詩篇 74
1 亞薩的訓誨詩。 上帝啊，你為何永遠丟棄我們呢？ 你為何向你草場的羊發怒，如煙冒出呢？
Асаф язған «Масқил»: — И Худа, Сән немишкә мәңгүгә бизни ташливәттиң? Немишкә ғәзивиңни түтүн чиқарғандәк Өз яйлиғиңдики қойлириңға чиқирисән?
2 求你記念你古時所得來的會眾， 就是你所贖、作你產業支派的， 並記念你向來所居住的錫安山。
Өзүң рәнә төләп азат қилған җамаитиңни, Йәни Өз мирасиң болушқа қедимдә уларға һәмҗәмәт болуп қутқузған қәбилини, Өзүң макан қилған Зион теғини ядиңға кәлтүргәйсән!
3 求你舉步去看那日久荒涼之地， 仇敵在聖所中所行的一切惡事。
Қәдәмлириңни мошу мәңгүлүк хараплиқларға қаратқайсән, Дүшмәнләр муқәддәс җайиңда гумран қилған барлиқ нәрсиләргә [қариғайсән];
4 你的敵人在你會中吼叫； 他們豎了自己的旗為記號。
Рәқиплириң җамаәтгаһиңниң оттурисида һөр-пөр қилиду; Мөҗизатлар сақланған орунға улар өз туғлирини тикти.
5 他們好像人揚起斧子， 砍伐林中的樹。
Һәр бири өзлирини көрситишип, палта ойнитип орман кәскүчидәк,
6 聖所中一切雕刻的， 他們現在用斧子錘子打壞了。
Улар һазир [муқәддәс җайиңдики] нәқишләрни ала қоймай, палта-болқилар билән чеқивәтти;
7 他們用火焚燒你的聖所， 褻瀆你名的居所，拆毀到地。
Улар муқәддәс җайиңға от қойди; Өз намиңдики маканни булғап, йәр билән тәң қиливәтти.
8 他們心裏說：我們要盡行毀滅； 他們就在遍地把上帝的會所都燒毀了。
Улар көңлидә: «Биз буларниң һәммисини йоқитайли» дәп, Тәңриниң зиминдики җамаәтгаһлириниң һәр бирини көйдүрүвәтти.
9 我們不見我們的標幟，不再有先知； 我們內中也沒有人知道這災禍要到幾時呢！
Бизгә әсләтмә болған мөҗизатларни һеч көрәлмәймиз; Пәйғәмбәрләрму кәлмәскә кәтти; Аримиздиму бу ишларниң қачанғичә болидиғанлиғини билидиған бириси йоқтур.
10 上帝啊，敵人辱罵要到幾時呢？ 仇敵褻瀆你的名要到永遠嗎？
Қачанғичә, и Худа, рәқибиң Сени мәсқирә қилиду? Дүшмән намиңни мәңгүгә һақарәтләмду?
11 你為甚麼縮回你的右手？ 求你從懷中伸出來，毀滅他們。
Сән қолуңни, йәни оң қолуңни немишкә тартивалисән? Қолуңни қойнуңдин елип, уларни йоқатқайсән!
12 上帝自古以來為我的王， 在地上施行拯救。
Бирақ Худа қедимдин падишасим болуп кәлгән, Йәр йүзиниң оттурисида қутқузушларни елип барғучи Удур.
13 你曾用能力將海分開， 將水中大魚的頭打破。
Сән деңиз сүйини күчүң билән бөлдуң, Сулардики әҗдиһаларниң башлирини ярдиң.
14 你曾砸碎鱷魚的頭， 把牠給曠野的禽獸為食物。
Деңиздики левиатанниң башлирини чеқип, Униң гөшини озуқ қилип чөлдики явайиларға бөлүп бәрдиң.
15 你曾分裂磐石，水便成了溪河； 你使長流的江河乾了。
Йәрни йерип булақларни, ериқларни аққуздуң, Сән тохтимай еқиватқан дәрияларни қурутувәттиң.
16 白晝屬你，黑夜也屬你； 亮光和日頭是你所預備的。
Күн Сениң, түнму Сениңкидур; Ай билән қуяшни орунлаштурдуң.
17 地的一切疆界是你所立的； 夏天和冬天是你所定的。
Йәр йүзиниң чегаралирини бәлгүлидиң; Яз билән қишни — Сән шәкилләндүрдүң.
18 耶和華啊，仇敵辱罵， 愚頑民褻瀆了你的名，求你記念這事。
Шуни есиңдә тутқайсән, и Пәрвәрдигар: — Бир дүшмән Сени мәсқирә қилди, Һамақәт бир хәлиқ намиңни һақарәтлиди.
19 不要將你斑鳩的性命交給野獸； 不要永遠忘記你困苦人的性命。
Пахтикиңни житқуч һайванларға тутуп бәрмигәйсән; Езилгән мөминлириңниң һаятини мәңгү унтумиғайсән.
20 求你顧念所立的約， 因為地上黑暗之處都滿了強暴的居所。
Өз әһдәңгә қариғайсән, Чүнки зиминдики қараңғу булуң-пучқақлар зорлуқ-зумбулуқниң туралғулири билән толди.
21 不要叫受欺壓的人蒙羞回去； 要叫困苦窮乏的人讚美你的名。
Езилгүчиләрни номус билән яндурмиғайсән; Езилгәнләр, йоқсуллар намиңни мәдһийилигәй.
22 上帝啊，求你起來為自己伸訴！ 要記念愚頑人怎樣終日辱罵你。
Орнуңдин турғин, и Худа, Өз дәвайиңни сориғайсән; Һамақәт кишиниң Өзүңни күн бойи мәсқирә қиливатқинини есиңдә тутқайсән.
23 不要忘記你敵人的聲音； 那起來敵你之人的喧嘩時常上升。
Дүшмәнлириңниң чуқанлирини унтумиғайсән; Саңа қарши қозғалғанларниң давраңлири тохтимай көтирилмәктә.
