詩篇 41
1 大衛的詩，交與伶長。 眷顧貧窮的有福了！ 他遭難的日子，耶和華必搭救他。
Bulahan siya nga nagapalandong sa mga kabus: Si Jehova magaluwas kaniya sa adlaw sa kadautan.
2 耶和華必保全他，使他存活； 他必在地上享福。 求你不要把他交給仇敵，遂其所願。
Si Jehova magabantay kaniya, ug magahatag kaniya ug kinabuhi, Ug mabulahan siya sa ibabaw sa yuta; Ug dili mo siya igatugyan sa kabubut-on sa iyang mga kaaway.
3 他病重在榻，耶和華必扶持他； 他在病中，你必給他鋪床。
Si Jehova magapalig-on kaniya sa ibabaw sa higdaanan sa kasakit: Pagahumokon mo ang tibook niyang higdaanan diha sa iyang balatian.
4 我曾說：耶和華啊，求你憐恤我，醫治我！ 因為我得罪了你。
Ako miingon: Oh Jehova, malooy ka kanako: Ayuhon mo ang akong kalag; kay nakasala ako batok kanimo.
5 我的仇敵用惡言議論我說： 他幾時死，他的名才滅亡呢？
Ang akong mga kaaway nagapumulong ug dautan batok kanako, nga nagaingon: Anus-a ba siya mamatay, ug ma-hanaw ang iyang ngalan?
6 他來看我就說假話； 他心存奸惡，走到外邊才說出來。
Ug kong siya moanhi sa pagpakigkita kanako, siya magasulti ug bakak; Ang iyang kasingkasing nagatigum ug kasal-anan alang sa iyang kaugalingon: Sa diha nga mopanaw siya sa halayong dapit, siya magasulti niana.
7 一切恨我的，都交頭接耳地議論我； 他們設計要害我。
Ang tanan nga nanagdumot kanako, nanaglibak batok kanako sa tingub; Batok kanako nanaglalang (sila) alang sa akong kadautan.
8 他們說：有怪病貼在他身上； 他已躺臥，必不能再起來。
Ang usa ka mangil-ad nga sakit, matud nila, motakud kaniya; Ug karon nga siya nagahigda na, dili na siya makabalik sa pagbangon.
9 連我知己的朋友， 我所倚靠、吃過我飯的也用腳踢我。
Oo, ang akong suod nga higala, nga gisaligan ko, Nga nakakaon sa akong tinapay, Nag-alsa sa iyang tikod batok kanako.
10 耶和華啊，求你憐恤我， 使我起來，好報復他們！
Apan ikaw, Oh Jehova, malooy ka kanako, ug patindoga ako, Aron igabayad ko kanila ang balus.
11 因我的仇敵不得向我誇勝， 我從此便知道你喜愛我。
Pinaagi niini maila ko nga ikaw nahamuot kanako, Tungod kay ang akong kaaway dili makadaug kanako.
12 你因我純正就扶持我， 使我永遠站在你的面前。
Ug mahitungod kanako, ikaw nagasagang sa akong pagkatarung, Ug nagapapuyo kanako sa atubangan sa imong nawong sa walay katapusan.
13 耶和華－以色列的上帝是應當稱頌的， 從亙古直到永遠。阿們！阿們！
Bulahan si Jehova, ang Dios sa Israel, Gikan sa walay katapusan ngadto sa walay katapusan. Hinaut unta, ug Hinaut unta.
