϫⲏⲣⲡ̅ ⲃ̅ⲃⲣ̅ⲣⲉ ⲉϩⲱⲧ ⲛ̅ⲁⲥ ⲉϣⲱⲡⲉ ⲙ̅ⲙⲟⲛ ⲡⲏⲣⲡ ⲛⲁⲡⲉϩⲛ̅ϩⲱⲧ ⲛ̅ⲧⲉⲡⲏⲣⲡ̅ ⲡⲱⲛ ⲉⲃⲟⲗ ⲛ̅ⲧⲉⲛ̅ϩⲱⲧ ⲧⲁⲕⲟ. ⲁⲗⲗⲁ ⲉϣⲁⲩⲛⲉϫⲏⲣⲡ̅ ⲃ̅ⲃⲣ̅ⲣⲉ ⲉϩⲱⲧ ⲃ̅ⲃⲣ̅ⲣⲉ.
Nikt też nie wlewa świeżego wina do starych, stwardniałych bukłaków. Mogłyby przecież popękać, a wtedy i wino by się rozlało, i bukłaki zniszczyły. Świeże wino wlewa się do nowych, miękkich bukłaków.
23 ⲕ̅ⲅ̅ ⲁⲩⲱ ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ϩⲛ̅ⲛ̅ⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ ⲉⲧⲣⲉϥⲙⲟⲟϣⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ̅ⲛ̅ⲓ̈ⲱϩⲉ ⲉⲧⲣⲏⲧ ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲉⲩⲙⲟⲟϣⲉ ⲁⲩⲁⲣⲭⲓⲧⲗ̅ⲕϩⲙ̅ⲥ.
Innym razem, uczniowie—idąc z Jezusem przez pole—zaczęli zrywać kłosy i jeść ziarna. A był to akurat święty dzień szabatu.
Widząc to, przywódcy religijni zwrócili się do Jezusa z zarzutem: —Dlaczego Twoi uczniowie robią rzeczy niedozwolone w szabat?
—Czy nigdy nie czytaliście, co zrobił król Dawid, gdy wraz z towarzyszami podróży poczuł głód?—odpowiedział im Jezus.
26 ⲕ̅ⲋ̅ ϫⲉ ⲛ̅ⲁϣ ⲛ̅ϩⲉ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲏⲓ̈ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϩⲓⲁⲃⲓⲁⲑⲁⲣ ⲡⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲟⲓ̈ⲕ ⲛ̅ⲧⲉⲡⲣⲟⲑⲉⲥⲓⲥ ⲁϥⲟⲩⲟⲙⲟⲩ ⲉⲟⲩⲕ ⲉⲝⲉⲥⲧⲓ ⲛⲁϥ ⲉⲟⲩⲟⲙⲟⲩ ⲛ̅ⲥⲁⲛ̅ⲟⲩⲏⲏⲃ ⲁⲩⲱ ⲁϥϯ ⲛ̅ⲛ̅ⲕⲟⲟⲩⲉ ⲉⲧⲛⲙ̅ⲙⲁϥ.
—Za czasów najwyższego kapłana Abiatara wszedł do świątyni i wziął dla siebie oraz swoich towarzyszy poświęcony chleb, który wolno było jeść tylko kapłanom. To również było niezgodne z Prawem.
To szabat jest dla człowieka, nie odwrotnie.
Ja, Syn Człowieczy, mam władzę nad szabatem.
