< 詩篇 66 >

1 一篇詩歌,交與伶長。 全地都當向上帝歡呼!
Til songmeisteren; ein song, ein salme. Ropa fagnadrop for Gud, all jordi!
2 歌頌他名的榮耀! 用讚美的言語將他的榮耀發明!
Syng ut hans namns æra, gjev honom æra til hans pris!
3 當對上帝說:你的作為何等可畏! 因你的大能,仇敵要投降你。
Seg til Gud: «Kor skræmelege dine verk er! For di store magt skuld må dine fiendar gjøla for deg.
4 全地要敬拜你,歌頌你, 要歌頌你的名。 (細拉)
All jordi skal tilbeda deg og syngja deg lov, dei skal syngja um ditt namn.» (Sela)
5 你們來看上帝所行的, 他向世人所做之事是可畏的。
Kom og sjå Guds gjerningar! Skræmeleg er han i gjerning mot menneskjeborni.
6 他將海變成乾地,眾民步行過河; 我們在那裏因他歡喜。
Han gjorde havet um til turrlende, gjenom elvi gjekk dei til fots; der gledde me oss i honom.
7 他用權能治理萬民,直到永遠。 他的眼睛鑒察列邦; 悖逆的人不可自高。 (細拉)
Han råder med sitt velde æveleg, hans augo gjæter heidningarne; dei tråssuge må ikkje upphøgja seg. (Sela)
8 萬民哪,你們當稱頌我們的上帝, 使人得聽讚美他的聲音。
De folk, lova vår Gud, og lat røysti av hans lovsong verta høyrd!
9 他使我們的性命存活, 也不叫我們的腳搖動。
han som heldt vår sjæl i live, og ikkje let vår fot vera ustød.
10 上帝啊,你曾試驗我們, 熬煉我們,如熬煉銀子一樣。
For du prøvde oss, Gud, du reinsa oss, som dei reinsar sylv.
11 你使我們進入網羅, 把重擔放在我們的身上。
Du førde oss inn i eit garn, du lagde ei tyngjande byrd på våre lender.
12 你使人坐車軋我們的頭; 我們經過水火, 你卻使我們到豐富之地。
Du let menneskje fara yver vårt hovud, me kom i eld og vatn - men du førde oss ut til uppkveikjing.
13 我要用燔祭進你的殿, 向你還我的願,
Eg vil ganga inn i ditt hus med brennoffer; eg vil gjeva deg det eg hev lova,
14 就是在急難時我嘴唇所發的、 口中所許的。
det som gjekk yver mine lippor, og som munnen min tala ut då eg var i naud.
15 我要把肥牛作燔祭, 將公羊的香祭獻給你, 又把公牛和山羊獻上。 (細拉)
Brennoffer av feite sauer vil eg ofra til deg med eim av verar, eg vil ofra både uksar og bukkar. (Sela)
16 凡敬畏上帝的人,你們都來聽! 我要述說他為我所行的事。
Kom og høyr, so vil eg fortelja, alle de som ottast Gud, kva han hev gjort for mi sjæl.
17 我曾用口求告他; 我的舌頭也稱他為高。
Til honom ropa eg med min munn, og lovsong var på tunga mi.
18 我若心裏注重罪孽, 主必不聽。
Hadde eg stila på urett i mitt hjarta, vilde Herren ikkje høyra.
19 但上帝實在聽見了; 他側耳聽了我禱告的聲音。
Men Gud hev høyrt, han lydde på mi bønerøyst.
20 上帝是應當稱頌的! 他並沒有推卻我的禱告, 也沒有叫他的慈愛離開我。
Lova vere Gud, som ikkje viste mi bøn ifrå seg og ikkje tok frå meg si miskunn!

< 詩篇 66 >