詩篇 64

1 大衛的詩，交與伶長。 上帝啊，我哀歎的時候，求你聽我的聲音！ 求你保護我的性命，不受仇敵的驚恐！

Dinggin mo ang tinig ko, Oh Dios, sa aking hibik: ingatan mo ang buhay ko sa pagkatakot sa kaaway.

2 求你把我隱藏， 使我脫離作惡之人的暗謀和作孽之人的擾亂。

Ikubli mo ako sa lihim na payo ng mga manggagawa ng kasamaan; sa panggugulo ng mga manggagawa ng kasamaan:

3 他們磨舌如刀， 發出苦毒的言語，好像比準了的箭，

Na siyang nangaghasa ng kanilang dila na parang tabak, at pinahilagpos ang kanilang mga palaso, sa makatuwid baga'y ang masasakit na salita:

4 要在暗地射完全人； 他們忽然射他，並不懼怕。

Upang kanilang maihilagpos sa sakdal sa mga lihim na dako: biglang inihihilagpos nila sa kaniya at hindi natatakot.

5 他們彼此勉勵設下惡計； 他們商量暗設網羅， 說：誰能看見？

Sila'y nagpapakatapang sa masamang akala; sila'y nagsasangusapan ng paglalagay ng lihim na silo; Sinasabi nila, Sinong makakakita?

6 他們圖謀奸惡， 說：我們是極力圖謀的。 他們各人的意念心思是深的。

Sila'y nagsisipagsiyasat ng mga kasamaan; aming naganap, sabi nila, ang masikap na pagsiyasat; at ang pagiisip sa loob ng bawa't isa, at ang puso ay malalim.

7 但上帝要射他們； 他們忽然被箭射傷。

Nguni't pahihilagpusan (sila) ng Dios; sila'y masusugatang bigla ng isang palaso.

8 他們必然絆跌，被自己的舌頭所害； 凡看見他們的必都搖頭。

Sa gayo'y sila'y matitisod palibhasa't ang kanilang sariling dila ay laban sa kanila: ang lahat na makakita sa kanila ay mangaguuga ng ulo.

9 眾人都要害怕， 要傳揚上帝的工作， 並且明白他的作為。

At lahat ng mga tao ay mangatatakot; at kanilang ipahahayag ang salita ng Dios, at may karunungang kanilang bubuhayin ang kanilang gawa.

10 義人必因耶和華歡喜， 並要投靠他； 凡心裏正直的人都要誇口。

Ang matuwid ay matutuwa sa Panginoon, at manganganlong sa kaniya; at lahat ng mga matuwid sa puso ay magsisiluwalhati.