詩篇 14

1 大衛的詩，交與伶長。 愚頑人心裏說：沒有上帝。 他們都是邪惡，行了可憎惡的事； 沒有一個人行善。

۱ برای سالار مغنیان. مزمور داود احمق در دل خود می‌گوید که خدایی نیست. کارهای خود را فاسد و مکروه ساخته‌اند و نیکوکاری نیست.

2 耶和華從天上垂看世人， 要看有明白的沒有， 有尋求上帝的沒有。

۲ خداوند ازآسمان بربنی آدم نظر انداخت تا ببیند که آیا فهیم و طالب خدایی هست؟

3 他們都偏離正路， 一同變為污穢； 並沒有行善的， 連一個也沒有。

۳ همه روگردانیده، با هم فاسد شده‌اند. نیکوکاری نیست یکی هم نی.

4 作孽的都沒有知識嗎？ 他們吞吃我的百姓，如同吃飯一樣， 並不求告耶和華。

۴ آیا همه گناهکاران بی‌معرفت هستند که قوم مرا می‌خورند چنانکه نان می‌خورند؟ و خداوندرا نمی خوانند؟

5 他們在那裏大大地害怕， 因為上帝在義人的族類中。

۵ آنگاه ترس بر ایشان مستولی شد، زیرا خدادر طبقه عادلان است.

6 你們叫困苦人的謀算變為羞辱； 然而耶和華是他的避難所。

۶ مشورت مسکین را خجل می‌سازید چونکه خداوند ملجای اوست.

7 但願以色列的救恩從錫安而出。 耶和華救回他被擄的子民那時， 雅各要快樂，以色列要歡喜。

۷ کاش که نجات اسرائیل از صهیون ظاهرمی شد! چون خداوند اسیری قوم خویش رابرگرداند، یعقوب وجد خواهد نمود و اسرائیل شادمان خواهد گردید.