< 詩篇 90 >
1 神人摩西的祈禱。 主啊,你世世代代作我們的居所。
Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu.
2 諸山未曾生出, 地與世界你未曾造成, 從亙古到永遠,你是上帝。
Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem.
Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy.
4 在你看來,千年如已過的昨日, 又如夜間的一更。
Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzień wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna.
5 你叫他們如水沖去; 他們如睡一覺。 早晨,他們如生長的草,
Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.
Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha.
Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni.
8 你將我們的罪孽擺在你面前, 將我們的隱惡擺在你面光之中。
Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego.
9 我們經過的日子都在你震怒之下; 我們度盡的年歲好像一聲歎息。
Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze.
10 我們一生的年日是七十歲, 若是強壯可到八十歲; 但其中所矜誇的不過是勞苦愁煩, 轉眼成空,我們便如飛而去。
Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy.
11 誰曉得你怒氣的權勢? 誰按着你該受的敬畏曉得你的忿怒呢?
Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję?
12 求你指教我們怎樣數算自己的日子, 好叫我們得着智慧的心。
Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
13 耶和華啊,我們要等到幾時呢? 求你轉回,為你的僕人後悔。
Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.
14 求你使我們早早飽得你的慈愛, 好叫我們一生一世歡呼喜樂。
Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze.
15 求你照着你使我們受苦的日子, 和我們遭難的年歲,叫我們喜樂。
Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego.
16 願你的作為向你僕人顯現; 願你的榮耀向他們子孫顯明。
Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich.
17 願主-我們上帝的榮美歸於我們身上。 願你堅立我們手所做的工; 我們手所做的工,願你堅立。
Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!