詩篇 2

1 外邦為甚麼爭鬧？ 萬民為甚麼謀算虛妄的事？

۱ چرا امت‌ها شورش نموده‌اند و طوائف در باطل تفکر می‌کنند؟

2 世上的君王一齊起來， 臣宰一同商議， 要敵擋耶和華並他的受膏者，

۲ پادشاهان زمین برمی خیزند و سروران با هم مشورت نموده‌اند، به ضد خداوند و به ضد مسیح او؛

3 說：我們要掙開他們的捆綁， 脫去他們的繩索。

۳ که بندهای ایشان را بگسلیم و زنجیرهای ایشان را از خودبیندازیم.

4 那坐在天上的必發笑； 主必嗤笑他們。

۴ او که بر آسمانها نشسته است می خندد. خداوند بر ایشان استهزا می‌کند.

5 那時，他要在怒中責備他們， 在烈怒中驚嚇他們，

۵ آنگاه در خشم خود بدیشان تکلم خواهد کرد وبه غضب خویش ایشان را آشفته خواهد ساخت.

6 說：我已經立我的君 在錫安－我的聖山上了。

۶ «و من پادشاه خود را نصب کرده‌ام، بر کوه مقدس خود صهیون.»

7 受膏者說：我要傳聖旨。 耶和華曾對我說：你是我的兒子， 我今日生你。

۷ فرمان را اعلام می‌کنم: خداوند به من گفته است: «تو پسر من هستی امروزتو را تولید کردم.

8 你求我，我就將列國賜你為基業， 將地極賜你為田產。

۸ از من درخواست کن و امت هارا به میراث تو خواهم داد. و اقصای زمین را ملک تو خواهم گردانید.

9 你必用鐵杖打破他們； 你必將他們如同窯匠的瓦器摔碎。

۹ ایشان را به عصای آهنین خواهی شکست؛ مثل کوزه کوزه‌گر آنها را خردخواهی نمود.»

10 現在，你們君王應當省悟！ 你們世上的審判官該受管教！

۱۰ و الان‌ای پادشاهان تعقل نمایید! ای داوران جهان متنبه گردید!

11 當存畏懼事奉耶和華， 又當存戰兢而快樂。

۱۱ خداوند را با ترس عبادت کنید و با لرز شادی نمایید!

12 當以嘴親子，恐怕他發怒， 你們便在道中滅亡， 因為他的怒氣快要發作。 凡投靠他的，都是有福的。

۱۲ پسر راببوسید مبادا غضبناک شود، و از طریق هلاک شوید، زیرا غضب او به اندکی افروخته می‌شود. خوشابحال همه آنانی که بر او توکل دارند.