< 詩篇 64 >
1 大衛的詩,交與伶長。 上帝啊,我哀歎的時候,求你聽我的聲音! 求你保護我的性命,不受仇敵的驚恐!
Patalinghugi ang akong tingog, Oh Dios, sa akong pangamuyo: Bantayi ang akong kinabuhi gikan sa kahadlok sa kaaway.
2 求你把我隱藏, 使我脫離作惡之人的暗謀和作孽之人的擾亂。
Tagoa ako gikan sa tambag nga tinago sa mga mamumuhat sa kadautan, Gikan sa kagubot sa mga mamumuhat sa kasal-anan;
3 他們磨舌如刀, 發出苦毒的言語,好像比準了的箭,
Nga nagbaid sa ilang dila sama sa usa ka espada, Ug nagtion sa ilang mga pana, bisan sa mga pulong nga mapait,
Aron makapana (sila) sa mga hingpit diha sa awa-aw nga mga dapit: Sa kalit (sila) mopana kaniya, ug (sila) dili mahadlok.
5 他們彼此勉勵設下惡計; 他們商量暗設網羅, 說:誰能看見?
Nanagdasig (sila) sa ilang kaugalingon sa usa ka dautan nga tuyo; Nanagsabut (sila) sa pagbutang ug mga lit-ag sa tago; Ug (sila) moingon: Kinsa man ang makakita kanila?
6 他們圖謀奸惡, 說:我們是極力圖謀的。 他們各人的意念心思是深的。
Nanagpangita (sila) sa mga kadautan; Nakatuman kami, (sila) nanag-ingon, sa usa ka masingkamoton nga pagsusi: Ug ang hunahuna sa sulod, ug ang kasingkasing sa tagsatagsa halalum.
Apan ang Dios magapana kanila; Sa usa ka udyong gilayon pagasamaran (sila)
8 他們必然絆跌,被自己的舌頭所害; 凡看見他們的必都搖頭。
Sa ingon niini, (sila) mahisukamod, ang ilang kaugalingong dila mobatok kanila: Ang tanan nga makakita kanila magalingo-lingo sa ulo.
9 眾人都要害怕, 要傳揚上帝的工作, 並且明白他的作為。
Ug ang tanang mga tawo mangahadlok; Ug (sila) magamantala sa buhat sa Dios, Ug sa pagkamanggialamon magapalandong (sila) sa iyang buhat.
10 義人必因耶和華歡喜, 並要投靠他; 凡心裏正直的人都要誇口。
Magakalipay ang mga matarung diha kang Jehova, ug modangup diha kaniya; Ug magahimaya ang tanang mga matul-id sa kasingkasing.