< 詩篇 67 >
1 一篇詩歌,交與伶長。用絲弦的樂器。 願上帝憐憫我們,賜福與我們, 用臉光照我們, (細拉)
Maging maawain nawa ang Diyos sa atin at pagpalain tayo at pahintulutan na magningning ang kaniyang mukha sa atin
nang sa gayon ang iyong mga pamamaraan ay maihayag sa lupa, ang iyong kaligtasan sa lahat ng mga bansa.
Hayaan mong purihin ka ng mga tao, O Diyos; hayaan mong purihin ka ng lahat.
4 願萬國都快樂歡呼; 因為你必按公正審判萬民, 引導世上的萬國。 (細拉)
O, hayaan mong matuwa at umawit sa galak ang mga bansa para sa iyo, dahil hahatulan mo ang mga tao nang may katarungan at pamumunuan mo ang mga bansa sa lupa. (Selah)
Hayaan mong purihin ka ng mga tao, O Diyos; hayaang mong purihin ka ng lahat.
6 地已經出了土產; 上帝-就是我們的上帝要賜福與我們。
Pinalago ng lupa ang ani nito at ang Diyos, ang ating Diyos, ang nagpala sa atin.
Pinagpala tayo ng Diyos, at pinararangalan siya sa lahat ng sulok ng mundo.