撒迦利亞書 11
1 黎巴嫩哪，開開你的門， 任火燒滅你的香柏樹。
И Ливан, от сениң кедир дәрәқлириңни йәп кетиши үчүн, дәрвазилириңни ач!
2 松樹啊，應當哀號； 因為香柏樹傾倒，佳美的樹毀壞。 巴珊的橡樹啊，應當哀號， 因為茂盛的樹林已經倒了。
Вайсаңлар, и қариғайлар, чүнки кедир жиқилди, есил дәрәқләр вәйран қилинди; вайсаңлар, и Башандики дуб дәрәқлири, чүнки барақсан орман жиқитилди!
3 聽啊，有牧人哀號的聲音， 因他們榮華的草場毀壞了。 有少壯獅子咆哮的聲音， 因約旦河旁的叢林荒廢了。
Падичиларниң вайсиған авазини аңла! Чүнки уларниң шәриви [болған чимән-яйлақ] вәйран қилинди; асланларниң һөкиригән авазини аңла! Чүнки Иордан дәриясиниң пәхри болған [бүк-барақсанлиғи] вәйран қилинди.
4 耶和華－我的上帝如此說：「你－撒迦利亞要牧養這將宰的群羊。
Пәрвәрдигар Худайим мундақ дәйду: — Боғузлашқа бекитилгән падини баққин!
5 買他們的宰了他們，以自己為無罪；賣他們的說：『耶和華是應當稱頌的，因我成為富足。』牧養他們的並不憐恤他們。
Уларни сетивалғанлар уларни боғузливәткәндә һеч гунакар дәп қаралмайду; уларни сетивәткәнләр: «Пәрвәрдигарға шүкри! Чүнки бейип кәттим!» — дәйду; уларниң өз падичилири уларға ичини һеч ағритмайду.
6 耶和華說：『我不再憐恤這地的居民，必將這民交給各人的鄰舍和他們王的手中。他們必毀滅這地，我也不救這民脫離他們的手。』」
Чүнки Мән зиминда туруватқанларға йәнә ичимни һеч ағритмаймән, дәйду Пәрвәрдигар; — вә мана, Мән адәмләрни, һәр бирини өз йеқининиң қолиға вә өз падишасиниң қолиға тапшуримән; мана, булар зиминни харап қилиду, Мән уларни буларниң қолидин һеч қутқузмаймән.
7 於是，我牧養這將宰的群羊，就是群中最困苦的羊。我拿着兩根杖，一根我稱為「榮美」，一根我稱為「聯索」。這樣，我牧養了群羊。
Шуңа мән «боғузлашқа бекитилгән пада»ни беқип турдум, болупму падиниң арисидики мискин мөминләрни бақтим. Мән өзүмгә икки таяқни алдим; биринчисини «шапаәт», иккинчисини «риштә» дәп атидим; шуниң билән мән падини бақтим.
8 一月之內，我除滅三個牧人，因為我的心厭煩他們；他們的心也憎嫌我。
Шуниңдәк Мән бир ай ичидә үч падичини һалак қилдим; Мениң җеним бу [хәлиқтин] бизар болди вә уларниң җени Мени өч көрди.
9 我就說：「我不牧養你們。要死的，由他死；要喪亡的，由他喪亡；餘剩的，由他們彼此相食。」
Мән: «Мән силәрни бақмаймән; өләй дәп қалғанлири өлүп кәтсун; һалак болай дәп қалғанлири һалак болсун; тирик қалғанларниң һәммиси бир-бириниң гөшини йесун» — дедим.
10 我折斷那稱為「榮美」的杖，表明我廢棄與萬民所立的約。
Мән «шапаәт» дегән тайиғимни елип сундуривәттим, шуниңдәк Мениң барлиқ әлләр билән болған әһдәмни сундурувәттим.
11 當日就廢棄了。這樣，那些仰望我的困苦羊就知道所說的是耶和華的話。
Әһдә шу күни бекар қиливетилди; шуңа пада арисидики маңа диққәт қилған мискин мөминләр буниң Пәрвәрдигарниң сөзи екәнлигини билип йәтти.
12 我對他們說：「你們若以為美，就給我工價。不然，就罷了！」於是他們給了三十塊錢作為我的工價。
Вә мән уларға: «Мувапиқ көрсәңлар, мениң иш һәққимни бериңлар; болмиса болди қилиңлар» — дедим. Шуңа улар мениң иш һәққимгә оттуз күмүч тәңгини таразиға салди.
13 耶和華吩咐我說：「要把眾人所估定美好的價值丟給窯戶。」我便將這三十塊錢，在耶和華的殿中丟給窯戶了。
Вә Пәрвәрдигар маңа: «Мана бу улар Маңа бекиткән қалтис баһа! Уни сапалчиниң алдиға ташлап бәр!» деди. Шуниң билән мән оттуз күмүч тәңгини елип буларни Пәрвәрдигарниң өйидә, сапалчиниң алдиға чөривәттим.
14 我又折斷稱為「聯索」的那根杖，表明我廢棄猶大與以色列弟兄的情誼。
Андин мән Йәһуда билән Исраилниң қериндашлиғини үзүш үчүн, иккинчи тайиғимни, йәни «риштә»ни сундурувәттим.
15 耶和華又吩咐我說：「你再取愚昧牧人所用的器具，
Андин Пәрвәрдигар маңа мундақ деди: «Сән әнди йәнә әрзимәс падичиниң қураллирини ал.
16 因我要在這地興起一個牧人。他不看顧喪亡的，不尋找分散的，不醫治受傷的，也不牧養強壯的；卻要吃肥羊的肉，撕裂牠的蹄子。
Чүнки мана, Мән зиминда бир падичини орнидин турғузимәнки, у һалак болай дегәнләрдин хәвәр алмайду, тенәп кәткәнләрни издимәйду, яриланғанларни сақайтмайду, сағламларниму бақмайду; у бәлки сәмригәнләрниң гөшини йәйду, һәтта туяқлирини йирип йәйду.
17 無用的牧人丟棄羊群有禍了！ 刀必臨到他的膀臂和右眼上。 他的膀臂必全然枯乾； 他的右眼也必昏暗失明。」
Падини ташливәткән әрзимәс падичиниң һалиға вай! Қилич униң билиги вә оң көзигә чүшиду; униң билиги пүтүнләй йигиләйду, униң оң көзи пүтүнләй қараңғулишип кетиду.
