詩篇 92
1 安息日的詩歌。 稱謝耶和華！ 歌頌你至高者的名！
Maayo ang magpasalamat ngadto kang Yahweh ug mag-awit sa mga alawiton alang sa imong ngalan, o Labing Halangdon,
2 用十弦的樂器和瑟， 用琴彈幽雅的聲音， 早晨傳揚你的慈愛； 每夜傳揚你的信實。 這本為美事。
aron imantala ang imong matinud-anong kasabotan sa kabuntagon ug ang imong pagkamatinud-anon sa matag kagabhion,
inubanan sa alpa nga may napulo ka mga kuwerdas ug inubanan sa tono sa mga lira.
4 因你－耶和華藉着你的作為叫我高興， 我要因你手的工作歡呼。
Kay ikaw, Yahweh, ang naglipay kanako pinaagi sa imong mga buhat. Magaawit ako sa kalipay tungod sa mga buhat sa imong mga kamot.
5 耶和華啊，你的工作何其大！ 你的心思極其深！
Pagkabantogan gayod sa imong mga buhat, Yahweh! Pagkalalom gayod sa imong hunahuna.
6 畜類人不曉得； 愚頑人也不明白。
Ang tawong hayopnon ang kinaiya wala masayod, ni ang buangbuang nga tawo makasabot niini:
7 惡人茂盛如草， 一切作孽之人發旺的時候， 正是他們要滅亡， 直到永遠。
Sa dihang manalinsing ang daotan sama sa sagbot, ug bisan pa ug molambo ang tanang nagabuhat sa daotan, magpabilin gihapon (sila) sa walay kataposang kalaglagan.
8 惟你－耶和華是至高， 直到永遠。
Apan ikaw, Yahweh, maghari sa walay kataposan.
9 耶和華啊，你的仇敵都要滅亡； 一切作孽的也要離散。
Sa pagkatinuod, tan-awa ang imong mga kaaway, Yahweh! Sa pagkatinuod, tan-awa ang imong mga kaaway. Mangamatay (sila) Ang tanan nga nagbuhat ug daotan magkatibulaag.
10 你卻高舉了我的角，如野牛的角； 我是被新油膏了的。
Gibayaw mo ang akong sungay sama sa sungay sa ihalas nga baka; gidihogan ako sa bag-ong lana.
11 我眼睛看見仇敵遭報； 我耳朵聽見那些起來攻擊我的惡人受罰。
Nakita sa akong mga mata ang kalaglagan sa akong mga kaaway, nadungog sa akong mga dalunggan ang kataposan sa mga daotan kong kaaway.
12 義人要發旺如棕樹， 生長如黎巴嫩的香柏樹。
Ang mga matarong molambo sama sa kahoy nga palmera; motubo (sila) sama sa sedro sa Lebanon.
13 他們栽於耶和華的殿中， 發旺在我們上帝的院裏。
Gitanom (sila) sa balay ni Yahweh; molambo (sila) sa templo sa atong Dios.
14 他們年老的時候仍要結果子， 要滿了汁漿而常發青，
Mamunga gihapon (sila) bisan mga tigulang na (sila) magpabilin gihapon (sila) nga bag-o ug lunhaw,
15 好顯明耶和華是正直的。 他是我的磐石，在他毫無不義。
aron sa pagmantala nga si Yahweh makataronganon. Siya ang akong bato, ug walay dili pagkamatarong kaniya.
