詩篇 73
1 亞薩的詩。 上帝實在恩待以色列那些清心的人！
Tunay na ang Dios ay mabuti sa Israel. Sa mga malilinis sa puso.
2 至於我，我的腳幾乎失閃； 我的腳險些滑跌。
Nguni't tungkol sa akin, ang mga paa ko'y halos nahiwalay: ang mga hakbang ko'y kamunti nang nangadulas.
3 我見惡人和狂傲人享平安就心懷不平。
Sapagka't ako'y nanaghili sa hambog, nang aking makita ang kaginhawahan ng masama.
4 他們死的時候沒有疼痛； 他們的力氣卻也壯實。
Sapagka't walang mga tali sa kanilang kamatayan: kundi ang kanilang kalakasan ay matatag.
5 他們不像別人受苦， 也不像別人遭災。
Sila'y wala sa kabagabagan na gaya ng ibang mga tao; na hindi man (sila) nangasasalot na gaya ng ibang mga tao.
6 所以，驕傲如鏈子戴在他們的項上； 強暴像衣裳遮住他們的身體。
Kaya't kapalalua'y gaya ng kuwintas sa kanilang leeg: tinatakpan (sila) ng karahasan na gaya ng bihisan.
7 他們的眼睛因體胖而凸出； 他們所得的，過於心裏所想的。
Ang kanilang mga mata ay lumuluwa sa katabaan: sila'y mayroong higit kay sa mananasa ng puso.
8 他們譏笑人，憑惡意說欺壓人的話； 他們說話自高。
Sila'y manganunuya, at sa kasamaan ay nanunungayaw ng pagpighati: sila'y nangagsasalitang may kataasan.
9 他們的口褻瀆上天； 他們的舌毀謗全地。
Kanilang inilagay ang kanilang bibig sa mga langit, at ang kanilang dila ay lumalakad sa lupa.
10 所以上帝的民歸到這裏， 喝盡了滿杯的苦水。
Kaya't ibinabalik dito ang kaniyang bayan: at tubig ng punong saro ay nilalagok nila.
11 他們說：上帝怎能曉得？ 至高者豈有知識呢？
At kanilang sinasabi, Paanong nalalaman ng Dios? At may kaalaman ba sa Kataastaasan?
12 看哪，這就是惡人； 他們既是常享安逸，財寶便加增。
Narito, ang mga ito ang masama; at palibhasa'y laging tiwasay nagsisilago sa mga kayamanan,
13 我實在徒然潔淨了我的心， 徒然洗手表明無辜。
Tunay na sa walang kabuluhan ay nilinis ko ang aking puso, at hinugasan ko ang aking mga kamay sa kawalaang sala;
14 因為，我終日遭災難； 每早晨受懲治。
Sapagka't buong araw ay nasalot ako, at naparusahan tuwing umaga.
15 我若說，我要這樣講， 這就是以奸詐待你的眾子。
Kung aking sinabi, Ako'y magsasalita ng ganito; narito, ako'y gagawang may karayaan sa lahi ng iyong mga anak.
16 我思索怎能明白這事， 眼看實係為難，
Nang aking isipin kung paanong aking malalaman ito, ay napakahirap sa ganang akin;
17 等我進了上帝的聖所， 思想他們的結局。
Hanggang sa ako'y pumasok sa santuario ng Dios, at aking nagunita ang kanilang huling wakas,
18 你實在把他們安在滑地， 使他們掉在沉淪之中。
Tunay na iyong inilagay (sila) sa mga madulas na dako: iyong inilugmok (sila) sa kapahamakan.
19 他們轉眼之間成了何等的荒涼！ 他們被驚恐滅盡了。
Kung paanong naging kapahamakan (sila) sa isang sandali! Sila'y nilipol na lubos ng mga kakilabutan.
20 人睡醒了，怎樣看夢； 主啊，你醒了也必照樣輕看他們的影像。
Ang panaginip sa pagkagising: sa gayon, Oh Panginoon, pag gumising ka, iyong hahamakin ang kanilang larawan.
21 因而，我心裏發酸， 肺腑被刺。
Sapagka't ang puso ko'y namanglaw, at sa aking kalooban ay nasaktan ako:
22 我這樣愚昧無知， 在你面前如畜類一般。
Sa gayo'y naging walang muwang ako, at musmos; ako'y naging gaya ng hayop sa harap mo.
23 然而，我常與你同在； 你攙着我的右手。
Gayon ma'y laging sumasaiyo ako: iyong inalalayan ang aking kanan.
24 你要以你的訓言引導我， 以後必接我到榮耀裏。
Iyong papatnubayan ako ng iyong payo, at pagkatapos ay tatanggapin mo ako sa kaluwalhatian.
25 除你以外，在天上我有誰呢？ 除你以外，在地上我也沒有所愛慕的。
Sinong kumakasi sa akin sa langit kundi ikaw? At walang ninanasa ako sa lupa liban sa iyo.
26 我的肉體和我的心腸衰殘； 但上帝是我心裏的力量， 又是我的福分，直到永遠。
Ang aking laman at ang aking puso ay nanglulupaypay: nguni't ang Dios ay kalakasan ng aking puso, at bahagi ko magpakailan man.
27 遠離你的，必要死亡； 凡離棄你行邪淫的，你都滅絕了。
Sapagka't narito, silang malayo sa iyo ay mangalilipol: iyong ibinuwal silang lahat, na nangakikiapid, na nagsisihiwalay sa iyo.
28 但我親近上帝是與我有益； 我以主耶和華為我的避難所， 好叫我述說你一切的作為。
Nguni't mabuti sa akin na lumapit sa Dios; ginawa kong aking kanlungan ang Panginoong Dios, upang aking maisaysay ang lahat ng iyong mga gawa.
