詩篇 144

1 大衛的詩。 耶和華－我的磐石是應當稱頌的！ 他教導我的手爭戰， 教導我的指頭打仗。

مزمور داوود. سپاس بر خداوند که تکیه‌گاه من است و در میدان جنگ به من قوت و مهارت می‌بخشد.

2 他是我慈愛的主，我的山寨， 我的高臺，我的救主， 我的盾牌，是我所投靠的； 他使我的百姓服在我以下。

او همیشه با من مهربان بوده است. او سپر و قلعهٔ پناهگاه من است و مرا نجات می‌بخشد. بر او توکل دارم، زیرا قوم مرا زیر فرمان من نگه می‌دارد.

3 耶和華啊，人算甚麼，你竟認識他！ 世人算甚麼，你竟顧念他！

ای خداوند، انسان چیست که به او توجه نمایی؟ بنی‌آدم چه ارزشی دارد که به فکر او باشی؟

4 人好像一口氣； 他的年日如同影兒快快過去。

عمر او دمی بیش نیست؛ روزهای زندگی‌اش همچون سایه می‌گذرد.

5 耶和華啊，求你使天下垂，親自降臨， 摸山，山就冒煙。

ای خداوند، آسمان را بشکاف و فرود بیا! کوهها را لمس کن تا از آنها دود برخیزد.

6 求你發出閃電，使他們四散， 射出你的箭，使他們擾亂。

رعد و برق بفرست و دشمنانت را پراکنده ساز؛ تیرهایت را پرتاب کن و آنها را از پای درآور!

7 求你從上伸手救拔我， 救我出離大水， 救我脫離外邦人的手。

دستت را از آسمان دراز کن و مرا نجات ده، مرا از میان آبهای عمیق نجات ده، از دست اجنبیان نجات ده.

8 他們的口說謊話； 他們的右手起假誓。

دهان آنها پر از دروغ است؛ قسم می‌خورند که حقیقت را خواهند گفت، اما دروغ می‌گویند.

9 上帝啊，我要向你唱新歌， 用十弦瑟向你歌頌。

ای خدا، تو را سرودی تازه می‌سرایم! سرودم را با نغمهٔ بربطِ دَه‌تار برای تو می‌سرایم!

10 你是那拯救君王的； 你是那救僕人大衛脫離害命之刀的。

تو پادشاهان را نجات می‌دهی و خدمتگزارت داوود را از دم شمشیر می‌رهانی!

11 求你救拔我， 救我脫離外邦人的手。 他們的口說謊話； 他們的右手起假誓。

مرا از دست دشمن ظالم برهان؛ مرا از چنگ این بیگانگانی که سخنانشان سراسر دروغ است نجات ده!

12 我們的兒子從幼年好像樹栽子長大； 我們的女兒如同殿角石， 是按建宮的樣式鑿成的。

باشد که پسران ما رشد کرده، همچون درختان تنومند و قدبلند شوند و دختران ما مانند پیکرهای سنگی خوش‌تراشِ قصر پادشاه گردند!

13 我們的倉盈滿，能出各樣的糧食； 我們的羊在田間孳生千萬。

باشد که انبارهای ما از انواع محصولات پر شود و گوسفندانمان در صحراها هزاران هزار بره بزایند!

14 我們的牛馱着滿馱， 沒有人闖進來搶奪， 也沒有人出去爭戰； 我們的街市上也沒有哭號的聲音。

باشد که گاوانمان باردار شده، بدون زحمت بزایند! باشد که در کوچه‌هایمان صدای آه و ناله نباشد!

15 遇見這光景的百姓便為有福！ 有耶和華為他們的上帝，這百姓便為有福！

خوشا به حال قومی که چنین وضعی دارند و یهوه خدای ایشان است!