詩篇 60

1 大衛與兩河間的亞蘭並瑣巴的亞蘭爭戰的時候，約押轉回，在鹽谷攻擊以東，殺了一萬二千人。那時，大衛作這金詩，叫人學習，交與伶長。調用為證的百合花。 上帝啊，你丟棄了我們，使我們破敗； 你向我們發怒，求你使我們復興！

برای رهبر سرایندگان. در مایۀ «سوسن شهادت». غزل داوود دربارۀ زمانی که با اَرام نَهَرَین و اَرام صوبه جنگید و یوآب بازگشته دوازده هزار نفر از اَدومیان را در درۀ نَمک کُشت. ای خدا، تو ما را طرد کرده‌ای، ما را پراکنده ساخته و بر ما خشمگین بوده‌ای؛ اما اینک به سوی ما بازگرد.

2 你使地震動，而且崩裂； 求你將裂口醫好，因為地搖動。

زمین را لرزان ساخته و آن را شکافته‌ای؛ شکافهایش را به هم آور، زیرا نزدیک است متلاشی شود.

3 你叫你的民遇見艱難； 你叫我們喝那使人東倒西歪的酒。

به قوم برگزیده‌ات سختیهای فراوان داده‌ای؛ ما را همچون افراد مست گیج و سرگردان نموده‌ای.

4 你把旌旗賜給敬畏你的人， 可以為真理揚起來。 (細拉)

اما برای کسانی که تو را گرامی می‌دارند پرچمی افراشته‌ای تا آنان را در مقابل تیرهای دشمن در امان داری.

5 求你應允我們，用右手拯救我們， 好叫你所親愛的人得救。

ای خدایی که ما را دوست داری، با قدرت خویش ما را نجات ده و دعای ما را اجابت فرما.

6 上帝已經指着他的聖潔說：我要歡樂； 我要分開示劍，丈量疏割谷。

خدا در قدوسیت خویش سخن گفته و فرموده است: «با شادی شهر شکیم را قسمت می‌کنم و دشت سوکوت را اندازه می‌گیرم.

7 基列是我的，瑪拿西也是我的。 以法蓮是護衛我頭的； 猶大是我的杖。

جِلعاد از آن من است و منسی نیز از آن من؛ افرایم کلاهخود من است و یهودا عصای سلطنت من.

8 摩押是我的沐浴盆； 我要向以東拋鞋。 非利士啊，你還能因我歡呼嗎？

اما قوم موآب را مانند لگن برای شستشو به کار خواهم برد، بر قوم ادوم کفشم را خواهم انداخت و بر فلسطین فریاد پیروزی برخواهم آورد.»

9 誰能領我進堅固城？ 誰能引我到以東地？

کیست که مرا برای گرفتن شهرهای حصاردار ادوم رهبری کند؟

10 上帝啊，你不是丟棄了我們嗎？ 上帝啊，你不和我們的軍兵同去嗎？

خدایا، تو ما را رهبری کن، تو که اینک از ما روگردان شده‌ای و دیگر با سپاهیان ما نیستی!

11 求你幫助我們攻擊敵人， 因為人的幫助是枉然的。

تو ما را در جنگ با دشمن کمک کن، زیرا کمک انسان بی‌فایده است.

12 我們倚靠上帝才得施展大能， 因為踐踏我們敵人的就是他。

با کمک تو ای خدا، پیروز خواهیم شد، زیرا تو دشمنان ما را شکست خواهی داد!