ⲚⲒⲠⲢⲀⲜⲒⲤ 9
ο δε σαυλος ετι εμπνεων απειλης και φονου εις τους μαθητας του κυριου προσελθων τω αρχιερει
2 ⲃ̅ ⲁϥⲁⲓⲧⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϩⲉⲛⲉⲡⲓⲥⲧⲟⲗⲏ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲟⲟⲧϥ ⲉⲇⲁⲙⲁⲥⲕⲟⲥ ϣⲁ ⲛⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲛⲉⲧϥⲛⲁϩⲉ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲉϩⲓⲏ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲉϩⲓⲟⲙⲉ ⲉϥⲉϫⲓⲧⲟⲩ ⲉⲩⲙⲏⲣ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲑⲓⲗⲏⲙ
ητησατο παρ αυτου επιστολας εις δαμασκον προς τας συναγωγας οπως εαν τινας ευρη της οδου οντας ανδρας τε και γυναικας δεδεμενους αγαγη εις ιερουσαλημ
εν δε τω πορευεσθαι εγενετο αυτον εγγιζειν τη δαμασκω και εξαιφνης περιηστραψεν αυτον φως απο του ουρανου
και πεσων επι την γην ηκουσεν φωνην λεγουσαν αυτω σαουλ σαουλ τι με διωκεις
ειπεν δε τις ει κυριε ο δε κυριος ειπεν εγω ειμι ιησους ον συ διωκεις
αλλα αναστηθι και εισελθε εις την πολιν και λαληθησεται σοι τι σε δει ποιειν
οι δε ανδρες οι συνοδευοντες αυτω ειστηκεισαν ενεοι ακουοντες μεν της φωνης μηδενα δε θεωρουντες
8 ⲏ̅ ⲥⲁⲩⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲁϥⲧⲱⲟⲩⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓϫⲙ ⲡⲕⲁϩ ⲉⲣⲉⲛⲉϥⲃⲁⲗ ⲇⲉ ⲟⲩⲏⲛ ⲛⲉϥⲛⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲛ ⲁⲩϫⲓⲙⲟⲉⲓⲧ ⲇⲉ ϩⲏⲧϥ ⲁⲩϫⲓⲧϥ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲇⲁⲙⲁⲥⲕⲟⲥ
ηγερθη δε ο σαυλος απο της γης ανεωγμενων τε των οφθαλμων αυτου ουδενα εβλεπεν χειραγωγουντες δε αυτον εισηγαγον εις δαμασκον
και ην ημερας τρεις μη βλεπων και ουκ εφαγεν ουδε επιεν
10 ⲓ̅ ⲛⲉⲩⲛ ⲟⲩⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲇⲉ ϩⲛ ⲇⲁⲙⲁⲥⲕⲟⲥ ⲉⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲡⲉ ⲁⲛⲁⲛⲓⲁⲥ ⲡⲉϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲛⲁϥ ϩⲛ ⲟⲩϩⲟⲣⲟⲙⲁ ϫⲉ ⲁⲛⲁⲛⲓⲁ ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲁⲛⲟⲕ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ
ην δε τις μαθητης εν δαμασκω ονοματι ανανιας και ειπεν προς αυτον ο κυριος εν οραματι ανανια ο δε ειπεν ιδου εγω κυριε
11 ⲓ̅ⲁ̅ ⲡⲉϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲇⲉ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲧⲱⲟⲩⲛ ⲛⲅⲃⲱⲕ ⲉⲫⲓⲣ ⲉⲧⲟⲩⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟϥ ϫⲉ ⲡⲉⲧⲥⲟⲩⲧⲱⲛ ⲛⲅϣⲓⲛⲉϩⲙ ⲡⲏⲓ ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲥ ⲛⲥⲁ ⲟⲩⲣⲙⲧⲁⲣⲥⲟⲥ ⲉⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲡⲉ ⲥⲁⲩⲗⲟⲥ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲅⲁⲣ ⲛⲧⲟϥ ⲉϥϣⲗⲏⲗ
ο δε κυριος προς αυτον αναστας πορευθητι επι την ρυμην την καλουμενην ευθειαν και ζητησον εν οικια ιουδα σαυλον ονοματι ταρσεα ιδου γαρ προσευχεται
και ειδεν εν οραματι ανδρα ονοματι ανανιαν εισελθοντα και επιθεντα αυτω χειρα οπως αναβλεψη
13 ⲓ̅ⲅ̅ ⲁϥⲟⲩⲱϣⲃ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲁⲛⲁⲛⲓⲁⲥ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲁⲓⲥⲱⲧⲙ ⲛⲧⲛ ϩⲁϩ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲉⲓⲣⲱⲙⲉ ϫⲉ ⲁϥⲣϩⲁϩⲙ ⲡⲉⲑⲟⲟⲩ ⲛⲛⲉⲕⲡⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ϩⲛ ⲑⲓⲗⲏⲙ
απεκριθη δε ανανιας κυριε ακηκοα απο πολλων περι του ανδρος τουτου οσα κακα εποιησεν τοις αγιοις σου εν ιερουσαλημ
και ωδε εχει εξουσιαν παρα των αρχιερεων δησαι παντας τους επικαλουμενους το ονομα σου
15 ⲓ̅ⲉ̅ ⲡⲉϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲃⲱⲕ ϫⲉ ⲡⲁⲓ ⲟⲩⲥⲕⲉⲩⲟⲥ ⲛⲁⲓ ⲛⲥⲱⲧⲡ ⲡⲉ ⲉⲧⲣⲉϥϥⲓ ϩⲁ ⲡⲁⲣⲁⲛ ⲙⲡⲉⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲣⲣⲱⲟⲩ ⲙⲛ ⲛϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲓⲏⲗ
ειπεν δε προς αυτον ο κυριος πορευου οτι σκευος εκλογης μοι εστιν ουτος του βαστασαι το ονομα μου ενωπιον εθνων και βασιλεων υιων τε ισραηλ
εγω γαρ υποδειξω αυτω οσα δει αυτον υπερ του ονοματος μου παθειν
17 ⲓ̅ⲍ̅ ⲁϥⲙⲟⲟϣⲉ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲁⲛⲁⲛⲓⲁⲥ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲏⲓ ⲁϥⲧⲁⲗⲉ ⲛⲉϥϭⲓϫ ⲉϫⲛ ⲥⲁⲩⲗⲟⲥ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲥⲁⲩⲗⲉ ⲡⲁⲥⲟⲛ ⲡϫⲟⲓⲥ ⲓⲥ ⲡⲉⲛⲧⲁϥⲧⲛⲛⲟⲟⲩⲧ ⲡⲁⲓ ⲛⲧⲁϥⲟⲩⲱⲛϩ ⲛⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲉϩⲓⲏ ⲉⲧⲕⲛⲏⲩ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲕⲉⲛⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲩⲱ ⲛⲅⲙⲟⲩϩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲉⲡⲛⲁ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ
απηλθεν δε ανανιας και εισηλθεν εις την οικιαν και επιθεις επ αυτον τας χειρας ειπεν σαουλ αδελφε ο κυριος απεσταλκεν με ο οφθεις σοι εν τη οδω η ηρχου οπως αναβλεψης και πλησθης πνευματος αγιου
και ευθεως απεπεσον απο των οφθαλμων αυτου ωσει λεπιδες ανεβλεψεν τε [παραχρημα] και αναστας εβαπτισθη
και λαβων τροφην ενισχυσεν εγενετο δε ο σαυλος μετα των εν δαμασκω μαθητων ημερας τινας
και ευθεως εν ταις συναγωγαις εκηρυσσεν τον χριστον οτι ουτος εστιν ο υιος του θεου
21 ⲕ̅ⲁ̅ ⲁⲩⲡⲱϣⲥ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲉⲧⲥⲱⲧⲙ ⲉⲣⲟϥ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲙⲏ ⲙⲡⲁⲓ ⲁⲛ ⲡⲉ ⲉⲛⲧⲁϥϫⲱⲱⲣⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲑⲓⲗⲏⲙ ⲛⲛⲉⲧⲉⲡⲓⲕⲁⲗⲉⲓ ⲙⲡⲉⲓⲣⲁⲛ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲁⲩⲧⲛⲛⲟⲟⲩϥ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲁⲓ ⲉⲡⲉⲓⲙⲁ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉϥⲉϫⲓⲧⲟⲩ ⲉⲩⲙⲏⲣ ⲉⲣⲁⲧⲟⲩ ⲛⲛⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ
εξισταντο δε παντες οι ακουοντες και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο πορθησας εν ιερουσαλημ τους επικαλουμενους το ονομα τουτο και ωδε εις τουτο εληλυθεν ινα δεδεμενους αυτους αγαγη επι τους αρχιερεις
22 ⲕ̅ⲃ̅ ⲥⲁⲩⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲛⲉϥϭⲙϭⲟⲙ ⲛϩⲟⲩⲟ ⲁⲩⲱ ⲉϥϣⲧⲟⲣⲧⲣ ⲛⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲉⲧⲟⲩⲏϩ ϩⲛ ⲇⲁⲙⲁⲥⲕⲟⲥ ⲉϥⲧⲁⲙⲟ ⲙⲙⲟⲟⲩ ϫⲉ ⲡⲁⲓ ⲡⲉ ⲡⲉⲭⲥ
σαυλος δε μαλλον ενεδυναμουτο και συνεχυνεν τους ιουδαιους τους κατοικουντας εν δαμασκω συμβιβαζων οτι ουτος εστιν ο χριστος
ως δε επληρουντο ημεραι ικαναι συνεβουλευσαντο οι ιουδαιοι ανελειν αυτον
εγνωσθη δε τω σαυλω η επιβουλη αυτων παρετηρουν τε τας πυλας ημερας τε και νυκτος οπως αυτον ανελωσιν
λαβοντες δε αυτον οι μαθηται νυκτος καθηκαν δια του τειχους χαλασαντες εν σπυριδι
26 ⲕ̅ⲋ̅ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲃⲱⲕ ⲇⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲑⲓⲗⲏⲙ ⲁϥϫⲱⲛⲧ ⲉⲧⲟϭϥ ⲉⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩⲣ ϩⲟⲧⲉ ϩⲏⲧϥ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲛⲥⲉⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲁⲛ ϫⲉ ⲟⲩⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲡⲉ
παραγενομενος δε ο σαυλος εν ιερουσαλημ επειρατο κολλασθαι τοις μαθηταις και παντες εφοβουντο αυτον μη πιστευοντες οτι εστιν μαθητης
27 ⲕ̅ⲍ̅ ⲃⲁⲣⲛⲁⲃⲁⲥ ⲇⲉ ⲁϥⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲁϥϫⲓⲧϥ ⲉⲣⲁⲧⲟⲩ ⲛⲛⲁⲡⲟⲥⲧⲟⲗⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲧⲁⲙⲟⲟⲩ ⲉⲑⲉⲛⲧⲁϥⲛⲁⲩ ⲉⲡϫⲟⲉⲓⲥ ϩⲛ ⲧⲉϩⲓⲏ ⲁⲩⲱ ϫⲉ ⲁϥϣⲁϫⲉ ⲛⲙⲙⲁϥ ⲁⲩⲱ ⲛⲑⲉ ⲛⲧⲁϥⲡⲁⲣⲣⲏⲥⲓⲁⲍⲉ ⲙⲙⲟϥ ϩⲛ ⲇⲁⲙⲁⲥⲕⲟⲥ ϩⲙ ⲡⲣⲁⲛ ⲛⲓⲥ
βαρναβας δε επιλαβομενος αυτον ηγαγεν προς τους αποστολους και διηγησατο αυτοις πως εν τη οδω ειδεν τον κυριον και οτι ελαλησεν αυτω και πως εν δαμασκω επαρρησιασατο εν τω ονοματι του ιησου
και ην μετ αυτων εισπορευομενος [και εκπορευομενος] εις ιερουσαλημ και παρρησιαζομενος εν τω ονοματι του κυριου ιησου
ελαλει τε και συνεζητει προς τους ελληνιστας οι δε επεχειρουν αυτον ανελειν
επιγνοντες δε οι αδελφοι κατηγαγον αυτον εις καισαρειαν και εξαπεστειλαν αυτον εις ταρσον
31 ⲗ̅ⲁ̅ ⲧⲉⲕⲕⲗⲏⲥⲓⲁ ⲇⲉ ⲉⲧϩⲛ ϯⲟⲩⲇⲁⲓⲁ ⲧⲏⲣⲥ ⲙⲛ ⲧⲅⲁⲗⲓⲗⲁⲓⲁ ⲙⲛ ⲧⲥⲁⲙⲁⲣⲓⲁ ⲛⲉⲥϣⲟⲟⲡ ϩⲛ ⲟⲩⲉⲓⲣⲏⲛⲏ ⲉⲩⲕⲱⲧ ⲙⲙⲟⲥ ⲉⲥⲙⲟⲟϣⲉ ϩⲛ ⲑⲟⲧⲉ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲁⲩⲱ ϩⲙ ⲡⲥⲟⲡⲥ ⲙⲡⲉⲡⲛⲁ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲛⲉⲥⲁϣⲁⲓ
αι μεν ουν εκκλησιαι καθ ολης της ιουδαιας και γαλιλαιας και σαμαρειας ειχον ειρηνην οικοδομουμεναι και πορευομεναι τω φοβω του κυριου και τη παρακλησει του αγιου πνευματος επληθυνοντο
εγενετο δε πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν και προς τους αγιους τους κατοικουντας λυδδαν
ευρεν δε εκει ανθρωπον τινα αινεαν ονοματι εξ ετων οκτω κατακειμενον επι κραββατω ος ην παραλελυμενος
34 ⲗ̅ⲇ̅ ⲁⲩⲱ ⲡⲉⲧⲣⲟⲥ ⲁϥϭⲱϣⲧ ⲉⲣⲟϥ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲉⲛⲁⲓⲁ ⲁϥⲧⲁⲗϭⲟⲕ ⲛϭⲓ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲓⲥ ⲡⲉⲭⲥⲧⲱⲟⲩⲛ ⲛⲅⲡⲱⲣϣ ϩⲁⲣⲟⲕ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲁϥⲧⲱⲟⲩⲛ
και ειπεν αυτω ο πετρος αινεα ιαται σε ιησους ο χριστος αναστηθι και στρωσον σεαυτω και ευθεως ανεστη
και ειδον αυτον παντες οι κατοικουντες λυδδαν και τον ασσαρωνα οιτινες επεστρεψαν επι τον κυριον
36 ⲗ̅ⲋ̅ ⲛⲉⲩⲛ ⲟⲩⲥⲱⲛⲉ ⲇⲉ ϩⲛ ⲓⲟⲡⲡⲏ ⲉⲡⲉⲥⲣⲁⲛ ⲡⲉ ⲧⲁⲃⲓⲑⲁ ⲧⲁⲓ ⲉϣⲁⲩⲟⲩⲁϩⲙⲉⲥ ϫⲉ ⲧⲟⲣⲕⲁⲥ ⲧⲁⲓ ⲛⲉⲥϫⲏⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲡⲉ ⲛϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ ⲉⲛⲁⲛⲟⲩϥ ϩⲓ ⲙⲛⲧⲛⲁ ⲛⲁⲓ ⲉⲛⲉⲥⲉⲓⲣⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ
εν ιοππη δε τις ην μαθητρια ονοματι ταβηθα η διερμηνευομενη λεγεται δορκας αυτη ην πληρης αγαθων εργων και ελεημοσυνων ων εποιει
εγενετο δε εν ταις ημεραις εκειναις ασθενησασαν αυτην αποθανειν λουσαντες δε αυτην εθηκαν εν υπερωω
38 ⲗ̅ⲏ̅ ⲉⲣⲉⲗⲩⲇⲇⲁ ⲇⲉ ϩⲏⲛ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲓⲟⲡⲡⲏ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲥⲱⲧⲙ ϫⲉ ⲡⲉⲧⲣⲟⲥ ⲙⲙⲁⲩ ⲁⲩϫⲟⲟⲩ ϣⲁⲣⲟϥ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲥⲛⲁⲩ ⲉⲩⲥⲟⲡⲥ ⲙⲙⲟϥ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲙⲡⲣϫⲛⲁⲁⲩ ⲉⲉⲓ ϣⲁⲣⲟⲛ
εγγυς δε ουσης λυδδης τη ιοππη οι μαθηται ακουσαντες οτι πετρος εστιν εν αυτη απεστειλαν προς αυτον παρακαλουντες μη οκνησαι διελθειν εως αυτων
39 ⲗ̅ⲑ̅ ⲡⲉⲧⲣⲟⲥ ⲇⲉ ⲁϥⲧⲱⲟⲩⲛ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲛⲙⲙⲁⲩ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲉⲓ ⲇⲉ ⲁⲩϫⲓⲧϥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲡⲙⲁ ⲛⲧⲡⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲛⲉⲭⲏⲣⲁ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲁϩⲉⲣⲁⲧⲟⲩ ⲉⲣⲟϥ ⲉⲩⲣⲓⲙⲉ ⲉⲩⲧⲥⲁⲃⲟ ⲙⲙⲟϥ ⲉϩⲉⲛϣⲧⲏⲛ ⲙⲛ ϩⲉⲛϩⲟⲓⲧⲉ ⲛⲁⲓ ⲉⲛⲉⲥⲧⲁⲙⲓⲟ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲉⲥⲛⲙⲙⲁⲩ ⲛϭⲓ ⲇⲟⲣⲕⲁⲥ
αναστας δε πετρος συνηλθεν αυτοις ον παραγενομενον ανηγαγον εις το υπερωον και παρεστησαν αυτω πασαι αι χηραι κλαιουσαι και επιδεικνυμεναι χιτωνας και ιματια οσα εποιει μετ αυτων ουσα η δορκας
40 ⲙ̅ ⲡⲉⲧⲣⲟⲥ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲛⲟⲩϫⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲕⲱⲗϫ ⲛⲛⲉϥⲡⲁⲧ ⲁϥϣⲗⲏⲗ ⲁϥⲕⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲉⲡⲥⲱⲙⲁ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲧⲁⲃⲓⲑⲁ ⲧⲱⲟⲩⲛ ϩⲙ ⲡⲣⲁⲛ ⲙⲡⲉⲛϫⲟⲉⲓⲥ ⲓⲥ ⲡⲉⲭⲥ ⲛⲧⲟⲥ ⲇⲉ ⲁⲥⲟⲩⲱⲛ ⲛⲛⲉⲥⲃⲁⲗ ⲛⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉⲥⲛⲁⲩ ⲉⲡⲉⲧⲣⲟⲥ ⲁⲥϩⲙⲟⲟⲥ
εκβαλων δε εξω παντας ο πετρος θεις τα γονατα προσηυξατο και επιστρεψας προς το σωμα ειπεν ταβηθα αναστηθι η δε ηνοιξεν τους οφθαλμους αυτης και ιδουσα τον πετρον ανεκαθισεν
δους δε αυτη χειρα ανεστησεν αυτην φωνησας δε τους αγιους και τας χηρας παρεστησεν αυτην ζωσαν
γνωστον δε εγενετο καθ ολης της ιοππης και πολλοι επιστευσαν επι τον κυριον
εγενετο δε ημερας ικανας μειναι αυτον εν ιοππη παρα τινι σιμωνι βυρσει
