詩篇 14

1 大衛的詩，交與伶長。 愚頑人心裏說：沒有上帝。 他們都是邪惡，行了可憎惡的事； 沒有一個人行善。

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. کسی که فکر می‌کند خدایی نیست، ابله است. چنین شخصی فاسد است و دست به کارهای پلید می‌زند و هیچ نیکی در او نیست.

2 耶和華從天上垂看世人， 要看有明白的沒有， 有尋求上帝的沒有。

خداوند از آسمان به انسانها نگاه می‌کند تا شخص فهمیده‌ای بیابد که طالب خدا باشد.

3 他們都偏離正路， 一同變為污穢； 並沒有行善的， 連一個也沒有。

اما همه گمراه شده‌اند، همه فاسد گشته‌اند، نیکوکاری نیست، حتی یک نفر.

4 作孽的都沒有知識嗎？ 他們吞吃我的百姓，如同吃飯一樣， 並不求告耶和華。

آیا این بدکاران شعور ندارند؟ آنها که قوم مرا مانند نان می‌بلعند و می‌خورند و هرگز خداوند را نمی‌طلبند؟

5 他們在那裏大大地害怕， 因為上帝在義人的族類中。

ولی وحشت، آنها را فرا می‌گیرد زیرا خدا با درستکاران است.

6 你們叫困苦人的謀算變為羞辱； 然而耶和華是他的避難所。

بله، وقتی بدکاران امید آدم بیچاره را نقش بر آب می‌کنند، خداوند او را در پناه خود می‌گیرد.

7 但願以色列的救恩從錫安而出。 耶和華救回他被擄的子民那時， 雅各要快樂，以色列要歡喜。

کاش که نجات برای اسرائیل از صهیون فرا می‌رسید و خداوند سعادت گذشته را به قوم خود باز می‌گردانید! بگذار یعقوب شادی کند و اسرائیل به وجد آید!