詩篇 2

1 外邦為甚麼爭鬧？ 萬民為甚麼謀算虛妄的事？

Nedir uluslar arasındaki bu kargaşa, Neden boş düzenler kurar bu halklar?

2 世上的君王一齊起來， 臣宰一同商議， 要敵擋耶和華並他的受膏者，

Dünyanın kralları saf bağlıyor, Hükümdarlar birleşiyor RAB'be ve meshettiği krala karşı.

3 說：我們要掙開他們的捆綁， 脫去他們的繩索。

“Koparalım onların kayışlarını” diyorlar, “Atalım üzerimizden bağlarını.”

4 那坐在天上的必發笑； 主必嗤笑他們。

Göklerde oturan Rab gülüyor, Onlarla eğleniyor.

5 那時，他要在怒中責備他們， 在烈怒中驚嚇他們，

Sonra öfkeyle uyarıyor onları, Gazabıyla dehşete düşürüyor

6 說：我已經立我的君 在錫安－我的聖山上了。

Ve, “Ben kralımı Kutsal dağım Siyon'a oturttum” diyor.

7 受膏者說：我要傳聖旨。 耶和華曾對我說：你是我的兒子， 我今日生你。

RAB'bin bildirisini ilan edeceğim: Bana, “Sen benim oğlumsun” dedi, “Bugün ben sana baba oldum.

8 你求我，我就將列國賜你為基業， 將地極賜你為田產。

Dile benden, miras olarak sana ulusları, Mülk olarak yeryüzünün dört bucağını vereyim.

9 你必用鐵杖打破他們； 你必將他們如同窯匠的瓦器摔碎。

Demir çomakla kıracaksın onları, Çömlek gibi parçalayacaksın.”

10 現在，你們君王應當省悟！ 你們世上的審判官該受管教！

Ey krallar, akıllı olun! Ey dünya önderleri, ders alın!

11 當存畏懼事奉耶和華， 又當存戰兢而快樂。

RAB'be korkuyla hizmet edin, Titreyerek sevinin.

12 當以嘴親子，恐怕他發怒， 你們便在道中滅亡， 因為他的怒氣快要發作。 凡投靠他的，都是有福的。

Oğulu öpün ki öfkelenmesin, Yoksa izlediğiniz yolda mahvolursunuz. Çünkü öfkesi bir anda alevleniverir. Ne mutlu O'na sığınanlara!