ⲒⲰⲀⲚⲚⲎⲚ 4
1 ⲁ̅ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉⲡϫⲟⲉⲓⲥ ϭⲉ ⲉ͡ⲓⲙⲉ ϫⲉ ⲁⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲁⲓⲟⲥ ⲥⲱⲧⲙ̅ ϫⲉ ⲓ̅ⲥ̅ ⲣ̅ϩⲁϩ ⲙ̅ⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲁⲩⲱ ϥⲃⲁⲡⲧⲓⲍⲉ ⲉϩⲟⲩⲉⲓ̈ⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ
Wkrótce Jezus otrzymał wiadomość, że faryzeusze już wiedzą, iż pozyskuje i chrzci więcej uczniów niż Jan
(chociaż Jezus osobiście nikogo nie chrzcił, ale czynili to Jego uczniowie).
Dlatego opuścił Judeę i skierował się do Galilei.
Chciał jednak przejść przez Samarię.
Zbliżył się więc do samarytańskiego miasteczka Sychar, położonego w pobliżu terenów, które dawno temu patriarcha Jakub przekazał swojemu synowi, Józefowi.
6 ⲋ̅ ⲛⲉⲩⲛ̅ⲟⲩⲡⲏⲅⲏ ⲇⲉ ⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲛ̅ⲧⲉⲓ̈ⲁⲕⲱⲃ. ⲓ̅ⲥ̅ ϭⲉ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉϥϩⲓⲥⲉ ⲉϥⲙⲟⲟϣⲉ ϩⲓⲧⲉϩⲓⲏ ⲁϥϩⲙⲟⲟⲥ ⲛ̅ⲧⲉⲓ̈ϩⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ̈ ⲉϫⲛ̅ⲧⲡⲏⲅⲏ. ⲛⲉⲡⲛⲁⲩ ⲛ̅ϫⲡ̅ⲥⲟ ⲡⲉ.
Znajdowała się tam studnia Jakuba. Zmęczony drogą, Jezus usiadł przy niej, a było to samo południe.
Wtedy właśnie przyszła tam po wodę pewna Samarytanka. Jezus poprosił ją: —Możesz dać Mi się napić?
Uczniowie w tym czasie poszli do miasteczka kupić coś do jedzenia.
9 ⲑ̅ ⲡⲉϫⲁⲥ ϭⲉ ⲛⲁϥ ⲛ̅ϭⲓⲧⲉⲥϩⲓⲙⲉ ⲛ̅ⲥⲁⲙⲁⲣⲓⲧⲏⲥ. ϫⲉ ⲛ̅ⲧⲟⲕ ⲛ̅ⲧⲕ̅ⲟⲩⲓ̈ⲟⲩⲇⲁⲓ̈. ⲛ̅ⲁϣ ⲛ̅ϩⲉ ⲕⲟⲩⲉϣⲥⲱ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲟⲟⲧ ⲉⲁⲛⲅ̅ⲟⲩⲥϩⲓⲙⲉ ⲛ̅ⲥⲁⲙⲁⲣⲓⲧⲏⲥ. ⲙⲉⲣⲉⲛ̅ⲓ̈ⲟⲩⲇⲁⲓ̈ ⲅⲁⲣ ⲧⲱϩ ⲛⲙ̅ⲛ̅ⲥⲁⲙⲁⲣⲓⲧⲏⲥ.
Kobieta odrzekła: —Prosisz mnie o wodę?! Przecież Żydzi i Samarytanie nawet z sobą nie rozmawiają.
10 ⲓ̅ ⲁⲓ̅ⲥ̅ ⲟⲩⲱϣⲃ̅ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲥ. ϫⲉ ⲛⲉⲣⲉⲥⲟⲟⲩⲛ ⲛ̅ⲧⲇⲱⲣⲉⲁ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁⲩⲱ ϫⲉ ⲛⲓⲙ ⲡⲉⲧϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ⲛⲉ ϫⲉ ⲁⲩⲉⲓⲥ ⲧⲁⲥⲱ. ⲛ̅ⲧⲟ ⲛⲉⲣⲉⲛⲁⲁⲓⲧⲓ ⲙ̅ⲙⲟϥ ⲡⲉ ⲛϥϯ ⲛⲉ ⲛ̅ⲟⲩⲙⲟⲟⲩ ⲉϥⲟⲛϩ.
—Gdybyś wiedziała, jak wspaniały dar przygotował Bóg dla ludzi oraz kto do ciebie mówi, prosiłabyś Go, a dałby ci wodę życia—odpowiedział Jezus.
11 ⲓ̅ⲁ̅ ⲡⲉϫⲁⲥ ⲛⲁϥ ⲛ̅ϭⲓⲧⲉⲥϩⲓⲙⲉ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲙⲛ̅ⲕⲁⲇⲟⲥ ⲛ̅ⲧⲟⲟⲧⲕ̅ ⲁⲩⲱ ⲧϣⲱⲧⲉ ϣⲟⲕϩ̅. ⲉⲩⲛ̅ⲧⲁⲕ ϭⲉ ⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲧⲱⲛ ⲙ̅ⲡⲙⲟⲟⲩ ⲉⲧⲟⲛϩ̅.
—Panie, przecież nie masz nawet czym zaczerpnąć wody, a studnia jest głęboka. Skąd więc weźmiesz tę wodę życia?
12 ⲓ̅ⲃ̅ ⲙⲏ ⲛ̅ⲧⲟⲕ ⲉⲛⲁⲁⲕ ⲉⲡⲉⲛⲉ͡ⲓⲱⲧ ⲓ̈ⲁⲕⲱⲃ ⲡⲁⲓ̈ ⲉⲛⲧⲁϥϯ ⲛⲁⲛ ⲛ̅ⲧϣⲱⲧⲉ. ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲁϥⲥⲱ ⲉⲃⲟⲗ ⲛ̅ϩⲏⲧⲥ̅ ⲛⲙ̅ⲛⲉϥϣⲏⲣⲉ ⲛⲙ̅ⲛⲉϥⲧⲃ̅ⲛⲟⲟⲩⲉ.
Czyżbyś był większy od naszego przodka Jakuba, który dał nam tę studnię? On sam pił z niej wodę, a także jego dzieci oraz całe jego stada.
—Każdy, kto pije tę wodę, po jakimś czasie znowu będzie mieć pragnienie—odrzekł Jezus.
15 ⲓ̅ⲉ̅ ⲡⲉϫⲉⲧⲉⲥϩⲓⲙⲉ ⲛⲁϥ. ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ. ⲙⲁ ⲛⲁⲓ̈ ⲙ̅ⲡⲉⲓ̈ⲙⲟⲟⲩ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲛⲛⲁⲉ͡ⲓ(ⲃⲉ ⲁⲩⲱ ⲉⲛⲛⲁⲉ͡ⲓ) ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲡⲉⲉ͡ⲓⲙⲁ ⲉⲙⲉϩⲙⲟⲟⲩ.
—Panie, daj mi więc tej wody—poprosiła kobieta—abym już nie była spragniona i nie musiała przychodzić do tej studni.
—Idź najpierw i przyprowadź męża—rzekł do niej Jezus.
17 ⲓ̅ⲍ̅ ⲁⲧⲉⲥϩⲓⲙⲉ ⲟⲩⲱϣⲃ̅ ⲉⲥϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ. ϫⲉ ⲙ̅ⲙⲛ̅ϯϩⲁⲉ͡ⲓ ⲙ̅ⲙⲁⲩ. ⲡⲉϫⲉⲓ̅ⲥ̅ ⲛⲁⲥ. ϫⲉ ⲕⲁⲗⲱⲥ ⲁϫⲟⲟⲥ ϫⲉ ⲙⲛ̅ϯϩⲁⲉ͡ⲓ.
—Nie mam męża—odparła. —Słusznie mówisz: „Nie mam męża”.
Miałaś bowiem pięciu mężów, a mężczyzna, z którym teraz żyjesz, nie jest twoim mężem. Powiedziałaś więc prawdę.
—Panie, widzę, że jesteś prorokiem!—powiedziała.
20 ⲕ̅ ⲛ̅ⲧⲁⲛⲉⲛⲉ͡ⲓⲟⲧⲉ ⲟⲩⲱϣⲧ̅ ϩⲓϫⲛ̅ⲡⲉⲓ̈ⲧⲟⲟⲩ. ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲱⲧⲛ̅ ⲧⲉⲧⲛ̅ϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲉⲣⲉⲡⲙⲁ ⲉⲧϣⲉ ⲉⲟⲩⲱϣⲧ̅ ⲛ̅ϩⲏⲧϥ̅ ϩⲛ̅ⲑⲓⲉⲣⲟⲩⲥⲁⲗⲏⲙ.
—Nasi przodkowie czcili Boga na tej górze. A wy, Żydzi, twierdzicie, że Jerozolima jest właściwym miejscem oddawania Mu czci.
21 ⲕ̅ⲁ̅ ⲡⲉϫⲉⲓ̅ⲥ̅ ⲛⲁⲥ. ϫⲉ ⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉⲛⲁⲓ̈ ⲧⲉⲥϩⲓⲙⲉ ϫⲉ ⲟⲩⲛⲟⲩⲟⲩⲛⲟⲩ ⲛⲏⲩ ⲉⲛⲧⲉⲛⲁⲟⲩⲱϣⲧ̅ ⲁⲛ ⲙ̅ⲡⲓⲱⲧ ⲟⲩⲧⲉ ϩⲙ̅ⲡⲉⲉ͡ⲓⲧⲟⲟⲩ ⲟⲩⲧⲉ ϩⲛ̅ⲑⲓⲉⲣⲟⲩⲥⲁⲗⲏⲙ.
—Uwierz Mi, kobieto, że nadchodzi czas, gdy ani na tej górze, ani w Jerozolimie nie będziecie czcili Ojca.
22 ⲕ̅ⲃ̅ ⲛ̅ⲧⲱⲧⲛ̅ ⲉⲧⲉⲧⲛ̅ⲟⲩⲱϣⲧ̅ ⲙ̅ⲡⲉⲧⲉⲧⲛ̅ⲥⲟⲟⲩⲛ ⲙ̅ⲙⲟϥ ⲁⲛ. ⲁⲛⲟⲛ ⲇⲉ ⲉⲛⲟⲩⲱϣⲧ̅ ⲙ̅ⲡⲉⲧⲛ̅ⲥⲟⲟⲩⲛ ⲙ̅ⲙⲟϥ ϫⲉ ⲡⲟⲩϫⲁⲓ̈ ⲉϥϣⲟⲟⲡ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ̅ⲛⲓ̈ⲟⲩⲇⲁⲓ̈.
Wy nie wiecie, kim jest Ten, komu oddajecie cześć. My znamy Go, bo zbawienie wywodzi się od Żydów.
23 ⲕ̅ⲅ̅ ⲁⲗⲗⲁ ⲥⲛⲏⲩ ⲛ̅ϭⲓⲟⲩⲟⲩⲛⲟⲩ ⲉⲧⲉⲧⲁⲓ̈ ⲧⲉ ⲉⲣⲉⲛ̅ⲣⲉϥⲟⲩⲱϣⲧ̅ ⲙⲉⲛ ⲛⲁⲟⲩⲱϣⲧ̅ ⲙ̅ⲡⲓⲱⲧ ϩⲛ̅ⲟⲩⲡⲛ̅ⲁ ⲛⲙ̅ⲟⲩⲙⲉ. ⲉⲣⲉⲡⲉ͡ⲓⲱⲧ ⲅⲁⲣ ϣⲓⲛⲉ ⲛ̅ⲥⲁϩⲟⲓ̈ⲛⲉ ⲛ̅ⲧⲉⲓ̈ⲙⲓⲛⲉ ⲉⲩⲛⲁⲟⲩⲱϣⲧ ⲛⲁϥ.
Nadchodzi jednak czas—właściwie już nadszedł—gdy prawdziwi czciciele Ojca będą oddawać Mu cześć w duchu i w prawdzie. Właśnie takich czcicieli On pragnie.
Bóg jest duchem. Dlatego ci, którzy oddają Mu cześć, mają to robić w duchu i w prawdzie.
25 ⲕ̅ⲉ̅ ⲡⲉϫⲉⲧⲉⲥϩⲓⲙⲉ ⲛⲁϥ. ϫⲉ ⲧⲛ̅ⲥⲟⲟⲩⲛ ϫⲉ ⲙⲉⲥⲥⲓⲁⲥ ⲛⲏⲩ ⲡⲉⲧⲟⲩⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟϥ ϫⲉ ⲡⲉⲭ̅ⲥ̅. ⲉⲣϣⲁⲛⲡⲉⲧⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲉ͡ⲓ. ϥⲛⲁⲧⲁⲙⲟⲛ ⲉϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ.
—Wiem, że pewnego dnia ma przyjść Mesjasz (to znaczy: „Chrystus”)—odrzekła kobieta. —A gdy On nadejdzie, wszystko nam wyjaśni.
—Właśnie z Nim rozmawiasz! To Ja Nim jestem—odpowiedział Jezus.
27 ⲕ̅ⲍ̅ ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲁⲩⲉ͡ⲓ ⲛ̅ϭⲓⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩⲣ̅ϣⲡⲏⲣⲉ ϫⲉ ⲛⲉϥϣⲁϫⲉ ⲛⲙ̅ⲟⲩⲥϩⲓⲙⲉ. ⲙ̅ⲡⲉⲗⲁⲁⲩ ⲙⲉⲛⲧⲟⲓ ϫⲟⲟⲥ ϫⲉ ⲉⲕϣⲓⲛⲉ ⲛ̅ⲥⲁⲟⲩ ⲏ ⲁϩⲣⲟⲕ ⲕϣⲁϫⲉ ⲛⲙ̅ⲙⲁⲥ.
W tym momencie nadeszli uczniowie i zdziwili się, że Jezus rozmawia z samarytańską kobietą. Żaden z nich jednak nie zapytał: „Po co z nią rozmawiasz?”.
Ona zaś zostawiła dzban i pobiegła do miasteczka, wołając:
—Chodźcie zobaczyć człowieka, który powiedział mi wszystko, co zrobiłam w życiu! To musi być Mesjasz!
Mieszkańcy wyszli więc z miasteczka i szli zobaczyć Jezusa.
Tymczasem uczniowie zachęcali Go: —Nauczycielu! Zjedz coś.
32 ⲗ̅ⲃ̅ ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ. ϫⲉ ⲁⲛⲟⲕ ⲟⲩⲛ̅ⲧⲁⲓ̈ ⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲛ̅ⲟⲩϩⲣⲉ ⲉⲩⲟⲙⲥ̅ ⲧⲁⲓ̈ ⲛ̅ⲧⲱⲧⲛ̅ ⲉⲛⲧⲉⲧⲛ̅ⲥⲟⲟⲩⲛ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ⲁⲛ.
—Ja mam pokarm, o którym nie wiecie—odpowiedział.
—Czyżby ktoś przyniósł Mu jedzenie?—zastanawiali się między sobą.
34 ⲗ̅ⲇ̅ ⲡⲉϫⲉⲓ̅ⲥ̅ ⲛⲁⲩ. ϫⲉ ⲧⲁϩⲣⲉ ⲁⲛⲟⲕ ⲧⲉ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲉ͡ⲓⲉⲉ͡ⲓⲣⲉ ⲙ̅ⲡⲟⲩⲱϣ ⲙ̅ⲡⲉⲛⲧⲁϥⲧⲁⲟⲩⲟⲉ͡ⲓ ⲁⲩⲱ ⲧⲁϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲙ̅ⲡⲉϥϩⲱⲃ.
—Moim pokarmem jest wypełnianie woli Tego, który Mnie posłał, i wykonywanie Jego dzieła—odparł Jezus.
35 ⲗ̅ⲉ̅ ⲙⲏ ⲛ̅ⲧⲱⲧⲛ̅ ⲁⲛ ⲉⲧϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲕⲉϥⲧⲟⲟⲩ ⲛ̅ⲉⲃⲟⲧ ⲛⲉ ⲛ̅ⲧⲉⲡⲱϩⲥ̅ ⲉ͡ⲓ. ⲉⲓⲥϩⲏⲏⲧⲉ ϯϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ⲛⲏⲧⲛ̅ ϫⲉ ϥⲓⲛⲉⲧⲛ̅ⲃⲁⲗ ⲉϩⲣⲁⲓ̈ ⲛ̅ⲧⲉⲧⲛ̅ⲛⲁⲩ ⲉⲛⲉⲭⲱⲣⲁ ϫⲉ ⲏⲇⲏ ⲁⲩⲟⲩⲃⲁϣ ⲉⲟϩⲥⲟⲩ.
—Czy nie mówicie: Już za cztery miesiące zaczną się żniwa? Ja wam mówię: Rozejrzyjcie się dookoła i zobaczcie, że pola już teraz są gotowe do żniw.
36 ⲗ̅ⲋ̅ ⲡⲉⲧⲱϩⲥ ⲛⲁϫⲓⲟⲩⲃⲉⲕⲉ ⲁⲩⲱ ⲛϥⲥⲱⲟⲩϩ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲛ̅ⲟⲩⲕⲁⲣⲡⲟⲥ ⲉⲩⲱⲛϩ̅ ϣⲁⲉⲛⲉϩ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲡⲉⲧϫⲟ ⲛⲙ̅ⲡⲉⲧⲱϩⲥ̅ ⲉⲩⲉⲣⲁϣⲉ ϩⲓⲟⲩⲥⲟⲡ. (aiōnios g166)
Żniwiarz odbiera zapłatę za pracę i zbiera wieczny plon. A ten, który siał, cieszy się razem z nim. (aiōnios g166)
Prawdziwe jest powiedzenie: „Jeden sieje, drugi zbiera”.
38 ⲗ̅ⲏ̅ ⲁⲛⲟⲕ ⲁⲓ̈ϫⲉⲩⲧⲏⲩⲧⲛ̅ ⲉⲱϩⲥ̅ ⲙ̅ⲡⲉⲧⲉⲙ̅ⲡⲉⲧⲛ̅ϣⲡ̅ϩⲓⲥⲉ ⲉⲣⲟϥ. ϩⲉⲛⲕⲟⲟⲩ ⲛⲉ ⲛ̅ⲧⲁⲩϣⲡ̅ϩⲓⲥⲉ ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲱⲧⲛ̅ ⲁⲧⲉⲧⲛ̅ⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲉⲩϩⲓⲥⲉ.
Oto posłałem was do zbierania tego, czego nie sialiście. Inni się przy tym napracowali, a wy zbieracie plon ich pracy.
39 ⲗ̅ⲑ̅ ⲉⲃⲟⲗ ⲇⲉ ϩⲛ̅ⲧⲡⲟⲗⲓⲥ ⲉⲧⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲁⲩⲙⲏⲏϣⲉ ⲛ̅ⲥⲁⲙⲁⲣⲓⲧⲏⲥ ⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲉⲧⲃⲉⲡϣⲁϫⲉ ⲛ̅ⲧⲉⲥϩⲓⲙⲉ ⲉⲥⲣ̅ⲙⲛ̅ⲧⲣⲉ ϫⲉ ⲁϥϫⲱ ⲛⲁⲓ̈ ⲛ̅ϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ ⲉⲛⲧⲁⲓ̈ⲁⲁⲩ.
Wielu Samarytan z tego miasteczka uwierzyło Jezusowi dzięki słowom kobiety: „Powiedział mi wszystko, co zrobiłam w życiu!”.
Gdy więc przyszli do Niego, prosili, żeby się u nich zatrzymał. Został więc tam dwa dni.
Oni zaś słuchali Jego nauki i jeszcze więcej z nich uwierzyło Mu.
42 ⲙ̅ⲃ̅ ⲛⲉⲩϫⲱ ⲇⲉ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ⲛ̅ⲧⲉⲥϩⲓⲙⲉ. ϫⲉ ⲉⲛⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ϭⲉ ⲁⲛ ⲉⲧⲃⲉⲡⲟⲩϣⲁϫⲉ ⲁⲛⲟⲛ ⲅⲁⲣ ⲁⲛⲥⲱⲧⲙ̅ ⲉⲣⲟϥ ⲁⲩⲱ ⲧⲛ̅ⲥⲟⲟⲩⲛ ϫⲉ ⲡⲁⲓ̈ ⲛⲁⲙⲉ ⲡⲉ ⲡⲥⲱⲧⲏⲣ ⲙ̅ⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ.
Kobiecie zaś mówili: „Wierzymy teraz nie tylko dzięki twoim słowom. Sami bowiem Go słyszeliśmy i wiemy, że to właśnie On jest Zbawicielem świata”.
Po upływie dwóch dni Jezus udał się do Galilei,
mówił bowiem, że prorok nie może znaleźć szacunku we własnej ojczyźnie.
45 ⲙ̅ⲉ̅ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉϥⲉ͡ⲓ ⲇⲉ ⲉⲧⲅⲁⲗⲓⲗⲁⲓⲁ ⲁⲩϣⲟⲡϥ̅ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲛ̅ϭⲓⲛ̅ⲅⲁⲗⲓⲗⲁⲓⲟⲥ ⲉⲁⲩⲛⲁⲩ ⲉϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ ⲉⲛⲧⲁϥⲁⲁⲩ ϩⲛ̅ⲑⲓⲉⲣⲟⲩⲥⲁⲗⲏⲙ ϩⲙ̅ⲡϣⲁ. ⲛ̅ⲧⲟⲟⲩ ⲅⲁⲣ ϩⲱⲟⲩ ⲟⲛ (ⲛⲉ)ⲁⲩⲉ͡ⲓ ⲉⲡϣⲁ ⲡⲉ·
Mieszkańcy Galilei przyjęli Go z otwartymi ramionami. Byli bowiem w Jerozolimie na święcie Paschy i widzieli wszystko, czego tam dokonał.
46 ⲙ̅ⲋ̅ ⲁϥⲉ͡ⲓ ⲇⲉ ⲟⲛ ⲉⲕⲁⲛⲁ ⲛ̅ⲧⲅⲁⲗⲓⲗⲁⲓⲁ ⲡⲙⲁ ⲉⲛⲧⲁϥⲧⲣⲉⲡⲙⲟⲟⲩ ⲣ̅ⲏⲣⲡ. ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩⲛ̅ⲟⲩⲃⲁⲥⲓⲗⲓⲕⲟⲥ ⲉⲣⲉⲡⲉϥϣⲏⲣⲉ ϣⲱⲛⲉ ϩⲛ̅ⲕⲁⲫⲁⲣⲛⲁⲟⲩⲙ.
Jezus ponownie poszedł do Kany Galilejskiej, gdzie poprzednio przemienił wodę w wino. W pobliskim Kafarnaum mieszkał pewien urzędnik państwowy, którego syn akurat poważnie chorował.
47 ⲙ̅ⲍ̅ ⲡⲁⲓ̈ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉϥⲥⲱⲧⲙ̅ ϫⲉ ⲁⲓ̅ⲥ̅ ⲉ͡ⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ̅ϯⲟⲩⲇⲁⲓⲁ ⲉⲧⲅⲁⲗⲓⲗⲁⲓⲁ. ⲁϥⲃⲱⲕ ϣⲁⲣⲟϥ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲥⲉⲡⲥⲱⲡϥ̅ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉϥⲉⲉ͡ⲓ ⲉⲡⲉⲥⲏⲧ ⲛϥ̅ⲧⲁⲗϭⲉⲡⲉϥϣⲏⲣⲉ. ⲛⲉϥⲛⲁⲙⲟⲩ ⲅⲁⲣ ⲡⲉ.
Usłyszał on wcześniej, że Jezus zmierza z Judei do Galilei. Przyszedł więc do Kany i błagał Go, aby udał się do Kafarnaum i uzdrowił jego umierającego syna.
Jezus rzekł do niego: —Jeśli nie zobaczycie cudów, nie uwierzycie Mi.
—Panie, zechciej przyjść, zanim moje dziecko umrze—błagał urzędnik.
—Wracaj do domu! Twój syn będzie żył—odpowiedział Jezus. Urzędnik uwierzył Jezusowi na słowo i odszedł.
Gdy był jeszcze w drodze, wybiegli mu na spotkanie słudzy z wieścią, że jego syn wyzdrowiał.
Zapytał więc, o której godzinie poczuł się lepiej. —Wczoraj o pierwszej po południu spadła mu gorączka—odpowiedzieli.
53 ⲛ̅ⲅ̅ ⲁϥⲉⲓⲙⲉ ⲛ̅ϭⲓⲡⲉϥⲉ͡ⲓⲱⲧ ϫⲉ ⲡⲛⲁⲩ ⲉⲧⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲡⲉ ⲛ̅ⲧⲁⲓ̅ⲥ̅ ϫⲟⲟⲥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲡⲉⲕϣⲏⲣⲉ ⲟⲛϩ̅ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲛⲙ̅ⲡⲉϥⲏⲉ͡ⲓ ⲧⲏⲣϥ̅.
Ojciec uświadomił sobie wówczas, że właśnie o tej godzinie Jezus powiedział mu: „Twój syn będzie żył”. Wtedy on sam i cały jego dom uwierzył Jezusowi.
Był to drugi cud Jezusa od Jego powrotu z Judei do Galilei.
