詩篇 57
1 大衛逃避掃羅，藏在洞裏。那時，他作這金詩，交與伶長。調用休要毀壞。 上帝啊，求你憐憫我，憐憫我！ 因為我的心投靠你。 我要投靠在你翅膀的蔭下， 等到災害過去。
Maawa ka sa akin, Oh Dios, maawa ka sa akin; sapagka't ang aking kaluluwa ay nanganganlong sa iyo. Oo, sa lilim ng iyong mga pakpak ay manganganlong ako, hanggang sa makaraan ang mga kasakunaang ito.
2 我要求告至高的上帝， 就是為我成全諸事的上帝。
Ako'y dadaing sa Dios na Kataastaasan; sa Dios na nagsagawa ng lahat na mga bagay sa akin.
3 那要吞我的人辱罵我的時候， 上帝從天上必施恩救我， 也必向我發出慈愛和誠實。
Siya'y magsusugo mula sa langit, at ililigtas ako, pagka yaong lulunok sa akin ay dumuduwahagi; (Selah) susuguin ng Dios ang kaniyang kagandahang-loob at ang kaniyang katotohanan.
4 我的性命在獅子中間； 我躺臥在性如烈火的世人當中。 他們的牙齒是槍、箭； 他們的舌頭是快刀。
Ang aking kaluluwa ay nasa gitna ng mga leon: ako'y nahihiga sa gitna niyaong mga pinaningasan ng apoy, sa mga anak ng tao, na ang mga ngipin ay sibat at mga pana, at ang kanilang dila ay matalas na tabak.
5 上帝啊，願你崇高過於諸天！ 願你的榮耀高過全地！
Mabunyi ka, Oh Dios, sa itaas ng mga langit; mataas ang iyong kaluwalhatian sa buong lupa.
6 他們為我的腳設下網羅，壓制我的心； 他們在我面前挖了坑，自己反掉在其中。 (細拉)
Kanilang hinandaan ng silo ang aking mga hakbang. Ang aking kaluluwa ay nakayuko: sila'y nagsihukay ng isang lungaw sa harap ko. Sila'y nangahulog sa gitna niyaon. (Selah)
7 上帝啊，我心堅定，我心堅定； 我要唱詩，我要歌頌！
Ang aking puso ay matatag, Oh Dios, ang aking puso ay matatag: ako'y aawit, oo, ako'y aawit ng mga pagpuri.
8 我的靈啊，你當醒起！ 琴瑟啊，你們當醒起！ 我自己要極早醒起！
Gumising ka, kaluwalhatian ko; gumising ka, salterio at alpa: ako'y gigising na maaga.
9 主啊，我要在萬民中稱謝你， 在列邦中歌頌你！
Ako'y magpapasalamat sa iyo, Oh Panginoon, sa gitna ng mga bayan: ako'y aawit sa iyo ng mga pagpuri sa gitna ng mga bansa.
10 因為，你的慈愛高及諸天； 你的誠實達到穹蒼。
Sapagka't ang iyong kagandahang-loob ay dakila hanggang sa mga langit, at ang iyong katotohanan hanggang sa mga alapaap.
11 上帝啊，願你崇高過於諸天！ 願你的榮耀高過全地！
Mabunyi ka, Oh Dios, sa itaas ng mga langit; mataas ang iyong kaluwalhatian sa buong lupa.
