詩篇 73

1 亞薩的詩。 上帝實在恩待以色列那些清心的人！

مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند.

2 至於我，我的腳幾乎失閃； 我的腳險些滑跌。

اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم.

3 我見惡人和狂傲人享平安就心懷不平。

زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم.

4 他們死的時候沒有疼痛； 他們的力氣卻也壯實。

دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.

5 他們不像別人受苦， 也不像別人遭災。

مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛

6 所以，驕傲如鏈子戴在他們的項上； 強暴像衣裳遮住他們的身體。

در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند.

7 他們的眼睛因體胖而凸出； 他們所得的，過於心裏所想的。

قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند.

8 他們譏笑人，憑惡意說欺壓人的話； 他們說話自高。

مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند.

9 他們的口褻瀆上天； 他們的舌毀謗全地。

به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند.

10 所以上帝的民歸到這裏， 喝盡了滿杯的苦水。

پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند

11 他們說：上帝怎能曉得？ 至高者豈有知識呢？

و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟»

12 看哪，這就是惡人； 他們既是常享安逸，財寶便加增。

به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند.

13 我實在徒然潔淨了我的心， 徒然洗手表明無辜。

پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟

14 因為，我終日遭災難； 每早晨受懲治。

نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است.

15 我若說，我要這樣講， 這就是以奸詐待你的眾子。

ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم.

16 我思索怎能明白這事， 眼看實係為難，

هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛

17 等我進了上帝的聖所， 思想他們的結局。

تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم.

18 你實在把他們安在滑地， 使他們掉在沉淪之中。

ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند.

19 他們轉眼之間成了何等的荒涼！ 他們被驚恐滅盡了。

آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد.

20 人睡醒了，怎樣看夢； 主啊，你醒了也必照樣輕看他們的影像。

آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد!

21 因而，我心裏發酸， 肺腑被刺。

وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم!

22 我這樣愚昧無知， 在你面前如畜類一般。

من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم!

23 然而，我常與你同在； 你攙着我的右手。

با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای!

24 你要以你的訓言引導我， 以後必接我到榮耀裏。

تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت.

25 除你以外，在天上我有誰呢？ 除你以外，在地上我也沒有所愛慕的。

ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم.

26 我的肉體和我的心腸衰殘； 但上帝是我心裏的力量， 又是我的福分，直到永遠。

اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی!

27 遠離你的，必要死亡； 凡離棄你行邪淫的，你都滅絕了。

خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد.

28 但我親近上帝是與我有益； 我以主耶和華為我的避難所， 好叫我述說你一切的作為。

اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم!