詩篇 67

1 一篇詩歌，交與伶長。用絲弦的樂器。 願上帝憐憫我們，賜福與我們， 用臉光照我們， (細拉)

Oh Dios magmaloloy-on ka kanamo, ug panalangini kami, Ug pasidlaka ang iyang nawong sa ibabaw namo; (Selah)

2 好叫世界得知你的道路， 萬國得知你的救恩。

Aron pagailhon sa ibabaw sa yuta ang imong dalan, Ang imong kaluwasan sa taliwala sa mga nasud.

3 上帝啊，願列邦稱讚你！ 願萬民都稱讚你！

Padayega kanimo ang mga katawohan, Oh Dios; Padayega kanimo ang mga katawohan nga tanan.

4 願萬國都快樂歡呼； 因為你必按公正審判萬民， 引導世上的萬國。 (細拉)

Oh himoa nga ang mga nasud managmaya ug manag-awit sa kalipay; Kay pagahukman mo ang mga katawohan sa matul-id, Ug pagaharian mo ang mga nasud sa ibabaw sa yuta. (Selah)

5 上帝啊，願列邦稱讚你！ 願萬民都稱讚你！

Padayega kanimo ang mga katawoha, Oh Dios; Padayega ang tanang mga katawohan kanimo.

6 地已經出了土產； 上帝－就是我們的上帝要賜福與我們。

Ang yuta nagahatag sa iyang bunga; Ang Dios, bisan ang atong kaugalingong Dios, magapanalangin kanato.

7 上帝要賜福與我們； 地的四極都要敬畏他！

Ang Dios magapanalangin kanato; Ug ang tanang mga kinatumyan sa yuta mangahadlok kaniya.