詩篇 2

1 外邦為甚麼爭鬧？ 萬民為甚麼謀算虛妄的事？

Me ya sa ƙasashe suke haɗa baki mutane kuma suke ƙulla shawarwarin banza?

2 世上的君王一齊起來， 臣宰一同商議， 要敵擋耶和華並他的受膏者，

Sarakunan duniya sun ɗauki matsayi masu mulki sun taru gaba ɗaya suna gāba da Ubangiji da kuma Shafaffensa.

3 說：我們要掙開他們的捆綁， 脫去他們的繩索。

Suna cewa, “Bari mu tsittsinke sarƙoƙinsu, mu kuma’yantar da kamammu daga kangin bautar Allah.”

4 那坐在天上的必發笑； 主必嗤笑他們。

Mai zama a kursiyi a sama yana dariya; Ubangiji yana musu ba’a.

5 那時，他要在怒中責備他們， 在烈怒中驚嚇他們，

Sa’an nan ya tsawata musu cikin fushinsa ya kuma razanar da su cikin hasalarsa, yana cewa,

6 說：我已經立我的君 在錫安－我的聖山上了。

“Na kafa Sarkina a kan kursiyi a kan Sihiyona, dutsena mai tsarki.”

7 受膏者說：我要傳聖旨。 耶和華曾對我說：你是我的兒子， 我今日生你。

Sarki ya yi shelar umarnin Ubangiji. Ubangiji ya ce mini, “Kai Ɗana ne; yau na zama Mahaifinka.

8 你求我，我就將列國賜你為基業， 將地極賜你為田產。

Ka tambaye ni zan kuwa sa al’ummai su zama gādonka, iyakokin duniya su zama mallakarka.

9 你必用鐵杖打破他們； 你必將他們如同窯匠的瓦器摔碎。

Za ka yi mulkinsu da sandan ƙarfe; za ka farfashe su kucu-kucu kamar tukunyar laka.”

10 現在，你們君王應當省悟！ 你們世上的審判官該受管教！

Saboda haka, ku sarakuna, ku yi wayo; ku shiga hankalinku, ku masu mulkin duniya.

11 當存畏懼事奉耶和華， 又當存戰兢而快樂。

Ku bauta wa Ubangiji da tsoro ku kuma yi farin ciki kuna rawar jiki.

12 當以嘴親子，恐怕他發怒， 你們便在道中滅亡， 因為他的怒氣快要發作。 凡投靠他的，都是有福的。

Ku sumbaci Ɗan, don kada yă yi fushi ku hallaka a abubuwan da kuke yi, gama fushinsa zai iya kuna farat ɗaya. Masu farin ciki ne dukan waɗanda suke neman mafaka daga gare shi.