詩篇 143
1 大衛的詩。 耶和華啊，求你聽我的禱告， 留心聽我的懇求， 憑你的信實和公義應允我。
Dungga ang akong pag-ampo, Oh Jehova; patalinghugi ang akong mga pangaliyupo: Sa imong pagkamatinumanon, ug sa imong pagkamatarung, tubaga ako.
2 求你不要審問僕人； 因為在你面前，凡活着的人沒有一個是義的。
Ug ayaw paghukmi ang imong ulipon; Kay sa imong pagtan-aw walay bisan kinsa nga tawo nga buhi nga matarung.
3 原來仇敵逼迫我， 將我打倒在地， 使我住在幽暗之處， 像死了許久的人一樣。
Kay gilutos sa kaaway ang akong kalag; Iyang gidugmok ang akong kinabuhi ngadto sa yuta: Iyang gipapuyo ako sa mga mangitngit nga dapit, ingon niadtong mga nangamatay sa hataas nang panahon.
4 所以，我的靈在我裏面發昏； 我的心在我裏面悽慘。
Sa ingon niini nalumsan ang akong espiritu sa sulod nako; Ang akong kasingkasing nga ania sa sulod nako nahimong biniyaan.
5 我追想古時之日， 思想你的一切作為， 默念你手的工作。
Akong hinumduman ang kanhing mga adlaw; Nagapalandong ako sa tanan mong mga buhat; Nagapanghunahuna ako sa buhat sa imong mga kamot.
6 我向你舉手； 我的心渴想你， 如乾旱之地盼雨一樣。 (細拉)
Gibayaw ko ang akong mga kamot nganha kanimo: Ang akong kalag giuhaw kanimo, ingon sa yuta nga malaay. (Selah)
7 耶和華啊，求你速速應允我！ 我心神耗盡！ 不要向我掩面， 免得我像那些下坑的人一樣。
Dalia ang pagtubag kanako, Oh Jehova; nagakaluya na ang akong espiritu: Ayaw tagoa ang imong nawong gikan kanako, Aron dili ako mahasama niadtong mga nanganaug ngadto sa lubnganan.
8 求你使我清晨得聽你慈愛之言， 因我倚靠你； 求你使我知道當行的路， 因我的心仰望你。
Ipabati kanako ang imong mahigugmaong-kalolot sa kabuntagon; Kay kanimo misalig ako: Ipahibalo kanako ang dalan nga akong pagalaktan; Kay kanimo gibayaw ko ang akong kalag.
9 耶和華啊，求你救我脫離我的仇敵！ 我往你那裏藏身。
Luwasa ako, Oh Jehova, gikan sa akong mga kaaway: Kanimo midangup ako aron nga matagoan mo ako.
10 求你指教我遵行你的旨意， 因你是我的上帝。 你的靈本為善； 求你引我到平坦之地。
Tudloi ako sa pagbuhat sa imong kabubut-on; Kay ikaw mao ang akong Dios: Ang imong Espiritu maayo man; Mandoi ako didto sa yuta sa katul-iran.
11 耶和華啊，求你為你的名將我救活， 憑你的公義，將我從患難中領出來，
Buhion mo ako, Oh Jehova, tungod lamang sa imong ngalan: Tungod sa imong pagkamatarung, kuhaa ang akong kalag gikan sa kagul-anan.
12 憑你的慈愛剪除我的仇敵， 滅絕一切苦待我的人， 因我是你的僕人。
Ug diha sa imong mahigugmaongkalolot, putla ang akong mga kaaway, Ug laglaga silang tanan nga nanagsakit sa akong kalag; Kay ako mao ang imong alagad.
