ⲚⲒⲔⲞⲢⲒⲚⲐⲒⲞⲤ Ⲁ ̅ 8
Περὶ δὲ τῶν εἰδωλοθύτων, οἴδαμεν ὅτι πάντες γνῶσιν ἔχομεν. ἡ γνῶσις φυσιοῖ, ἡ δὲ ἀγάπη οἰκοδομεῖ·
εἴ τις δοκεῖ ἐγνωκέναι τι, οὔπω ἔγνω καθὼς δεῖ γνῶναι·
εἰ δέ τις ἀγαπᾷ τὸν Θεόν, οὗτος ἔγνωσται ὑπ’ αὐτοῦ.
Περὶ τῆς βρώσεως οὖν τῶν εἰδωλοθύτων οἴδαμεν ὅτι οὐδὲν εἴδωλον ἐν κόσμῳ, καὶ ὅτι οὐδεὶς Θεὸς εἰ μὴ εἷς.
5 ⲉ̅ ⲕⲁⲓⲅⲁⲣ ⲉϣϫⲉ ⲟⲩⲛ ϩⲟⲓⲛⲉ ⲉϣⲁⲩⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟⲟⲩ ϫⲉ ⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲓⲧⲉ ϩⲛ ⲧⲡⲉ ⲉⲓⲧⲉ ϩⲓϫⲙ ⲡⲕⲁϩ ⲛⲑⲉ ⲉⲧⲉ ⲟⲩⲛ ϩⲁϩ ⲛⲛⲟⲩⲧⲉ ϩⲓ ϩⲁϩ ⲛϫⲟⲉⲓⲥ
καὶ γὰρ εἴπερ εἰσὶν λεγόμενοι θεοὶ εἴτε ἐν οὐρανῷ εἴτε ἐπὶ γῆς, ὥσπερ εἰσὶν θεοὶ πολλοὶ καὶ κύριοι πολλοί,
6 ⲋ̅ ⲁⲛⲟⲛ ⲟⲩⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲟⲩⲱⲧ ⲡⲉⲧϣⲟⲟⲡ ⲛⲁⲛ ⲡⲉⲓⲱⲧ ⲡⲉⲛⲧⲁ ⲡⲧⲏⲣϥ ϣⲱⲡⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲙⲟϥ ⲁⲩⲱ ⲁⲛⲟⲛ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲟϥ ⲙⲛ ⲟⲩϫⲟⲉⲓⲥ ⲛⲟⲩⲱⲧ ⲓⲏⲥ ⲡⲉⲭⲥ ⲡⲉⲧⲉⲣⲉ ⲡⲧⲏⲣϥ ϣⲟⲟⲡ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧϥ ⲁⲩⲱ ⲁⲛⲟⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲟⲟⲧϥ
ἀλλ’ ἡμῖν εἷς Θεὸς ὁ Πατήρ, ἐξ οὗ τὰ πάντα καὶ ἡμεῖς εἰς αὐτόν, καὶ εἷς Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, δι’ οὗ τὰ πάντα καὶ ἡμεῖς δι’ αὐτοῦ.
7 ⲍ̅ ⲁⲗⲗⲁ ⲙⲡⲥⲟⲟⲩⲛ ϩⲛ ⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲁⲛ ϩⲟⲓⲛⲉ ⲅⲁⲣ ϩⲙ ⲡⲧⲱⲡ ⲙⲡⲉⲓⲇⲱⲗⲟⲛ ϣⲁ ϩⲟⲩⲛ ⲉⲧⲉⲛⲟⲩ ⲥⲉⲟⲩⲱⲙ ϩⲱⲥ ϣⲱⲱⲧ ⲛⲉⲓⲇⲱⲗⲟⲛ ⲁⲩⲱ ⲧⲉⲩⲥⲩⲛⲉⲓⲇⲏⲥⲓⲥ ⲉⲥϭⲟⲟⲃ ⲥⲧⲱⲗⲙ
ἀλλ’ οὐκ ἐν πᾶσιν ἡ γνῶσις· τινὲς δὲ τῇ συνηθείᾳ ἕως ἄρτι τοῦ εἰδώλου ὡς εἰδωλόθυτον ἐσθίουσιν, καὶ ἡ συνείδησις αὐτῶν ἀσθενὴς οὖσα μολύνεται.
βρῶμα δὲ ἡμᾶς οὐ παραστήσει τῷ Θεῷ· οὔτε ἐὰν μὴ φάγωμεν ὑστερούμεθα, οὔτε ἐὰν φάγωμεν περισσεύομεν.
βλέπετε δὲ μή πως ἡ ἐξουσία ὑμῶν αὕτη πρόσκομμα γένηται τοῖς ἀσθενέσιν.
10 ⲓ̅ ⲉⲣϣⲁⲛ ⲟⲩⲁ ⲅⲁⲣ ⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟⲕ ⲡⲉⲧⲉ ⲟⲩⲛⲧⲁϥ ⲙⲙⲁⲩ ⲙⲡⲥⲟⲟⲩⲛ ⲉⲕⲛⲏϫ ϩⲛ ⲟⲩⲙⲁ ⲛⲉⲓⲇⲱⲗⲟⲛ ⲉⲩϭⲱⲃ ⲡⲉ ⲙⲏ ⲛⲧⲉϥⲥⲩⲛⲓⲇⲏⲥⲓⲥ ⲛⲁⲕⲱⲧ ⲁⲛ ⲉⲟⲩⲱⲙ ⲛⲛϣⲱⲱⲧ ⲛⲛⲉⲓⲇⲱⲗⲟⲛ
ἐὰν γάρ τις ἴδῃ σὲ τὸν ἔχοντα γνῶσιν ἐν εἰδωλίῳ κατακείμενον, οὐχὶ ἡ συνείδησις αὐτοῦ ἀσθενοῦς ὄντος οἰκοδομηθήσεται εἰς τὸ τὰ εἰδωλόθυτα ἐσθίειν;
ἀπόλλυται γὰρ ὁ ἀσθενῶν ἐν τῇ σῇ γνώσει, ὁ ἀδελφὸς δι’ ὃν Χριστὸς ἀπέθανεν.
οὕτως δὲ ἁμαρτάνοντες εἰς τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τύπτοντες αὐτῶν τὴν συνείδησιν ἀσθενοῦσαν εἰς Χριστὸν ἁμαρτάνετε.
