< 詩篇 144 >

1 大衛的詩。 耶和華-我的磐石是應當稱頌的! 他教導我的手爭戰, 教導我的指頭打仗。
Av David. Lova vere Herren, mitt berg, som lærde mine hender strid og mine fingrar ufred,
2 他是我慈愛的主,我的山寨, 我的高臺,我的救主, 我的盾牌,是我所投靠的; 他使我的百姓服在我以下。
mi miskunn og mi festning, mi borg og min bergar, min skjold og den eg flyr til, han som tvingar mitt folk under meg!
3 耶和華啊,人算甚麼,你竟認識他! 世人算甚麼,你竟顧念他!
Herre, kva er ein mann, at du kjenner honom, eit menneskjebarn, at du agtar på det?
4 人好像一口氣; 他的年日如同影兒快快過去。
Mannen likjest ein pust, hans dagar er som ein kvervande skugge.
5 耶和華啊,求你使天下垂,親自降臨, 摸山,山就冒煙。
Herre, bøyg din himmel, og stig ned, rør du fjelli so dei ryk!
6 求你發出閃電,使他們四散, 射出你的箭,使他們擾亂。
Lat ljonet lyna, og spreid deim, send dine piler, og skræm deim!
7 求你從上伸手救拔我, 救我出離大水, 救我脫離外邦人的手。
Rett henderne ned frå det høge, frels meg og fria meg ut frå dei store vatni, frå handi åt framande,
8 他們的口說謊話; 他們的右手起假誓。
dei som med munnen talar svik, og deira høgre hand er lygne-hand.
9 上帝啊,我要向你唱新歌, 用十弦瑟向你歌頌。
Gud, ein ny song vil eg syngja deg, til tistrengs-harpa vil eg syngja deg lov,
10 你是那拯救君王的; 你是那救僕人大衛脫離害命之刀的。
du som gjev kongar frelsa, som friar David, tenaren din, frå det vonde sverd.
11 求你救拔我, 救我脫離外邦人的手。 他們的口說謊話; 他們的右手起假誓。
Frels meg og fria meg ut frå handi åt framande, dei som med munnen talar svik, og deira høgre hand er lygne-hand!
12 我們的兒子從幼年好像樹栽子長大; 我們的女兒如同殿角石, 是按建宮的樣式鑿成的。
So våre søner kann vera i sin ungdom som høgvaksne vokstrar, våre døtter som hyrnestolpar, hogne som til eit slott,
13 我們的倉盈滿,能出各樣的糧食; 我們的羊在田間孳生千萬。
so våre bur kann vera fulle og gjeva av alle slag, so våre sauer kann auka seg i tusundtal, ja, ti tusundtal på våre marker,
14 我們的牛馱着滿馱, 沒有人闖進來搶奪, 也沒有人出去爭戰; 我們的街市上也沒有哭號的聲音。
so våre kyr kann hava kalv, og der ikkje må vera brot og ikkje tap, og inkje klagerop på våre gator.
15 遇見這光景的百姓便為有福! 有耶和華為他們的上帝,這百姓便為有福!
Sælt er det folk som hev det soleis; sælt er det folk som hev Herren til Gud.

< 詩篇 144 >