< 詩篇 88 >

1 可拉後裔的詩歌,就是以斯拉人希幔的訓誨詩,交與伶長。調用麻哈拉利暗俄。 耶和華-拯救我的上帝啊, 我晝夜在你面前呼籲。
Oh Panginoon, na Dios ng aking kaligtasan, ako'y dumaing araw at gabi sa harap mo:
2 願我的禱告達到你面前; 求你側耳聽我的呼求!
Masok ang aking dalangin sa iyong harapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa aking daing:
3 因為我心裏滿了患難; 我的性命臨近陰間。 (Sheol h7585)
Sapagka't ang aking kaluluwa ay lipos ng mga kabagabagan, at ang aking buhay ay nalalapit sa Sheol, (Sheol h7585)
4 我算和下坑的人同列, 如同無力的人一樣。
Ako'y nabilang sa kanila na nagsisibaba sa hukay; ako'y parang taong walang lakas:
5 我被丟在死人中, 好像被殺的人躺在墳墓裏。 他們是你不再記念的, 與你隔絕了。
Nakahagis sa gitna ng mga patay, gaya ng napatay na nakahiga sa libingan, na hindi mo na inaalaala; at sila'y mangahiwalay sa iyong kamay.
6 你把我放在極深的坑裏, 在黑暗地方,在深處。
Iyong inilapag ako sa pinakamalalim na hukay, sa mga madilim na dako, sa mga kalaliman.
7 你的忿怒重壓我身; 你用一切的波浪困住我。 (細拉)
Lubhang idinidiin ako ng iyong poot, at iyong pinighati ako ng lahat mong mga alon. (Selah)
8 你把我所認識的隔在遠處, 使我為他們所憎惡; 我被拘困,不得出來。
Iyong inilayo sa akin ang kakilala ko; iyong ginawa akong kasuklamsuklam sa kanila: ako'y nakulong at hindi ako makalabas,
9 我的眼睛因困苦而乾癟。 耶和華啊,我天天求告你,向你舉手。
Ang mata ko'y nangangalumata dahil sa kadalamhatian: ako'y tumawag araw-araw sa iyo, Oh Panginoon, aking iginawad ang mga kamay ko sa iyo.
10 你豈要行奇事給死人看嗎? 難道陰魂還能起來稱讚你嗎? (細拉)
Magpapakita ka ba ng mga kababalaghan sa mga patay? (Sila) bang mga patay ay magsisibangon, at magsisipuri sa iyo? (Selah)
11 豈能在墳墓裏述說你的慈愛嗎? 豈能在滅亡中述說你的信實嗎?
Ang iyo bang kagandahang-loob ay ipahahayag sa libingan? O ang iyong pagtatapat sa kagibaan?
12 你的奇事豈能在幽暗裏被知道嗎? 你的公義豈能在忘記之地被知道嗎?
Malalaman ba ang mga kababalaghan mo sa dilim? At ang katuwiran mo sa lupain ng pagkalimot?
13 耶和華啊,我呼求你; 我早晨的禱告要達到你面前。
Nguni't sa iyo, Oh Panginoon, dumaing ako, at sa kinaumagahan ay darating ang dalangin ko sa harap mo.
14 耶和華啊,你為何丟棄我? 為何掩面不顧我?
Panginoon, bakit mo itinatakuwil ang kaluluwa ko? Bakit mo ikinukubli ang iyong mukha sa akin?
15 我自幼受苦,幾乎死亡; 我受你的驚恐,甚至慌張。
Ako'y nadadalamhati, at handang mamatay mula sa aking kabataan: habang aking tinitiis ang iyong mga kakilakilabot na bagay ay nakakalingat ako.
16 你的烈怒漫過我身; 你的驚嚇把我剪除。
Ang iyong mabangis na poot ay dumaan sa akin; inihiwalay ako ng iyong mga kakilakilabot na bagay.
17 這些終日如水環繞我, 一齊都來圍困我。
Kanilang kinulong ako na parang tubig buong araw; kinubkob ako nilang magkakasama.
18 你把我的良朋密友隔在遠處, 使我所認識的人進入黑暗裏。
Mangliligaw at kaibigan ay inilayo mo sa akin, at ang aking kakilala ay sa dilim.

< 詩篇 88 >